29 กันยายน 2547 06:26 น.
ชมอักษร
สวัสดีครับ .. เจ้านายของหูตูบ
ไม่ต้องถึงกับจูบ .. แค่เอามือลูบหัวผมหน่อย
จั๊กจี๋พุงให้ด้วย .. ช่วยสร้างความเพลินใจ
ก็เจ้านายเล่นหายไป .. อยู่ไหนหลายวันวาร
ก็ผมเหงา .. ไม่มีใครแวะมาเล่น
ยัยเหมียวหน้าทะเล้น .. เห็นไปอ้อนหนุ่มข้างบ้าน
หลังอานเพื่อนรัก .. อกหัก .. ไม่มาเสียนาน
แม่นกแก้วปากหวาน .. ไม่ขับขานมาหลายวัน
เนื้อตัวเริ่มคล้ำ .. จับผมอาบน้ำหน่อย
เจ้านายหายไปบ่อยบ่อย .. ไม่เป็นอันหลับฝัน
ครอบครัวหมัดมาอาศัย .. ผมจำใจให้อยู่ด้วยกัน
แต่มันชักจะเริ่มคัน .. ช่วยเชิญพวกมันออกไปที
เจ้านายรู้ไหม .. ไม่กินอะไรมาหลายมื้อ
หิวจนหูมันอื้อ .. ไม่มีแรงจะดื้อเลยคราวนี้
ข่มตานอนก็ไม่หลับ .. กระส่ายกระสับมากมี
ห่วงเจ้านายคนดี .. กลัวจะหนีไปเที่ยวไกล
เจ้านายกลับมา .. ผมเริงร่ากระดิกหาง
คอยเดินตามตลอดทาง .. พาออกวิ่งบ้างนะได้ไหม
เจ้านายไม่อยู่บ้าน .. ผมน่าสงสารกว่าใคร
เหงาจนจับใจ .. มองหาไปทางไหนก็ไม่มี
อย่าไปไหนนาน .. สงสารผมสักหน่อย
ไม่อยากหมอบตาละห้อย .. เป็นหมาขี้ใจน้อยรู้ไหมนี่
ขออ้อนอีกสักข้อ .. นอนเหงารอหลายคืนเต็มที
อย่าห้ามเลยนะคืนนี้ .. อยากหลับฝันดีข้างเจ้านาย ..
....................................................
25 กันยายน 2547 15:41 น.
ชมอักษร
หากว่าการคิดเรื่องของฉัน ..
คุณเห็นว่ามันเป็นเรื่อง .. รกสมอง
ธุระของคุณ .. มากมายก่ายกอง
ใช้เวลาไตร่ตรอง .. ก็หมดวัน
หากการมานั่งคอยเอาใจ ..
คุณคิดว่ามันมากไป .. สำหรับฉัน
การตามใจเป็นเรื่องที่ .. ไม่สำคัญ
ไม่จำเป็นต่อการผูกพัน .. ของเรา
หากการพูดพร่ำคำหวาน ..
คุณเห็นว่าเป็นการทำเรื่อง .. โง่เขลา
อยากได้ฟัง .. ต้องนั่งคิดฝันเอา
ฉันจึงต้องมาคาดเดา .. ไม่เข้าใจ
หากคุณไม่ยอมแสดงความรู้สึก ..
แล้วจะซ่อนไว้ให้ลึก .. สักแค่ไหน
วันนี้ฉันอ่อนล้า .. น้ำตาตกใน
เพราะสิ่งที่วาดหวังไว้ .. มันโรยรา
หากสำหรับคุณ .. ฉันหมดความหมาย
โปรดจงคิดว่าฉันตายไปแล้ว .. ดีกว่า
เมื่อการมีฉัน .. เป็นเรื่องน่าระอา
ฉันก็เหมือนถูกคุณฆ่า .. ให้ตายทั้งเป็น
..........................................
23 กันยายน 2547 00:10 น.
