27 กุมภาพันธ์ 2550 13:02 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...เพียงดอกไม้ธรรมดาค่านิดน้อย
เติมร่องรอยแห่งฝันคืนวันสวย
เบ่งบานแย้มแต้มสี เหลืองสำรวย
เพียงเพื่อช่วยเติมยิ้มอิ่มโลกงาม....
...แม้ผลิชูช่อดอกออกเพียงวัน
ก็เฉิดฉันสีสวยรวยคำถาม
ใยงามนัก ก็เพราะรัก กลีบจึงงาม
จะชูดอกหยัดท่ามกลางแดดลม...
...เมื่อถึงวันต้องราโรยโปรยกลีบร่วง
ก็เป็นช่วงหมดเวลามิล้าขม
กลีบร่วงราญเพื่อสร้างเกล็ดเมล็ดคม
ปลิวลอยลม เกิดทุ่งกว้างสวยพร่างตา....
...ฉันรักแผ่วสายลมพรายพรมพัด
ริ้วระบัดใบฉันหวั่นผวา
เมื่อคราลมวูบแรง.. ดังแกล้งพา
รังแกนะ..นะอย่า .. อย่ารังแก...
...วอนสายลม เป็นเพื่อนเตือนก้อนเมฆ
ให้ช่วยเสก รุ้งสาย เป็นข่ายแห
คลุมทุ่งกว้าง กว้างไกล สุดตาแล
ให้ฝนแพร ไล่แล้งหาย พรายฉ่ำเย็น...
...ยามคืนค่ำ มีดาวน้อย คอยเป็นเพื่อน
พระจันทร์เตือน รักมา ทุกคราเห็น
ทางช้างเผือก ไกลตา พาจิตเร้น
ให้ฉันเป็นดอกไม้ป่า พาสุขเอย...
18 กุมภาพันธ์ 2550 22:13 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...ใบไม้แห้งพรายหล่นบนทางเท้า
บอกเรื่องราวฤดูกาลผ่านอีกหน
เหลือเพียงกิ่งก้านใหญ่หยัดสู้ทน
เพื่อรอฝนเปลี่ยนฤดูพรูพร่างพราย....
....มองทางใดก็แล้งดูแห้งผาก
ดั่งจิตพรากรักลา คราห่างหาย
เหงา.. เศร้านัก ต่อนี้..ต้องเดียวดาย
ครวญมิวาย ไฉนหนอ จะขอคืน...
...ตะวันรอนจะลับลง ตรงเหลี่ยมเมฆ
ฟากฟ้าเสกแสงเหงายิ่งเศร้าฝืน
สายน้ำไหลรักพรากไปคงไม่คืน
ทิ้งเราขื่นร้าวหมองครองน้ำตา....
...อากาศเยียบเย็นรอบทุกขอบทิศ
ความมืดมิดเข้าคลี่คลุมพุ่มพฤกษา
เพลงเย็นย่ำ แว่วไกล..คล้ายเพลงลา
เพชรน้ำตาหยาดพร่างเปื้อนปรางค์นวล...
...แสงตะเกียงวับไหวริมชายน้ำ
ลมหัวค่ำโชยร้าวให้หนาวหวล
ฟ้ามืดแล้วดาวก็เคลื่อนเป็นเพื่อนครวญ
หอมหลากมวลดอกหอมกล่อมเกลาใจ...
...แหงนมองฟ้าก็หลากดาวดูพราวแจ่ม
มิเว้นแต้มดาริกาว่าคืนไหน
แล้วก็เคลื่อนเลื่อนลาจากฟ้าไป
ดุจรักไปเคลื่อนคล้อยลอยจากลา....
...เมื่อดาวเคลื่อนเดือนคล้อยไปลอยลับ
ฟ้าก็จับยามสางสว่างหล้า
ไก่ขันแว่ว หมอกบางบางกระจ่างตา
จนขอบฟ้าเรื่อรองทองอำพัน...
