4 พฤษภาคม 2547 13:14 น.

...ตามรัก ตามล่า

ไร้โอกาสโผล่หน้า พบตา
เอื้อนเอ่ยอักขรา สื่อไว้
ยินยลชื่อฉายา นามปาก กาฤา
ดุจดั่งได้ดอดใกล้ พร่ำเพ้อถึงเธอ

ใจกระหวัดรัดซึ้ง นงคราญ
เปรียบเช่นองคุลิมาล ชอบนิ้ว
พระลอลิ่วลนลาน ล่าไก่
แกว่งกมลหมุนติ้ว ชิดกระชั้นติดตาม

ดุจขุนช้างรบเร้า วันทอง
ครุฑคาบกากีครอง คู่ห้อง
วิมาลาร่วมไกรทอง สมสู่
จูงจิตใจจดจ้อง จ่อแจ้งจับจอง

ติดเครื่องตามล่าเจ้า แม้ตี จากแฮ
พระรถแต่งเมรี ไล่ตื้อ
พระอภัยฯเปลี่ยนเป็นผี- เสื้อสมุทร
ไม่หย่อนหยุดสักมื้อ ซอกค้นทุกมุม

ใหญ่ยิ่งกว่าเจ้าเงาะ รักรจนา
รามรักนางสีดา อ่อนด้อย
อิเหนารักบุษบา ไม่เท่า
หลงรักน้องแน่งน้อย ตราบสิ้นนิรันดร์

ตะวันหลงลับฟ้า ไม่คืน
ศศิธรไม่ตื่น ค่ำแล้ว
ทะเลหลับลืมคลื่น เปลี่ยวเปล่า
แต่รักพี่เพริศแพร้ว ไม่ร้างลืมเลือน

4 พฤษภาคม 2547 13:07 น.

ตามรัก...ตามล่า

ชัยชนะ

ไร้โอกาสโผล่หน้า พบตา
เอื้อนเอ่ยอักขรา สื่อไว้
ยินยลชื่อฉายา นามปาก กาฤา
ดุจดั่งได้ดอดใกล้ พร่ำเพ้อถึงเธอ

ใจกระหวัดรัดซึ้ง นงคราญ
เปรียบเช่นองคุลิมาล ชอบนิ้ว
พระลอลิ่วลนลาน ล่าไก่
แกว่งกมลหมุนติ้ว ชิดกระชั้นติดตาม

ดุจขุนช้างรบเร้า วันทอง
ครุฑคาบกากีครอง คู่ห้อง
วิมาลาร่วมไกรทอง สมสู่
จูงจิตใจจดจ้อง จ่อแจ้งจับจอง

ติดเครื่องตามล่าเจ้า แม้ตี จากแฮ
พระรถแต่งเมรี ไล่ตื้อ
พระอภัยฯเปลี่ยนเป็นผี- เสื้อสมุทร
ไม่หย่อนหยุดสักมื้อ ซอกค้นทุกมุม

ใหญ่ยิ่งกว่าเจ้าเงาะ รักรจนา
รามรักนางสีดา อ่อนด้อย
อิเหนารักบุษบา ไม่เท่า
หลงรักน้องแน่งน้อย ตราบสิ้นนิรันดร์

ตะวันหลงลับฟ้า ไม่คืน
ศศิธรไม่ตื่น ค่ำแล้ว
ทะเลหลับลืมคลื่น เปลี่ยวเปล่า
แต่รักพี่เพริศแพร้ว ไม่ร้างลืมเลือน

28 เมษายน 2547 05:29 น.

ใครคนเก่ง (นิทานคำโคลง)

ชัยชนะ

ท่านซิ่วฉ่ายเก่งรู้ ร่ำลือ
ฟันฝ่าฝึกฝนปรือ แก่กล้า
มองหมิ่นหมู่ใช้มือ หยามเหยียด
โง่งกเงิ่นหลังล้า(ล้าหลัง) ต่ำต้อยเศษธุลี

วันเกิดศิษย์หนึ่งนั้น เชิญเชื้อ
แอ่นอกองอาจเหลือ มาดโก้
ชาวนาช่างตัดเสื้อ ปูนช่าง
นั่งร่วมโต๊ะท่านโม้ พ่นฟุ้งคุยโต

ลูบไล้หนวดอวดอ้าง วิชา
ผู้ร่วมวงชักระอา ซักถ้อย
อาจารย์เล่าเรียนสา- มารถสิ่ง ใดแน่
ผายแผ่เผยข้าน้อย อยากรู้จังเลย

พู่กันแท่นหมึกนี้ ดูดี
สรรพสิ่งหลายหลากมี หมดสิ้น
หนังสือเท่านั้นที่- สุดยอด
เอ็งแว่วแต่รนดิ้น(ดิ้นรน) ไม่รู้เพลินกิน

