28 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
ชวาลา
จะสุขทุกข์โศกเศร้าหรือชาวโลก
จะสับโขกโศกสลดลดปัญหา
จะแก้ไขหรือต่อสู้กับโชคชะตา
จะเข่นฆ่าหรือปราณีดีต่อกัน
ปรากฏการณ์พานพบได้สบเข้า
เป็นความเศร้าหรือดีใจในสิ่งสรรพ์
เป็นเหตุก่อสุขทุกข์คลุกเคล้าครัน
เป็นสิ่งฝันพลันมลายกับสายตา
หมื่นคำกล่าวหมื่นเรื่องราวให้โลกวุ่น
หมื่นเคืองขุ่นหมื่นกระทำคำปรึกษา
หมื่นสุขทุกข์หมื่นผู้คนสับสนระอา
หมื่นพฤกษาจะเด็ดดมระทมทวี
แล้วผลลัพธ์ต่อคนชนอารยะ
เห็นเหลือจะคละเคล้าเขลาเหลือที่
จักกี่แสนกี่หมื่นคนบนปฐพี
เป็นเศรษฐีหรือยากจกพบคล้ายกัน
28 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
ชวาลา
จะกางปีกขยับสลับสู้
จะบินสู่ลู่ลมอาจสมหวัง
จะฝืนทนอดกลั้นกลั่นพลัง
จะฝากฝังรังรักอุดมการณ์
จะสานฝันทางใหญ่ให้สวยหรู
จะเรียนรู้สิ่งใหม่ไว้สืบสาน
จะขอตั้งสัจจะอมตะกาล
จะให้ทานอุทิศชีวิตเรา
จะสานฝันมันสมองให้ก้องโลก
จะสุขโศกยอมรับยามอับเฉา
จะเขียนฝันกลั่นจิตคิดขัดเกลา
จะโศกเศร้าเขลาขลาดจะวาดเอง
จะกี่ผ่านกี่นานต้านลมฝน
จะกี่คนกี่ใครใช่ข่มเหง
จะกี่หมื่นกี่แสนจะบรรเลง
จะกี่เพลงกี่กาพย์อิงทาบพลัง
จะวาดฝันคราฝันร้ายให้คลายจาก
จะกี่พรากยากเย็นยังเห็นหวัง
จะอดออมถนอมสู้อยู่ลำพัง
จะเป็นดั่งศิลาแกร่งท้าแรงลม
จะบินพลิ้วหวิวไหวส่องใจโลก
จะพัดโบกศานติที่ขื่นขม
จะสืบสานทางผ่านแม้นานนม
จะอบรมอุดมการณ์ประสานใจ
จะกี่ร้อนกี่หนาวถึงคราวนี้
จะวาดฝันด้วยนาทีที่มีให้
จะฝึกฝนประสบการณ์กังวาลไพร
จะสานฝันทางใหญ่ให้สวยงาม
27 กุมภาพันธ์ 2545 10:33 น.
ชวาลา
ปุพเพสันนิวาสนิราศรัก
ใจหวนหักสลักจิตให้คิดถึง
หนาวเหมันต์ฤดีกาลวานคะนึง
สุดรำพึงถึงที่รักไม่จักคลาย
แม้วันคืนล่วงเลยมิเคยห่าง
บอกแสงดาวพราวพร่างกระจ่างสาย
บอกตะวันส่องสว่างอันพร่างพราย
ว่าหัวใจดวงสุดท้ายรักหมายเธอ
เธอ..ที่หนึ่งรักที่หนึ่งรักซึ้งหวาน
เธอ..สราญรักสลักรักเสมอ
เธอ..ประสานรักประจักษ์รักละเมอ
เธอ..คือเธอรักคือรักรักเต็มใจ
สุด..ที่รักสุดที่หวังว่ายังรัก
สุด..จะหักสุดจะห้ามจะทานไหว
สุด..ทะเลมหาสมุทรสุดที่ใจ
สุด..จะใฝ่สุดลึกซึ้งคะนึงนา
ที่..หมายปองครองรักสมัครมั่น
ที่..หมายฝันฉันรักสมัครหา
ที่..หมายใจใฝ่รักสมัครมา
ที่..หมายว่ารักยิ่งใหญ่มอบให้เธอ
รัก..นะเอยเฉลยคำหวานฉ่ำชื่น
รัก..ระรื่นหมื่นคำพร่ำถึงเสมอ
รัก..น้องหญิงอิงรักไว้ไม่เผลอเรอ
รัก..คือเธอหัวใจเพ้อละเมอทรวง
พี่จะขอรอรับรักสลักมั่น
เปรียบกระต่ายหมายจันทร์บนชั้นสรวง
แม้ห่างไกลหัวใจรักยังทักทวง
พี่ยังห่วงห้วงแห่งรักสลักหัวใจ
25 กุมภาพันธ์ 2545 20:09 น.
