19 พฤษภาคม 2551 13:52 น.
ชบาแดงสีเหลือง
เธอคือกลางวัน ...ขณะฉันเป็นกลางคืน
เธอหลับยามฉันตื่น...จุดยืนตรงข้ามกาล
หนทางไม่บรรจบ สวนทบเส้นขนาน
อยู่ยงจักรวาล วัฏฏสงสารแสนยาวไกล...
+
รัตติกาละลาลับ
ทิวะจับนภาใส
ครั้นสุริยาคลาคล้อยไป
จันทราใหม่ก็ฉายงาม
.+
โอ้ทิวา-ราตรีห่าง ละฝั่งฟ้า
อัศดงคงเอ่ยลาจันทราถาม
เมื่อตะวันจางแสงแต่งฟ้าคราม
พระจันทร์ทราม.. กระจ่างแสงแต่งค่ำคืน
.+
ด้วยเกิดมาทำภาระและหน้าที่
ต่างส่องให้ชีวีบนทางฝืน
ได้ดำรงชีพคงอย่างยงยืน
ขอจงชื่นชูจิตมิตรโลกา
.+
ต่างชีวิตอยู่เพื่อจุนเจือโลก
ปัดเป่าโศกหายห่างตั้งปรารถนา
อยู่เพื่อจุดแสงส่องเทียนปัญญา
เปลี่ยนโลกนี้ ให้ดีกว่าที่เคยเป็น
.+
แม้เป็นไม้ไผ่บางเรียวลำน้อย
จะงัดคล้อยเคลื่อนโลกาแม้ยากเข็ญ
ประกาศธรรมย้ำกระจ่างอย่างผ่องเพ็ญ
สว่างเด่นเพื่อสืบสุดจนพุทธกาล ฯ...
.+
ขอถวายกลอนบุญวิสาขะ
เพื่อพุทธะบูชาวาจาขาน
ดั่งเป็นบุตรพลีชีพไว้ทำทาน
แบ่งเบางานของพ่อฯ ต่อภพภูมิ ฯ...
.+ ชบาแดงสีเหลือง .+18-5-2551/22.30 น.
*----------------+*+--------------*