9 พฤศจิกายน 2550 20:02 น.
ชายเหงา
ให้แอบรัก แค่รัก พอใจแล้ว แล้วใจพอ รักแค่ รักแอบให้
คนหนึ่งคน ให้รัก ไปหมดใจ ใจหมดไป รักให้ คนหนึ่งคน
ล้นด้วยรัก ให้เธอให้ ไปหมดแล้ว แล้วหมดไป ให้เธอให้ รักด้วยล้น
รอกับรัก สุขกับเหงา เศร้ากับทน ทนกับเศร้า เหงากับสุข รักกับรอ
ขอแค่รัก หมดสิ้นหวัง ขอแอบรัก รักแอบขอ หวังสิ้นหมด รักแค่ขอ
ตาแค่มอง ขอมอง สุขเกินพอ พอเกินสุข มองขอ มองแค่ตา
ฟ้าดอกคว้า เธอเกินเอื้อม สูงสุดฟ้า ฟ้าสุดสูง เอื้อมเกินเธอ คว้าดอกฟ้า
มีเพียงเงา เธอนั้น มาติดตา ตาติดมา นั้นเธอ เงาเพียงมี
นี้เลยขอ ก็ขอ ขอแอบรัก รักแอบขอ ขอก็ ขอเลยนี้
เงาเพียงเธอ มีแม้น รักเพียงมี มีเพียงรัก แม้นมี เธอเพียงเงา
4 พฤศจิกายน 2550 15:26 น.
ชายเหงา
หยิบกระดาษ วาดปากกา มานั่งเขียน
เปิดปิดไฟ จุดดับเทียน เรียงทั่วห้อง
เปิดบทเพลง บทรัก สร้างทำนอง
ด้วยอยากลอง แต่งกลอนรัก ดูสักที
เขียนข้อความ มากมาย เกี่ยวกับรัก
แต่ก็หัก ติดขัด จัดผิดที่
มาทางรัก แต่กลับหัก เศร้าทุกที
ลองกี่ที กลอนรัก ไม่ลงตัว
หยิบกระดาษ วาดปากกามาหลายปึก
นั่งนอนนึก ทำนองรัก หนักปวดหัว
เหมือนบทรัก จี้ปมใจ เข้าที่ตัว
เกิดความกลัว กลอนรัก กระดากใจ
ก็ไม่เคย ไม่เลย เคยมีรัก
เมื่อไรจัก หลุกพ้น พบคนใช่
มาสร้างรัก เรียนรักก่อน สอนหัวใจ
จักจำไว้ สร้างกลอนรัก ฝากคืนเธอ
22 ตุลาคม 2550 23:22 น.
ชายเหงา
หากใครรู้ ว่าโรคนี้ มีชื่อเรียก
ช่วยพร่ำเพรียก บอกเล่า เรานี้หนอ
ป่วยมานาน ทรมาน มานานพอ
หากมีหมอ พยาบาล วานบอกที
ได้รับเชื้อ จากเธอ เพียงแค่พบ
เพียงแค่สบ ในตา เพียงแค่นี้
เหมือนเชื้อร้าย วิ่งเข้าสู่ ใจทันที
แต่เชื้อนี้ ไม่รู้ ชื่ออะไร
อาการเริ่ม แพร่สู่ใจ จะเจ็บนิด
เวลาคิด ที่คิดถึง ไม่อยู่ใกล้
เวลาหนาว จะรู้สึก ปวดที่ใจ
เวลาไกล ก็จะคิด ถึงแต่เธอ
ยามจะนอน ใจจะเจ็บ แบบเหงาเหงา
รู้สึกเศร้า ยามคิดถึง จนนอนเพ้อ
อาการหนัก เมื่อยาม ที่ไกลเธอ
แต่ยามเจอ อาการ ก็ทุเลา
เวลาเหงา เชื้อร้าย แพร่ทั่วร่าง
เวลาห่าง ใจอ่อนแรง คิดถึงเขา
ใจจะขาด ฝากผู้อ่าน เรื่องของเรา
ฝากบอกเล่า ฝากบอกเตือน ก่อนสิ้นลม
7 ตุลาคม 2550 14:28 น.
ชายเหงา
ในยามรัก หักเปลี่ยนพิษ ปกคลุมใจ
ยากที่ให้ ใจพ้น ทนความเหงา
ทุกข์สุขเศร้า เหงาโกรธ ความหลงเล่า
ซึ่งเป็นเงา แหล่งเกิด ของความรัก
ถึงจะดี จะร้าย สักเพียงใด
อยู่ในใจ ก็พร่ำเรียก เพียกหานัก
ซึ่งโล้ดแล่น เป็นทำนอง ของความรัก
เวียนว่ายวรรค วกวน ไม่รู้พอ
ยามรักนี้ หักเป็นเหงา เข้ายึดใจ
จะมีใคร ไหนเล่า เข้าใจหนอ
ซึ่งความเหงา ใจเศร้า เล่าทักทอ
ยากนักหนอ ที่มีใคร เข้าใจ ซึ่งใจใคร
29 สิงหาคม 2549 19:32 น.
ชายเหงา
ก็รู้ดีมีสิทธิ์คิดกับหวัง
รู้ตัวยังมีสิทธิ์แค่วาดฝัน
อย่างน้อยที่เราได้พบกัน
ฉันก็ฝันฟ้าส่งให้เธอมา
มันเป็นนิยามความเชื่อฉัน
เราได้มาพบกันฉันคิดหา
เจอคำตอบว่าฟ้าส่งเธอมา
เพื่อมาหารวมใจที่แยกกัน
คงเป็นใจเดียวกันแต่ปางไหน
เกิดมาใหม่ฟ้าแบ่งสองคอยตามฝัน
เพื่อรวมใจสองดวงที่แยกกัน
ที่พร่ำคำมานั้นฉัน...คงคิดเอง