11 เมษายน 2547 00:36 น.
ชายคนหนึ่ง
จะหักใจอย่างไรไม่ให้รัก
ช่างยากนักตัดรักไม่หักหาย
จะห้ามใจอย่างไรให้วางวาย
รักไม่ตายตัดไม่ขาดไม่อาจเลือน
นี่น่ะหรือคือสิ่งที่เรียก รัก
ช่างแปลกนักสิ่งใดใดไม่เสมือน
รักหนอรักยากนักจักลืมเลือน
มิอาจเคลื่อนเลือนหายไปจากใจ
9 เมษายน 2547 02:26 น.
ชายคนหนึ่ง
เมื่อดวงใจดวงนี้เริ่มมีรัก
เมื่อตระหนักรักที่เห็นเป็นไฉน
เมื่อดวงใจดวงนี้เริ่มมีใคร
เมื่อดวงใจดวงนั้นผ่านเข้ามา
ใจสองดวงควงคู่สู่ความฝัน
ใจสองดวงเคียงกันช่วยฟันฝ่า
ใจสองดวงผ่านผันกาลเวลา
ใจสองดวงแกร่งกล้าท้าคลื่นลม
ต่อแต่นี้ไม่มีใจให้ใครอื่น
ต่อแต่นี้จะมีชื่นไม่ขื่นขม
ต่อแต่นี้ไม่มีเศร้าเคล้าทุกข์ตรม
ต่อแต่นี้มีสุขสมในสองเรา
5 เมษายน 2547 16:50 น.
ชายคนหนึ่ง
หัวใจแหลกสลาย เหมือนฝันร้ายได้มาเยือน
ช้ำใจใครจะเหมือน ทุกข์สุดทนปนน้ำตา
เหมือนฝันที่ผ่านไป ตื่นมาใหม่ใจโรยรา
ฝันดีเพียงนิทรา พอตื่นมาพบความจริง
เจ็บปวดและรวดร้าว สุขเป็นเศร้าทุกข์ทุกสิ่ง
ตัวเธอมาทอดทิ้ง ให้ตัวฉันอยู่เดียวดาย
ผู้แพ้ส่วนผู้แพ้ ยากจะแก้รักษาหาย
ไม่ขอความเห็นใจ เราอยู่ได้ตามลำพัง
ความสุขครั้งก่อนเก่า แปรเป็นเศร้าเป็นความหลัง
สิ่งดีจะจีรัง ยังฝังใจไม่มลาย
สัญญาต่อหน้าเธอ รักเสมอไม่เสื่อมคลาย
รักเธอจนวันตาย รักสุดท้ายมีเพียงเธอ
หน้าส่วนตัว
516
