1 กุมภาพันธ์ 2549 16:45 น.

ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ..แต่ใกล้ดีกว่า

ชมพูภูคา J.



ทุกคราใกล้หัวใจยิ่งหนาวเหน็บ
ใกล้แล้วเจ็บแต่ส่วนลึกยังหวามไหว
ตัวอยู่ใกล้ไม่เคยรู้ว่าห่วงใย
ใกล้หรือไกลนั้นไซร้ใช่ต่างกัน
จึงขอใกล้ได้ชิดแม้นิดหนึ่ง
ได้คิดถึงสักน้อยไม่คอยฝัน
อยู่ในโลกความจริงทุกเสี้ยววัน
พร่ำรำพันชอกช้ำก็จำทน 
อาจเพราะเธอมีค่ากว่าที่รู้
จะขออยู่เคียงข้างทุกแห่งหน
กำลังใจให้เธออย่ากังวล
แม้ทุกข์ทนขอใกล้ไม่ห่างไกล

				
31 มกราคม 2549 12:36 น.

สะพานข้ามดาว

ชมพูภูคา J.


ดวงดาวดารดาษดื่นเกลื่อนฟ้า        

ส่งทิวาเลือนลับทับทิวเขา

แสงสุดท้ายเจิดจ้าก่อนอ่อนเบา

ละความเศร้าเข้าสู่ราตรีกาล

หลับเถิดหนาคืนนี้ดาวเป็นเพื่อน

มิคลาเคลือนเคลื่อนคล้อยไปแห่งไหน

อยู่เป็นเพื่อนส่องสว่างกลางหทัย

จงหลับใหลอย่าห่วงในห้วงคืน

ร้อยแสงดาวพราวพร่างวะวิบวับ

แลระยับประดับอยู่มิรู้ตื่น

สิ้นอับเฉาปวดร้าวราวกล้ำกลืน

ดาวดาษดื่นเป็นเพื่อนอย่าเดียวดาย

แม้คิดถึงพรุ่งนี้จึงอ่อนล้า

ด้วยดารามิอาจสู้อรุณฉาย

หากค่ำคืนนี้เพียงได้ผ่อนคลาย

แพรวพร่างพรายคือสะพานให้ข้ามเดิน


				
30 มกราคม 2549 11:46 น.

เป็นมารร้ายในใจเธอ

ชมพูภูคา J.



ตั้งใจให้ใยบอกว่าเสแสร้ง
อย่าเคลือบแคลงความจริงสิ่งสงสัย
เรื่องที่ทำหรือเลวร้ายเกินอภัย
วันล่วงไปเธอจะเข้าใจคนดี

หรืออาจคิดว่าฉันเหมือนฝันร้าย
แกล้งทำลายความสงบไปทุกที่
คิดว่าฉันมีสุขแสนเปรมปรีด์
ตามราวีเธอนั้นให้สะใจ

อยากจะบอกที่ทำใช่ไม่รัก
แต่เพราะรักไม่มั่นคงจึงอ่อนไหว
เป็นเพราะไม่รู้ผิดคิดอย่างไร
ทำลงไปฉันก็เจ็บเท่าเท่าเธอ

				
30 มกราคม 2549 11:43 น.

ไม่โกง แต่ไม่จ่ายมีไรม๊ย

ชมพูภูคา J.



อยากขอแจ้งแถลงไขให้ผองเพื่อน
ไม่บิดเบือนเงื่อนปมข้อสงสัย
ทำธุรกิจไม่เสียภาษีได้อย่างไร
แน่นอนไซร้กลยุทธ์สุดลวงตา

ห้าสิบประเทศปัจจุบันปลอดภาษี
รายชื่อมีในเน็ตให้ค้นหา
หนึ่งในนั้นขึ้นชื่อเสียงฮือฮา
รู้นามว่าเกาะสวรรค์การฟอกเงิน 

บริติชเวอร์จินนามไพเราะ
เคย์แมนเหมาะเจาะไม่ขวยเขิน
เอาเงินออกได้เต็มที่สนุกกันเพลิน
ภาษีเดินจากเราไม่เข้ามา

ใครรู้วางแผนภาษีผิดหรือถูก
ใช้ช่องถูกเลี่ยงได้ไม่อายหมา
อยากรู้ไหมมากมายที่เงินตรา
แปลงดอลล่าร์ทิ้งบาทกวาดกำไร

จดทะเบียนบริษัทนั้นเรื่องง่าย
จดสบายทิ้งไว้ได้ในเมืองไหน
สิทธิประโยชน์มากมายเหนืออื่นใด
ปกปิดให้ทำธุรกรรมที่โคตรโกง
				
28 มกราคม 2549 11:47 น.

เจ็บมากมาก

ชมพูภูคา J.


คราอกเดาะนอนซมข่มพิษร้าย
เจ็บเจียนตายกายซบกกกอดหมอน
ไม่แลฟ้าไม่สนดินไม่วิงวอน
ยอมทอดถอนเปล่าดายอยู่ปลายเตียง

แม้ตัวอยู่ใจหายก็คล้ายสิ้น
เลือดแผ่วรินผิวผ่านใกล้หยุดนิ่ง
อาจย้อนกลับสู่กลางใจหมายแอบอิง
คืนทุกสิ่งให้หมดตรงที่มา

เจ็บวันนี้มากมายกว่าเคยเจ็บ
อาจเคยเก็บเคยซ่อนความอ่อนไหว
ไม่เคยบอกทุกข์ร้อนในคราใด
หวังเพียงให้เธอได้สุขอย่ากังวล

เจ็บมากมากใครรู้อย่างที่เจ็บ
กล้ำกลืนเก็บความรู้สึกสุดสับสน
เพราะคำรักคำเดียวให้อดทน
ใช่อับจนหนทางเดินแยกไป

แม้เลือกได้อยากเลือกอย่างใจคิด
ไม่ยึดติดภาพฝันยามหลับใหล
เพียงพอตื่นความรักลาลับไกล
แค่เพียงใจไม่อาจหักรักได้ลง

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชมพูภูคา J.
Lovings  ชมพูภูคา J. เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชมพูภูคา J.
Lovings  ชมพูภูคา J. เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชมพูภูคา J.
Lovings  ชมพูภูคา J. เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงชมพูภูคา J.