...ดอกสายหยุดฉุดใจให้หวนคิด
คงไร้สิทธิ์ครองแคล้วแล้วต้องหัน
รักษาใจพักให้เนิ่นนานวัน
แล้วเจ็บนั้นคงน้อยเป็นรอยจาง....
...รักไปอีกทำไมให้ใจเจ็บ
ปวดก็เหน็บเจ็บรั้งดังหนามฝาง
ที่ฝังลึกตรึกลงต้องปลงวาง
ขอลาร้างพรากรักไกล.. จากใจเรา..
...ขอถอนหักชนักหวานเคยซ่านอก
ให้ช้ำฟกด่างพร้อยร่องรอยเหงา
ชะล้างฟอกลอกให้ไร้แม้เงา
ของรักเศร้าที่เนาว์ฝังอังแอบใจ...
...เมื่อวันผ่านสัปดาห์เคลื่อนจนเดือนผัน
ณ คิมหันต์ฤดู ดูไสว
ยามฝนพราย มวลไม้จะแตกใบ
ผลิยอดใหม่ สวยไสวในธานี...
... ณ ยามนั้น หวังดวงใจให้สุขแจ่ม
ดั่งฟ้าแต้มเดือนเพ็ญเห็นสุขขี
ดั่งโลกสวยประดับล้วนมวลมาลี
ดั่งร้อนมีฝนฉ่ำล้างให้พร่างเย็น.....
+...................++......................++..................+
ชบาแดงสีเหลือง / 18-2-2550 / 11.05 น.
www.doo-dd.com/music/play.php?id=3091 เพลงรักใน C Maje
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:09 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...สายลมเย็นพัดโอนโยนกอไผ่
พริ้วพลิกใบระริกริ้วปลิวเสียดสี
เป็นเสียงลมประสานไม้ ไหวดนตรี
บรรเลงคีย์ต่อเนื่อง เป็นเรื่องราว...
แสงแดดบ่ายสีทอง ผ่องใบไม้
เย็นลมไหว เงาไม้ร่ม เมฆห่มหาว
ห้วงหัวใจโบกบินไป อีกสักคราว
มินอนร้าวใจขมข่มอาวรณ์
ติดปีกแห่งเสรี ให้ชีวิต
รู้ยึดติดสิ่งใดต้องถ่ายถอน
อย่าผูกพันธ์ยึดห้วง ห่วงอาทร
เราต้องจร เพื่อจะจบ พบใหม่เอย
++++++++++........++++++.......+++++++++.............+++++++++
จากไปเพื่อให้ใจได้คิดถึง
ได้ลึกซึ้งถึงสิ่งเก่า เราร่วมฝัน
ได้ทบทวน หวนค่ารักดูสักวัน
ได้ผ่านผัน เพื่ออ่านใจ ให้คิดดี..
จากไปเพื่อจะกลบ ลบรอยเก่า
จากเพื่อเหงา คิดถึงรัก พักหลีกหนี
จากเพื่อผ่าน สัปดาห์เดือนเลือนเป็นปี
จากเพื่อชีวิตใหม่.. ได้ผลิงาน..
เสียงสายลมโหมซัดคลื่นกลืนสู่ฝั่ง
คลื่นใหม่ยังทะยอยโหมโรมขับขาน
คลื่นลูกแล้ว ลูกเล่าเนาว์เนื่องกาล
จะยืนนานจนดับโลกพ้นโศกตรม..
5-2-50/15.00 น.
++++++++++........++++++.......+++++++++.............+++++++++
16 กุมภาพันธ์ 2550 12:57 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...มีดอกไม้ริมทางไม่ร้างค่า
มากราคาน้ำใจให้ความหมาย
มอบแด่มิตร ด้วยจิตมั่น ไม่ผันกลาย
มามอบให้เพื่อนรักนักกวี...