มีดขูดปูนเล่มนี้ ดีนัก
สร้างที่อยู่บ้านพัก- ผ่อนล้า
ท่านอยู่นอกเพื่อจัก เขียนอ่าน ตำรา
โดนหมอกฝนแดดกล้า ป่วยไข้ไม่สบาย

ช่างตัดเสื้อกล่าวถ้อย เสริมคำ
ผ้าผ่อนอาภรณ์นำ ห่อหุ้ม
เพื่อปกปิดส่วนดำ อุจาด ตามอง
กายไม่มีคลุมตุ้ม เปล่าเนื้อน่าอาย

ชาวนากำจอบพร้า เสริมแรง
ข้าวถั่วฟักแฟงแตง ซ่าอื้อ(อื้อซ่า)
สองมือที่ขันแข็ง ปลูกก่อ
หรือท่านหากซื่อบื้อ ขุดคุ้ยกินดิน

23 เมษายน 2547 12:54 น.

...มาเหนือเมฆ...

ชัยชนะ

ซือหม่าอุ่ย ปรมาจารย์ การอ่านเขียน
บอกนักเรียน สานุศิษย์ ที่ศึกษา
ครบสามปี ปรี่เข้าห้อง ประลองวิชา
ลูกผู้ชาย ใครเก่งกล้า ท้าพิสูจน์

นับแต่ช่วง เช้าห้ามสาย เกินบ่ายโมง
ข้อตกลง พ้นเขตบ้าน อาจารย์พูด
ใครที่ครู อนุญาต มาดกระฉูด
จบหลักสูตร สำเร็จ เสร็จสิ้นสรรพ

ศิษย์คนหนึ่ง ถึงอาจารย์ อาการร้อน
อกสะท้อน โน้น ไฟไหม้ จะไปดับ
อาจารย์บอก ควันไม่มี ไม่ยอมรับ
พูดตอบกลับ ปฏิเสธ เลศไม่ดี

ศิษย์ต่อมา ว่าให้ช่วย เมียป่วยหนัก
ขึ้นช้าชัก ไม่เห็นใจ กลายเป็นผี
อาจารย์ตอบ รอบบ่ายหมด อดใจที
ถ้าบุญมี คงสั่งเสีย เมียทันบอก

ศิษย์เก่งง้อ ขอครู อนุญาต
ความสามารถ คิดการณ์ไกล ให้อยู่นอก
อยู่ในห้อง สมองไหล คิดไม่ออก
อย่ามาหลอก ข้ารู้ทัน มันน่าเตะ

ศิษย์เหลี่ยมจัด สะบัดขา หน้าห้องโถง
เปิดปากโป้ง ร้องป่วน ไอ้อ้วนเผละ
ช่างสรรหา หัวคิดอ่าน การเละเทะ
ดูสะเปะ สะปะ ข้าฝืนทน

อาจารย์โกรธ กริ้วจน โอนเอนสั่น
ตะโกนลั่น ปากไม่มีหูรูดก้น
ลากถูลู่ จากกู อยู่เดี๋ยวโดน
ไปให้พ้น เขตบ้าน ขวางนัยน์เนตร

.................................................

ขงเบ้งเดิน กลับเข้าบ้าน คลานคลุกเข่า
อาจารย์เจ้า บุญคุณ หนุนปกเกศ
ขอลงโทษ ที่เกินล่วง ลวงหลอกเลศ
เอ็งฤทธิ์เดช เสร็จครบถ้วน กระบวนวิชา

20 เมษายน 2547 05:37 น.

...ตลก น้ำตาตก...

ชัยชนะ

พระเอกเด่น เล่นคู่ พธูไม่ว่าง
คิวที่วาง กระจ่างแจ้ง แสดงตลก
เธอเห็นชาย ไม่สำคัญ สะท้านสะทก
เธอหยิบยก ยิ้มเยาะ เจาะจงรับ

เธอยอดหญิง เยี่ยมจริง เก่งอิงลิช
พูดฟุตฟิต ฟอไฟ น้ำไหลไฟดับ
สาระแน แส่หามิตร จิตกระชับ
ตังติดหมับ จับใจ เข้าไปซุก

คอมเม่นท์ผ่าน งานเธอ เผลอใจหลุด
เข่าแทบทรุด เธอมองเห็น เล่นสนุก
ช่างร้ายเหลือ เหนือชั้น กันสนุก(เกอร์)
โดนหมัดฮุก จุกจาบัลย์ สั่นระริก

นั่งหน้าจอ ล้อเฮฮา จายิ้มหัว
เหมือนว่าตัว ตนสนุก น่าเนื้อหยิก
มือจับเม้าล์ เศร้าโศกา เวลาคลิ๊ก
เกี้ยวกุ๊กกิ๊ก กับหญิงชาย อ้ายโอดโอย