24 มกราคม 2549 10:58 น.
ชมพูภูคา J.
สงสารเธอประเทศไทย
เขาบอกทุกทุกคนว่ารักฉัน
พร่ำรำพันแล้วสร้างภาพไว้ฉาย
เพื่อลวงหลอกคนหลงจนงมงาย
รักแทบตายแล้วทำไมมาขายกัน
วันนี้ฉันเหมือนโดนเขาเขี่ยทิ้ง
หลากหลายสิ่งแสนหวงมาผกผัน
โดนแปรรูปรัฐวิสาหกิจแสนผูกพัน
วาจานั้นบอกว่ารักแต่กลับกลาย
หุ้นมีเท่าไหร่ก็ขายให้หมด
สิงคโปร์ซดชินคอร์ปแสนใจหาย
ไม่เท่าไหร่ตัวฉันนี้คงเดียวดาย
เจ้าของใหม่ชาติไทยคือต่างแดน
24 มกราคม 2549 08:59 น.
ชมพูภูคา J.
มื้อนี้กินอะไรจ๊ะที่รัก
ไม่ยึกยักตามใจยอดยาหยี
กินอะไรเลือกเลยแม่คนดี
พี่คนนี้ยอมพลีเพื่อกานดา
ร้านไก่ทอดของโปรดเธอชักสน
แหมแต่คนแน่นร้านน่ากังขา
เขาลดแลกแจกแถมหรือไรนา
อย่าดีกว่าต้องรอนานเกินไป
ผ่านบุฟเฟต์ญี่ปุ่นร้านขึ้นชื่อ
สาวหารือร้านนี้จะดีไหม
พี่ก็ชอบแต่อย่าเลยน่าไฉไล
แนะนำให้ร้านข้างหน้าอย่าว่ากัน
กลิ่นหอมหอมระรื่นชื่นจมูก
ราคาถูกกินเยอะได้นะจอมขวัญ
สุกี้แน่แท้ประโยชน์อเนกอนันต์
ดวงใจฉันอย่าหวั่นใจเดี๋ยวได้กิน
โอ้...สเวนเซ่นส์ซันเดย์ก็น่าหม่ำ
แม่คมขำสนไหมรัมเรซิ่น
อย่าชักช้าลังเลเป็นอาจินต์
นี่ตามใจทั้งสิ้นเลยขวัญตา
23 มกราคม 2549 17:15 น.
ชมพูภูคา J.
คือความรักความคิดถึงที่ให้
จากดวงใจที่ศรัทธามุ่งมั่น
คราร้อนแรงคล้ายแสงแห่งตะวัน
ฤาเงาจันทร์ยามพลบซบอุ่นดี
คือความรักความห่วงใยที่ให้
แม้กายไกลอยู่ห่างต่างวิถี
อยากเคียงข้างทุกเวลาและราตรี
กี่ภพพลีตราไว้แทบใจเธอ
หน้าส่วนตัว
931
