29 มีนาคม 2549 14:29 น.
ชมอักษร
สายตาน้องเชื้อเชิญไม่เขินขัด
บ่งบอกชัดความต้องการผ่านความขาว
หวังพี่ชายร่วมด้วยช่วยสักคราว
อย่าโกยอ้าวจรลีเผ่นหนีไป
น้องขยิบ..พี่เขยิบกระเถิบถอย
น้องตามต้อย..พี่ร้อนรนทนไม่ไหว
น้องออดอ้อน..พี่อ่อนโอนดั่งโดนไฟ
เกินอดใจพี่เลยต้องสนองตาม
น้องมองพี่รู้แน่แพ้ความขาว
หลังโน้มน้าวกันเพลินจนเกินห้าม
เชิญพี่ล้วงสบายใจน้องไม่ปราม
อย่าพูดพล่ามรีบควักกันสักที
พี่ล้วงมือควานไปใจคงสั่น
เห็นกัดฟันจ้องเขม็งเกร็งถี่ถี่
น้องแอบขันแต่กลั้นไว้ไม่ยวนยี
กลัวว่าพี่เปลี่ยนใจไม่ร่วมกัน
เพียงอึดใจคงไม่อยากชักมือออก
น้องจึงบอก..พี่จ๋าอย่าไหวหวั่น
เงินที่ล้วงใส่ซองมาอย่าดึงดัน
ร่วมลงขันทอดผ้าป่าบุญมาเยือน
..........................................
ปล. ขาว ๆ ที่ว่า .. หมายถึง ซองผ้าป่าอ่ะค่ะ .. อย่าคิดลึก .. อิอิอิ
14 มีนาคม 2549 10:48 น.
ชมอักษร
ความห่วงหาอาทรซ่อนไม่มิด
อยากปกปิดเก็บงำทำไม่ได้
ความรักที่หวานซึ้งติดตรึงใจ
เผยออกไปเพียงการประสานตา
ฉันรักเธอเพียงใดรู้ไหมเอ่ย
อาจจะเคยพูดบ่อยจนด้อยค่า
เฝ้าเพียรย้ำบอกเธอเสมอมา
เหมือนกับว่าเป็นคำไม่สำคัญ
ความรู้สึกเผยไปอยากให้เชื่อ
อย่าเพิ่งเบื่อโปรดจ้องสองตาฉัน
เป็นเครื่องสื่อความนัยใช้ยืนยัน
แววตานั้นจริงใจ "ปดไม่เป็น"
..........................................
หน้าส่วนตัว
1951
