4 เมษายน 2547 23:16 น.
ชราภาพ
ตามใจปาก
อารมณ์เสียแต่เช้า..หนอเรานี้
อะไรที่ช่วยผ่อนคลายลงได้บ้าง
เริ่มสอดส่ายสายตาหาหนทาง
คิดออกพลางไม่รอช้าก้าวขาเดิน
มาหยุดลงตรงหน้าข้าวขาหมู
รอสักครู่ก่อนนะอย่าขวยเขิน
จะฉีกเนื้อเจ้ากินให้เพลิดเพลิน
น้ำหนักเกินนิดหน่อยแล้วค่อยลด
ดับอารมณ์ด้วยการหม่ำอย่างสำราญ
จากอาหารชิวหาโอชารส
อร่อยลิ้มสมปองด้วยของโปรด
ซัดเกลี้ยงหมดโดยพลันมินานช้า
ทำงานได้สักพักก็ชักหิว
ท้องเริ่มกิ่วกวนใจไม่คอยท่า
ข้าวมันไก่จานใหญ่ใจสั่งมา
รีบบอกป้าทำให้อย่างไวว่อง
แปลกแท้แท้ทำไมยังไม่อิ่ม
พุงนุ่มนิ่มไม่ถึงเพียงครึ่งท้อง
สั่งมาเผื่ออีกมากอยากลิ้มลอง
คราวนี้ต้องอิ่มแปล้อย่างแน่นอน
ร่างกายฉันบัดนี้อ้วนพีนัก
แฟนกลับว่าน่ารักกว่าแต่ก่อน
บอกไม่อ้วนเท่าไรนะงามงอน
เล็กกว่าช้างหลายปอนด์จงอย่ากลัว
ส่องกระจกบานใหญ่หมุนซ้ายขวา
เพ่งสายตาจับจ้องมองจนทั่ว
อะไรกันนั้นใครใจสั่นรัว
ตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เราเอง