29 มกราคม 2549 14:49 น.
ชมอักษร
รักฉันมีแต่เพิ่มเริ่มจากศูนย์
ทวีคูณความห่วงใยใจห่วงหา
นับวันยิ่งรักมากยากร้างลา
เธอมีค่าต่อฉันไม่ผันแปร
ความสำคัญมากล้นกว่าคนไหน
หมดทั้งใจให้แล้วรักแน่วแน่
เธอต้องการสิ่งใดไม่เชือนแช
พร้อมดูแลรักนี้ด้วยชีวิน
รักของเธอเคยมากเริ่มจากร้อย
กลับเหลือน้อยค่อยค่อยลดใกล้หมดสิ้น
ฉันต้องทนเจ็บช้ำน้ำตาริน
เฝ้าถวิลหารักจากใจเธอ
เคยยืนยันสัญญาไม่ลาร้าง
อยู่เคียงข้างยามฉันล้าน้ำตาเอ่อ
แต่วันนี้อยู่ไหนไม่มาเจอ
มันเพ้อเจ้อหรือนี่ที่เอ่ยมา
ใจของเราสวนทางแตกต่างนัก
ฉันฝากรักเต็มร้อยคอยฝันหา
แต่เธอกลับรวนเรตามเวลา
ถอนรักคืนไปช้าช้าสิ้นอาวรณ์
..............................
เพลง เริ่มจากร้อย - Pink
เกิดอะไรกับเธอถึงเป็นอย่างนี้
จากความรักให้ฉันที่เริ่มจากร้อย
ค่อยๆทำหล่นหาย เลือนหายไปตามเวลา
และไม่นานคงสูญสิ้นไป
เคยทุ่มเทความรักให้ฉันหมดใจ
สิ่งที่เธอให้ฉันมากมายก็รู้
เธอมาทำให้รักของฉันที่เริ่มจากศูนย์
มันเพิ่มขึ้นทุกวันจนเต็มดวงใจ
* รักเธอเริ่มจากร้อย นับวันนานไปยิ่งน้อยลง
ฉันต้องทนเจ็บช้ำเฝ้าดูความรักที่สวนทาง
ฉันอยู่อย่างอ้างว้าง เจ็บปวดใจและเหงาเกินทน
ความรักเธอหมดลง วันที่ฉันรักหมดใจ
ช่วยบอกหน่อยได้ไหม ต้องทำอย่างไร
กับตัวตนที่แท้ของเธอแบบนี้
เมื่อเธอได้หมดแล้ว หมดแล้วก็ไม่ใยดี
เธอช่วยบอกวิธีให้ฉันทำใจ
( * )
ใจดวงนี้ จะทนได้เท่าไร หัวใจแตกสลาย
ที่แท้เธอแค่มาทำให้รักเธอ เธอก็ทิ้งไป
ฉันอยู่อย่างอ้างว้าง เจ็บปวดใจและเหงาเกินทน
ความรักเธอหมดลง วันที่ฉันรักหมดใจ
.................................
12 มกราคม 2549 15:13 น.
ชมอักษร
เป็นเพราะรักมากไปหรือไรเล่า
ใจจึงถูกความเศร้าเข้าทับถม
อยู่กับความอ้างว้างอย่างตรอมตรม
แสนระทม..ทุกข์..ท้อ..ทรมาน
ในทุกทุกคืนวันกลั้นสะอื้น
ต้องกินกลืนน้ำตาต่างอาหาร
อยู่กับความเหว่ว้ามาเนิ่นนาน
ใจจึงพาลเจ็บช้ำอย่างจำนน
เป็นเพราะรักเธอมากยากไถ่ถอน
แม้หนาวร้อนเพียงไหนไม่เคยบ่น
ระหว่างเรา..เศร้า ..ทุกข์..สุขระคน
คงเป็นผลของกรรมเคยทำมา
เมื่อรักมาก..หวังมาก..จึงช้ำมาก
ใจหนึ่งอยากหลบลี้เพื่อหนีหน้า
แต่อีกใจนั้นขลาดมิอาจลา
จึงรักทั้งน้ำตาอย่างชาชิน
................................