21 กุมภาพันธ์ 2545 12:14 น.
ชวาลา
ลมพัดผ่านกาลเวลามานานเนิ่น
ยังขาดเขินอิงแอบหลังแนบฝา
ใบไม้พลิ้วหวิวไหวแกว่งไปมา
จำนัลจาเงียบเหงาเศร้าวังเวง
กับคืนหนึ่งวันเล่าที่เราผ่าน
เป็นตำนานขานขับกระฉับกระเฉง
มีจักจั่นส่งเสียงสำเนียงเพลง
แต่วันนี้เสียงครื้นเครงกับหายไป
แม้อาทิตย์ส่องแสงแรงเมฆกั้น
คืนพระจันทร์ส่องแสงหมดแรงไหว
ฟ้าหนอฟ้าเจ้าแกล้งข้าหรือไร
หันหลังให้ชอกช้ำระกำคอย
คงวันหนึ่งเสียงเพลงบรรเลงขึ้น
พระจันทร์ชื่นอาทิตย์ส่องดาวคล้องสอย
คงวันหนึ่งตำนานเสียงคู่เคียงดอย
ประดับสร้อยสายธารประสานสำเนียง
เมื่อล้มพลาดพลั้งผิดอย่าคิดท้อ
ยังมีผู้ช่วยก่อเติมต่อเสียง
มีพลิกผันเปลี่ยนแปรรายแลเรียง
ขอเราเพียงยึดสิ่งดีในชีวัน
เมื่อรู้ทางก้าวย่างระหว่างชีวิต
มีถูกผิดตรงข้ามยามพลิกผัน
ประสบการณ์สั่งสมเริ่มครบครัน
คงมีวันจะสรรสร้างในทางดี
ลมพัดผ่านกาลเวลามานานเนิ่น
สุดทางเดินชีวิตลิขิตหนี
ฝากตำนานฝากเสียงสำเนียงนี้
ไว้คู่เคียงปฐพีที่วกวน
21 กุมภาพันธ์ 2545 12:14 น.
ชวาลา
แม้สุดเอื้อมเลื่อมล้ำเพียงต่ำนิด
ยังพินิจรูปโฉมประโลมหวัง
คือความงามอร่ามฟ้าปะการัง
สุดจะหยั่งลงซึ้งถึงหัวใจ
ความรักใดในโลกมีโศกเศร้า
หรือสุขเล่าเพียงวับกลับผลักใส
หากแม้นว่ารักนั้นไม่ปันใจ
คงเหลือไว้ให้รักนั้นพลันสมบูรณ์
ยามเมื่อจากพรากไปลับไกลถิ่น
จิตถวิลยลยินแทบสิ้นสูญ
เจ็บรันทดห่างเหินเกินอาดูร
คงเกื้อกูลในชาติก่อนจึงร้อนรน
นี่นะหรือคือมนุษย์สุดประเสริฐ
อาจเลอเลิศดีงามยามละหน
หรืออาจชั่วเลวทรามยามวกวน
จะกี่คนมีดีชั่วทุกตัวไป
เกิดแก่ตายกี่หนกี่คนรู้
ไม่อาจผลักรักอยู่ดูหวั่นไหว
ใจดื้อด้านจะสานรักอยู่ร่ำไป
สุดฤทัยจะหักหานเจ็บปานตาย
จะหักรักหักร้างแม้อย่างยาก
จะกี่พรากอยากพบสบโฉมฉาย
แม้หนทางจะมืดมิดจิตมิคลาย
ไม่เสียดายเท่าเสียใจยามไกลตา
อยากเหน็บรักพักจิตแล้วคิดใหม่
อยากให้ไกลรักฝืนขมขื่นหา
อยากอยู่ด้วยความดีที่ทำมา
อยากสบหน้าอีกครั้งยังคงเดิม
ไปเถิดรักหนีไปให้ไกลห่าง
ปลดปล่อยวางรักยุ่งไม่ปรุงเสริม
จะหวนคืนความจริงทุกสิ่งเริ่ม
จะคอยเติมเพิ่มประสบยามพบเจอ
18 กุมภาพันธ์ 2545 12:00 น.