....จากป่าเขาแสนไกลในพงหญ้า
ใต้แผ่นฟ้าสีครามงามสรรพสี
แดดอ่อนอุ่นละมุนมอบตอบมาลี
ณ ทุ่งที่หญ้าไสววิไลตา....
....ไม่มีโบว์สีสวยผูกด้วยรัก
ห่วงใยถักทอห่มบ่มรักษา
รินสายลม พรมเพลงแผ่ว ก่อนแว่วลา
พรายพริบตากระเพื่อมผิวริ้วลำธาร....
....ดวงตะวันเหลิงลับจับยอดไม้
สาดแสงพรายก่อนลับไป ...นกไพรขาน
เพลงสุดท้ายก่อนทิวาอำลากาล
เพื่อจะผ่านคืนฟ้าเป็นราตรี.....
...เริ่มเรียงดวงรายดาวขึ้นหนาวฟ้า
ได้เวลาระบายแสงแข่งราศรี
กระพริบพร่างพราวพรายไร้ราคี
ราวมณีประดับฟ้าเมฆาฆินทร์...
...โอ้หอมเอย หอมดอกไม้วิไลป่า
ถิ่นพนาแสนอาลัยใจถวิล
แผ่วเพลงช้าอำลาน้ำตาริน
หวนถึงถิ่นบ้านรักเราจากนาน...
...คิดถึงกิ่งก้านกอไม้ ระเกะระกะ
ทะมึนทะ ทาบฟ้าคราสีหวาน
ชมพูเรื่อส้มครามงามตะการ
ยามสายัญห์หันลาคราอัศดง....
13 กุมภาพันธ์ 2550 15:11 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....วาเลนไทน์จะจรมาอีกคราครั้ง
ก็เหมือนดังทุกปีที่มีหมาย
จรมาถึง แล้วก็เลยลาจากกลาย
ดุจรอยเท้ามิตรึงทรายริมทะเล....
...เมื่อแรกพบรักก็หวานปานน้ำผึ้ง
แสนสุดซึ้งตรึงใจไม่หันเห
อยากอยู่ชิดเรื่อยไปมิถ่ายเท
สุดคะเนหยั่งตรึกลึกหลุมรัก.....
....กาลเวลาผันผ่านนานไม่น้อย
รักเริ่มถอยรอยลดหมดมนต์ปัก
คลายเสน่ห์เล่ห์หายคลายชนัก
เลือนสลักจางหน่ายกลายชินชา.....
...เปลี่ยนรักหวานผ่านผันหันเป็นมิตร
มาใกล้ชิดดวงใจใหม่เถิดหนา
มอบสิ่งดีมีตอบมอบอุรา
แปรน้ำผึ้งซึ้งลาพาน้ำใจ...
...แม้ไม่หวานปานทิพย์หยาดเกสร
แต่ชื่นฉ่ำล้ำอาทรเป็นน้ำไหล
สนิทรื่นรินเย็นมิเป็นภัย
สะอาดใสมากล้ำนำค่าคุณ....
....มาร่วมฝันกับฉันเช่นวันก่อน
มารับพรจากดาวที่พราวหนุน
มาเชยกลิ่นแก้วเกสรกลีบพิกุล
มาร้อยจุนจานเจือเผื่อสุนทรีย์..
...คืนเดือนมืดดาวยังแจ่มแวมแสงวิบ
ลมกระซิบรักร่ำล้ำราศรี
เมฆยังลอยมิลับลาทุกราตรี
โลกยังมีเธอฉันคู่กันไป....
..ขอรักเรานานเนาว์ มิเศร้าโศก
เคียงคู่โลกจวบจนชีพดับหลับใหล
ก็จะขอเป็นมิตรแท้ตลอดไป
เพื่อร่วมในอุดมการณ์งานกวี....
..................-------------------------->+
.......+............+.............+..............+..+
หน้าส่วนตัว
10918
