6 มกราคม 2547 06:55 น.
ชัยชนะ
ลู่ลำก่อกำเนิด ผลิแผ่เกิดกิ่งก้านใบ
หล่อเลี้ยงร้อยเรียงใหญ่ ตามวันวัยเวียนวนกาล
เปลี่ยนแปลงแต้มแต่งสี เขียวขจีคลี่คลุมสาน
ระรื่นสดชื่นบาน สุขสราญซุกร่มเงา
แปรปรวนและรวนเร ความหันเหประเดเอา
พายุปะทุเข้า สะบัดโบกโยกเยกไกว
ลมหันพัดกรรโชก ปลิดปลิวตกละลิ่วใบ
ไม่เลือกเล็กหรือใหญ่ อ่อนหรือแก่แล้วแต่ดวง
บางใบยืนใหญ่รอด มิดม้วยมอดครั้งคราวช่วง
เสื่อมโทรมอมเหลืองรวง หล่นเคว้งคว้างร่วงละลาน
วัฏจักรตามหลักมี ทำหน้าที่ปรุงอาหาร
เติบโตมโหฬาร ก่อกิ่งก้านบานดอกงาม
ตะกอนใบซ้อนถม ฝังสะสมจมหลากหลาม
เป็นปุ๋ยร่วนซุยงาม ก่อเกิดคุณเกื้อกูลกัน
บ่งไปบอกใบไม้ อายุขัยวัยแสนสั้น
ร่วงโรยรวดเร็ววัน ไม่เนิ่นนานพลันเอะใจ
2 มกราคม 2547 10:10 น.
ชัยชนะ
สบสาวหนึ่งตลึงแลแรกเจอปิ๊ง
งามเพริศพริ้งหญิงเก๋เสน่หา
หน้านวลน้องผ่องผุดสะดุดตา
เสียแต่ว่าน้องพิมพ์ยิ้มไม่เป็น
ใบหน้าบึ้งตึงนักชักขยาด
ค่อยลีลาศเลาะผ่านพานพบเห็น
ใกล้ชิดบุกรุกจีบจะบีบเอ็น
กรอกน้ำเย็นยี่สิบแก้วเจื้อยแจ้วคลาน
พี่ใช่ชายพายเรือเชื่อถือได้
ขับรถไฟมาหาแก้วตาหวาน
หวังพันผูกปลูกรักภักดิ์นงคราญ
จิตเรียกขานหวานถึงบึ่งทันใด
ขอฝากเนื้อฝากตัวตนเกี่ยวข้อง
พี่ร่ำร้องหาบรักหนักล้นไห
มาตามรางไม่นอกลู่ชู้จริงใจ
ดวงหทัยตกหลุมรักตึ้กตั้กจริง
เทหัวใจถวายเธอเผยอพูด
ไยหน้าบูดพี่ไม่เคยผ่านมือหญิง
แตกเนื้อหนุ่มไม่มีสาวบ่าวแอบอิง
สดซิงซิงท้าพิสูจน์ผุดผ่องมา
คบกับชายสบายใช้เงินถุง
ไม่ยากยุ่งนอนกินพี่ดิ้นหา
ธนาคารการฝากพี่นำพา
ส่วนแก้วตาถอนเงินเพลิดเพลินทรวง
ชักแม่น้ำทั้งห้าจาเอื้อนเอ่ย
ไฉนเฉยเมินซ้ำทำตาขวาง
ปากไม่ยิ้มแย้มอ้าสุดาดวง
ไม่ยอมร่วงพิกุลทองน้องค้างคา
งัดไม้ตายท้ายสุดหลุดเปิดปาก
หัวเราะก๊าก เปล่งเสียง ฮ่าฮ่าฮ่า
ดังสนั่นแทบฟันโยกตลกฮา
คิดว่าบ้าทามทามจ้อขอแต่งงาน