ชวาลา
..ขุนเขาสลับซับซ้อนเป็นทิวแถว
ท้องฟ้าแจ่มจรัสรัศมี
ต้นไม้งามอร่ามดงพงพี
วิหคบินสู่เสรีทุกถิ่นที่จะไป
..แม้แสงแดดสาแสงยังแกร่งกล้า
แม้สายลมโปรยปรายมิบุบสลาย
แม้ลมหนาวพัดหวิวไหวใจยังมั่นคง
คนจริงย่อมนิ่งดั่งภูผา
..สาดแสงลงมาเถิดตะวัน
โปรยฝันลงมาเถิดสายฝน
พัดโบกลอยมาเถิดสายลม
คนจริงรออยู่..รอพิสูจน์..หัวใจที่กล้าแกร่ง
18 กุมภาพันธ์ 2545 11:31 น.
ชวาลา
มวลหมู่ดาวพราวพร่างสว่างไสว
กับหัวใจดวงหนึ่งซึ่งคิดถึง
จึงบอกผ่านดาวน้อยว่ายังตราตรึง
ในหัวใจดวงหนึ่งนี้ยังมีเธอ
ขอบอกผ่านแสงจันทร์ในวันนี้
ผู้เป็นพี่ยังห่วงใยฤทัยเสมอ
แม้ห่างเหินเกินจะพบจะสบเจอ
พี่ชายเธอคนหนึ่งนี้ยังผูกพัน
พี่ทำงานการเรียนเพียรไปด้วย
อาจเจ็บป่วยเมื่อยล้าแทบอาสัญ
แต่หนทางยังกว้างไกลให้หากัน
จะส่งเธอสู่ฝั่งฝันวันสวยงาม
ฝากด้วยนะดวงดาวระยิบระยับ
ให้น้องฉันได้ปรับถ้อยร้อยคำถาม
หากวันใดฉันกลับบ้านจะวานตาม
เป็นข้อความที่ฝากไว้เมื่อไกลกัน
ขอให้เธอเป็นเด็กดีของพี่ชาย
จะรักเธอรักมากมายสุดปลายฝัน
จะมอบรักความห่วงใยให้ทุกวัน
จะแบ่งปันรักมาฝากยามจากไกล
จะดูแลไม่ห่างหายลับกลายจาก
จะอยู่ใกล้มิให้พรากจากไปไหน
จะคอยถามคอยรักคอยห่วงใย
ถึงอยู่ไกลก็เหมือนใกล้หัวใจเธอ
สิ่งสุดท้ายขอฝากคำย้ำเตือนว่า
ให้น้องยาน้องของพี่รักดีเสมอ
สิ่งไม่ดีอย่าเกี่ยวข้องอย่าต้องเจอ
พี่จะคอยดูแลเธอไม่เผลอใจ
18 กุมภาพันธ์ 2545 11:31 น.
ชวาลา
จะเอื้อมมือคว้าดาวให้น้องรัก
จะทอถักร้อยเป็นพวงมาสวมศอ
จะมอบรักแบ่งให้คนเดียวพอ
จะคอยต่อเติมรักให้จักเต็มฯ
แม้คืนหนึ่งคืนนี้ที่เงียบเหงา
ภายในห้องสีเทาเศร้าหม่นหมอง
แต่หัวใจดวงหนึ่งซึ่งประคอง
ให้รักคล้องเนิ่นนานตามกาลเวลา
หัวใจเอ๋ยเคยเคียงใกล้ฤทัยพี่
เหนื่อยหรือไม่คนดีที่รักจ๋า
เมื่อเหนื่อยนักพักผ่อนค่อยจรมา
จากฟากฟ้ามาหาพี่ที่คอยรอ
จะทะนุถนอมกล่อมเจ้าเฝ้าคอยอยู่
จะคอยดูคู่เคียงตามเสียงขอ
จะคอยรักคอยห่วงใยร้อยใจทอ
จะเติมต่อรักแท้ให้แด่เธอ
หน้าส่วนตัว
585
