13 พฤษภาคม 2546 16:22 น.
ชวาลา
๑.
รักเอยรักจริง
รักจริงรักซึ้งรักหวาน
รักอุ่นรักแท้รักดวงมาลย์
รักวันวานรักวันนี้มีเหมือนเดิม
๒.
รักเอยรักจริง
รักทุกสิ่งรักนิรันดร์รักเสมอ
รักคุ้นรักเคยรักที่เจอ
รักที่เพ้อรักห่วงรักอาทร
๓.
รักเอยรักจริง
รักยิ่งรักมั่นคงรักสงสาร
รักแนบรักแน่นแว่นวิมาน
รักประสานรักตลอดรักห่วงใย
๔.
รักเอยรักจริง
รักหยุดนิ่งรักที่เธอรักเพ้อหา
รักคงอยู่รักคู่เคียงรักเทียมฟ้า
รักแก้วตารักยาใจรักใช่เลย
๕.
รักเอยรักจริง
รักสุดดิ่งรักสุดลึกรักสุดฝัน
รักสุดจิตรักสุดใจรักทุกวัน
รักคงมั่นรักคงเดิมรักเติมใจ
๖.
รักเอยรักจริง
รักเป็นมิ่งรักเป็นขวัญรักฝันถึง
รักแรกเริ่มรักสุดท้ายรักคำนึง
รักสุดซึ้งรักที่รัก ฉันรักเธอ
13 พฤษภาคม 2546 15:46 น.
ชวาลา
รัก..ที่สุดสุดที่รักจักรู้ไหม
รัก..ที่ใจรักที่เป็นเช่นนี้หนา
รัก..ที่กายรักให้เป็นเช่นวาจา
รัก..เขาว่ารักที่เผลอละเมอทรวง
เธอ..ที่หนึ่งซึ้งที่ใจใครเทียมเท่า
เธอ..คือเราเราคือเธอในแดนสรวง
เธอ..ที่รักฉันรักเธอไม่เผลอลวง
เธอ..รู้ไหมฉันเป็นห่วงหวงกว่าใคร
ที่..เห็นอยู่คือตัวตนของคนหนึ่ง
ที่..ไม่ซึ้งถึงรักอย่าผลักใส
ที่..หน่ายแหนงก็มีมากที่จากไป
ที่..ห่วงใยเธอคือหนึ่งติดตรึงตรา
สุด..ที่รักรักที่สุดหยุดไถ่ถาม
สุด..งดงามของความรักเก็บรักษา
สุด..ทุกอย่างทางแห่งรักจักนำพา
สุด..ดินฟ้าคราเงียบเหงาเฝ้ารำพึง
ใน..ห้วงเหวมหรรณพจึงพบว่า
ใน..ดาราดาวน้อยคอยคิดถึง
ใน..ความรักเรียงร้อยถ้อยคำนึง
ใน..ที่สุดก็ติดตรึงถึงหัวใจ
หัว..ใจหนึ่งซึ้งในรักประจักษ์มั่น
หัว..ใจนั้นเธอเห็นอยู่เธอรู้ไหม
หัว..ใจนี้มอบความรักแบ่งปันไป
หัว..ใจใสสัตย์ซื่อคือรักเดียว
ใจ..ดวงเดียวจะเกี่ยวก้อยร้อยประสาน
ใจ..ดวงมาลย์จะถักกรอทอแน่นเหนียว
ใจ..สองใจหัวใจหนึ่งตรึงเป็นเกลียว
ใจ..หนึ่งเสี้ยวจะเกี่ยวรักไว้พักใจ
12 พฤษภาคม 2546 16:08 น.
ชวาลา
ถึงจะร้างห่างรักก็จักมั่น
มิอาจพลันเอื้อมถึงคนึงหา
มิอาจหลงพบพักตร์ประจักษ์ตา
มิอาจคว้าดวงดารามาเชยชม
ในห้วงหนึ่งนึกถึงรำพึงเพ้อ
นอนละเมอเธอไม่รู้ดูขื่นขม
ไม่มีสิทธิ์แม้จะคว้ามาดอมดม
สุดระทมจมปลักเพราะหลักลอย
อยากจะเก็บดวงดารามาทอแสง
ริ้วสีแดงแห่งรักจักขอสอย
มาไว้เคียงเรียงถักรักที่คอย
อาจดูด้อยแม้น้อยนิดคิดคำนึง
วิหคเหินบินเกินเขาเมินหนี
จะหลีกลี้ห่างหายคลายคิดถึง
เคยสบพักตร์ประจักษ์เนตรเกตุรำพึง
มิอาจซึ้งตรึงตราราคาใจ
ผลที่สุดสุดที่จิตจึงคิดห่าง
เป็นเพราะทางเกินจะคว้าคราหวั่นไหว
หยุดที่จิตคิดจึงหยุดหยุดที่ใจ
จะคว้าไขว่ใยนะเจ้าเขลาปัญญา
28 กุมภาพันธ์ 2545 16:19 น.
ชวาลา
ฤดูกาลผ่านไปไม่หวนกลับ
กาลเวลานับเนื่องจากวันนั้น
ความฝันที่เคยเฉิดฉาย
ก็กลับกลายเป็นหมอกควัน
ปลายฝนใกล้สิ้นสุดแล้ว
ละอองเล็กค่อยๆ หยาดลงสู่พื้นดิน
แม้สูญสิ้นยามจากลา
กาลเวลาที่จะมาถึง
คือความเงียบสงัด
นั่นคือฤดูกาลแห่งวังวน
บทเพลงจากป่าเขาลำเนาไพร
ที่คอยส่งเสียงให้รับรส
ส่งกระแสสายให้ต้องตาม
ความเหน็บหนาวเข้ามาเยือน..อีกครั้งหนึ่ง
แต่ต่างสถานที่เท่านั้น
หนาวนี้มีฝันที่แสนจะงดงาม
อร่ามไปด้วยดอกหญ้าที่สดสวย
ต้นไม้ที่ผลิใบร่วงหล่นสู่พื้นดิน
แม้ปราศจากเสียงใดใด
แต่ใจรับรู้เสมอถึงความเปลี่ยนแปลง
28 กุมภาพันธ์ 2545 16:19 น.
ชวาลา
กำลังหาอะไรอยู่หรือเจ้าหัวใจดวงน้อย
ค้นหาสิ่งที่ต้องการพบหรือยัง..
มุ่งหน้าไปเถิดความฝัน
เพื่อให้ใจถึงที่หมาย
ความฝันที่เจ้าต้องการ
ต้องผ่านอุปสรรคและขวากหนาม
ถึงแม้เส้นทางจะกันดาร
ขอเพียงผ่านมาพบสบเจอ
จิตใจดวงอื่นก็แสวงหา
ค้นคว้าหาอะไรอยู่หรือ
ใจฉันค้นหาปรึกษาหารือ
ว่าจะถือสิ่งมีค่ามอบให้ดวงใจ
ถึงกาลเวลา ณ ที่แห่งหนึ่ง
คงจะถึงหยุดการแสวงหา
คงเพราะเหนื่อยเมื่อยล้า
จึงอ่อนแรงอ่อนล้าเสียพลัง
นักแสวงหาหมดกำลังใจ
จะลุกขึ้นสู้ใหม่อีกสักหน
แต่รู้สึกเมื่อยล้าเต็มทน
อีกสักหนเถิดหนา..ค่อยว่ากัน