ชมอักษร
เหลียวมองหา .. น่าฉงน .. วุ่นวนคิด
ใครสะกิด .. จิตใจ .. ให้เคืองขุ่น
เสียงนินทา .. จากพ่อ .. เจ้าประคุณ
เหมือนเคยคุ้น .. ลุ้นหา .. ว่าเป็นใคร
ใยบังอาจ .. มาดมั่น .. ฟันธงกล่าว
ให้ร้อนหนาว .. ผ่าวอก .. อยากชกใส่
ริอาจรู้ .. ดูเห็น .. เป็นเช่นไร
เอาสิ่งใด .. วัดได้ .. ดั่งกล่าวมา
หาว่าฉัน .. นั้นเกลียด .. บุรุษเพศ
ปฏิเสธ .. เสียงแข็ง .. ฟังไว้หนา
มิได้เป็น .. เช่นไซร้ .. ไม้แปลกป่า
มาพูดจา .. หาเหา .. เข้าหัวกัน
ทอดสะพาน .. ผ่านมา .. หวังให้ข้าม
ฉันมองหยาม .. เมินใส่ .. ไม่ไหวหวั่น
จึงกล่าวหา .. ว่าชอบ .. เพศเดียวกัน
อนาคต .. หมดสิทธิ์ฝัน .. ชายนั้นแล
ด้วยคำหวาน .. หว่านใส่ .. ให้ผ่านหู
ไม่ชื่นชู .. ตรงไหน .. ไม่แยแส
จึงงุ่นง่าน .. พาลใส่ .. ไม่ยอมแพ้
เจอดีแน่ .. แค่ร่ำ .. พร่ำเป็นกลอน
เคยมีสาว .. เข้ากลุ่ม .. มารุมล้อม
ดั่งโดนตอม .. หอมเนื้อ .. เมื่อวันก่อน
มาวันนี้ .. ทีท่า .. ว่าสั่นคลอน
เที่ยวเว้าวอน .. อ้อนสาว .. ให้เข้าทาง
แต่สุดท้าย .. ชายกะล่อน .. ร้อนตัวแล้ว
มองเห็นแวว .. ถูกสลัด .. โดนตัดหาง
ไปทางไหน .. ไม่เหลือ .. เนื้อในลาง
จึงอ้างว้าง .. ร้างคู่ .. อดสูใจ
...........................................
ปล. ขออภัย .. หากถ้อยคำที่ใช้ค่อนข้างรุนแรง ..
แต่เพื่อความสมจริงในแสดง .. อย่าถือโทษโกรธเคืองกันเลย ..
หากวจีใดไปกระทบจิตใจของท่าน .. ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ..
คำเตือน : โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านตีความ .. พี่น้องเค้าหยอกกัน ..
22 กันยายน 2547 22:55 น.
ชมอักษร
ชมอักษร .. อ้อนเรไร
เพราะเหตุใด .. ไยกล่าวหา
ว่าตัวฉัน ..ไม้แปลกป่า
ฟังพูดจา .. ให้น่าขัน
ยามวิกาล .. ผ่านคืนค่อน
ลงบทกลอน .. ให้คลอนสั่น
เพราะอาเพศ .. เหตุใดกัน
จึงรำพัน .. ให้ฝันค้าง
โธ่ดวงจิต .. คิดแล้วเศร้า
จากนี้เรา .. เขาคงหมาง
ชายไหนเลย .. หวังเชยคาง
คุณกล่าวอ้าง .. เสียอย่างนั้น
ถึงเคยช้ำ .. ร่ำสะอื้น
ผ่านหลายคืน .. ตื่นหลายฝัน
ไม่หวังอิง .. หญิงด้วยกัน
แม้โศกศัลย์ .. หวั่นเพราะชาย
จึงเขียนคำ .. มาย้ำไว้
หากวันไหน .. ไร้คนหมาย
จะอิงแอบ .. คุณแนบกาย
อย่าหนีหาย .. ให้ดายเดียว
อกของคุณ .. คงอุ่นกว้าง
หญิงเอวบาง .. จึงหวังเกี่ยว
ทั้งซ้ายขวา .. ใช่คนเดียว
จึงขอเอี่ยว .. มาเกี้ยวคุณ
.......................
21 กันยายน 2547 23:07 น.
ชมอักษร
เอาหัวใจ .. มาวาง .. เป็นทางเชื่อม
ดูลดเหลื่อม .. คดเคี้ยว .. น่าเสียวไส้
หาคนหาญ .. สานต่อ .. ไม่ท้อใจ
จะมีใคร .. ไหนมา .. กล้าโรมรัน
ทอดสะพาน .. ข้ามไป .. หวังให้ก้าว
แม้เหน็บหนาว .. ทางยาว .. ขออย่าหวั่น
อุปสรรค .. กลางทาง .. มาขวางกั้น
ขอมุ่งมั่น .. บั่นไป .. ให้ถึงฝั่ง
แม้จุดหมาย .. ปลายฟาก .. มันยากถึง
สักหยดหนึ่ง .. น้ำตา .. อย่าไหลหลั่ง
แม้สะพาน .. โทรมทรุด .. ใกล้หลุดพัง
หัวเราะดัง .. ยิ้มได้ .. ถ้าใจมี
อาจดูเหมือน .. ขวากหนาม .. มันหยามใส่
รั้งหัวใจ .. ให้ท้อ .. ให้หลีกหนี
ขอเพียงรู้ .. ไว้ว่า .. สะพานนี้
รากฐานดี .. เพราะสร้าง .. เป็นทางใจ
...................................
หน้าส่วนตัว
2513