ชวาลา
เมื่อลมหนาวพัดโบกวิโยคถวิล
ใจโผบินล่องลอยคอยปรารถนา
เมื่อครั้งก่อนห่างหายกายวาจา
หนาวอุราแทบสูญสิ้นปิ่นหัวใจ
เมื่อลมหนาวพัดมา ณ ครานี้
ดวงฤดีในรักแท้มิแปรไหว
กับรักหมายชายคนหนึ่งซึ้งฤทัย
ที่มีให้ต่อหญิงรักประจักษ์นาน
จะโอบอุ้มอุ่นไอใจดวงน้อย
เมื่อเศร้าสร้อยจะคอยปลอบมอบประสาน
จะดูแลสุดที่รักทุกวันวาน
เพราะดวงมาลย์ดวงหนึ่งนี้มีแต่เธอ
หมื่นคำหวานสานคำรักยังคงมั่น
หมื่นแสนวันคืนที่ผ่านนานเสมอ
หมื่นท้องฟ้าหมื่นดาวนั้นที่ฝันเจอ
หมื่นคำเพ้อคะนึงหาปากกาหัวใจ
ฝากสายลมแว่วผ่านความหวานซึ้ง
ฝากคิดถึงน้องน้อยหน่อยได้ไหม
บอกเธอว่าพี่รักมากจากดวงใจ
โปรดอย่าให้รอเก้อละเมอทรวง
ผ่านร้อนฝนลมหนาวเมื่อคราวก่อน
จึงขอพรวอนชั้นสวรรค์สรวง
เก็บรักแท้แม้หัวใจให้ทุกดวง
บอกความห่วงมิผันแปรมอบแด่เธอ
21 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
ชวาลา
ยามฝนพรำพร่ำเรียกเสียงเพรียกหา
คะนึงนานิตย์สมภิรมย์หมาย
สายฝนรินหลั่งรดรันทดกาย
แสนเสียดายลับคล้อยคนคอยรอ
เมื่อไรหนอฝนสลายจะหายกลับ
ส่องแสงรับอุษาสางสรรสร้างต่อ
หยาดน้ำฟ้าลาหลั่งพร้อมพรั่งพอ
งามละหนองามเจ้าดอกไม้งาม
เก็บเถิดเก็บดอกหอมกรุ่นพิรุณช่อง
มาไว้ห้องห้วงใจได้ไถ่ถาม
ดอกรักบานขานรู้สู่โมงยาม
แม้ขีดข้ามยังหวงห่วงดวงฤทัย
ถึงย่ำค่ำพร่ำร้องกู่ก้องหา
เมื่อไรหนออรุณฟ้าจะสดใส
สุดแสนเหงาเศร้าวังเวงจากเพลงใจ
สั่นระทึกร้างไร้ฤทัยคอย
วันนี้ฟ้าสวยงามอร่ามฟ้า
สักวันหนึ่งคงถึงคราไม่กล้าถอย
จะเสกสรรปั้นแต่งด้วยแรงรอย
พร้อมจะสอยดาวคว้างมาวางเคียง
นัยนาขานรับสดับสร้อย
เจ้าใจกลอยคอยรับสดับเสียง
แม้นสิ้นฟ้าลาลับขับสำเนียง
จะขอเพียงใกล้ชิดสนิทนาน
ฤดูทิ้งจึงร้างราพาเคลื่อนย้าย
แลประกายวายวุ่นใจครุ่นขาน
หนาวร้อนฝนทนอยู่ฤดูกาล
พอพ้นผ่านคงสบพักตร์ประจักษ์เจอ
ยามฝนพรำพร่ำเรียกเสียงเพรียกหา
ดวงดาราครานี้มิพลั้งเผลอ
คงเคียงคู่อยู่สมภิรมย์เธอ
เป็นเสมอศรรักปักอุรา
หน้าส่วนตัว
845
