29 พฤศจิกายน 2549 23:25 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....สวัสดี ตอนเที่ยง แดดเปรี้ยงร้อน
เมื่อขวัญอ่อน กลับมา ห้องพาฝัน
มีเพื่อนมิตร มากมาย เรียงรายกัน
มาร่วมสรร แลกมุมคิด สนิทกลอน....
... ตื่นตีสี่ ดีจัง ฟังพระเทศน์
แสนวิเศษ ลอยลมมา อุทาหรณ์
เมื่อคืนหลับ ก็ยัง ฝันแต่งกลอน
พอตื่นนอน ถึงตีห้า รีบลาเรือน....
... ท้องฟ้าดำ มืดมิด สนิทแสง
ดาวดาษแจ้ง พราวเรียง เคียงเมฆเหมือน
อากาศหนาว เย็นเยียบ ขอบฟ้าเลือน
แล้วรถเคลื่อน ถึงบ้านสวน ที่ควรเนาว์
... ฟ้าสีอม ชมพู ดูงามเรื่อ
ภูเขาเจือ เมฆหมอก ออกเหงาเหงา
ดวงตะวัน ตื่นสาย จึงไร้เงา
อากาศเช้า ยังเยียบ ยังเฉียบเย็น...
.. มินานเนิ่น แดดสาย ประกายส่อง
ยอดเขามอง พร่างพร่า สง่าเห็น
สะท้อนหยาด น้ำค้างพราว ดุจดาวเร้น
จากสวรรค์ ระยิบเต้น บนบางบรรณ.... (บรรณ = ใบไม้)
... หอมอรุณ อุ่นแดดอ่อน มาอ้อมอุ่น
หอมกรุ่น ๆ ความรัก จากแดนฝัน
หอมไมตรี ที่มีผ่าน เนิ่นนานวัน
มอบกำนัล เป็นของขวัญ วันใหม่เยือน.....
27 พฤศจิกายน 2549 12:06 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....รักวันจันทร์ เพราะเป็นวัน ไม่ได้หยุด
ก็เลยฉุด ใจคืน ฟื้นความหวาน
วันจันทร์จึง เริ่มรักใหม่ ไม่ลนลาน
รักอังคาร พุธ-พฤหัส จัดศุกร์ ดี....
... วันทำงาน พาลให้รัก ไม่หนักเหนื่อย
ให้คลายเมื่อย หัวใจ ได้สุขขี
ให้เป็นวัน แห่งความรัก ที่ภักดี
ให้ชีพมี ความหวานลิ้ม ปริ่มกมล....
... วันไหนหน่าย ค่อยคลายรัก ที่หนักอก
ที่ช้ำฟก ร้าวใจ ทำไม่สน
พักใจท้อ ที่ทดถั่ง รั้งพิกล
กลายเป็นคน ไร้รัก นอนพักใจ....
... แต่วันนี้ แดดมี สีใสสาด
ฟ้าสะอาด มีเมฆขาว ดอกพราวไหว
อากาศดี นกน้อยบิน ร่ายฟ้าไกล
ธารน้ำใส ปลาว่ายฉ่ำ เสียงน้ำริน....
... คนมีรัก มองโลก ก็สวยสด
คนไร้รส รักหมอง ต้องเมินผิน
คนใจงาม บอกความงาม ให้โลกยิน
โลกมีสิ้น ทุกสิ่งงาม ถ้าตามมอง.....
26 พฤศจิกายน 2549 15:49 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....หากเป็นฝัน ก็คงชื่น กลางคืนหลับ
จิตระงับ งดงาม ข้ามแดนสรวง
เทพอัปสร กล่อมกลอน และโปรยปวง
ดอกไม้ร่วง รินบุปผา สุมามาลย์... .
.. คนธรรพ์ร่าย พิณสี ดนตรีขับ
เริงระดับ เมฆฟ้า อ่าไพศาล
เทพทั่วฟ้า โอมว่า มนต์บันดาล
ให้ทุกท่าน ฝันดี มีสุขเอย.....
26 พฤศจิกายน 2549 15:44 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...ฝันเอ๋ย ฝันอันแสนงาม
ดวงใจตาม ต้องจิตพิศมัย
ดอกไม้งาม มาลีแก้ว อันแววไว
ประทับใน ดวงจิต นิทรารมย์
...เมื่อตื่นตา ไขว่คว้า มาลีแก้ว
แต่ไร้แวว แคล้วคลาด มิอาจสม
เหลือเพียงความ ว่างไร้ ไม่หมองตรม
เพียงเราบ่ม จิตรู้นิ่ง ความจริงเอย...
26 พฤศจิกายน 2549 15:19 น.
ชบาแดงสีเหลือง
.. เดือนครึ่งดวง ห่วงฟ้า มาเป็นเพื่อน
ดาราเกลื่อน มาห้อม ล้อมเดือนฉาย
น้ำค้างวับ วาวแวม แต้มบางใบ
มวลพรรณไม้ มาลีหลับ กับราตรี.....
... นกละเมอ เผลอร้อง ก้องกลางดึก
มวลไม้พฤกษ์ ทึกเทา เงาหม่นสี
จิ้งหรีดร้อง เรไรร่ำ พร่ำวลี
ปานดนตรี เสียงสวรรค์ บรรเลงเพลง...
...เสียงน้ำริน ยังรินไหล ไปไม่หยุด
ดั่งรีบรุด แห่งเวลา มาข่มเหง
เบียนเบียดไส ผลักไกว ไหวตามเพลง
เพื่อบรรเลง คืนเวียน วันเปลี่ยนไป....
...กาลจะผัน วันจะเคลื่อน เดือนจะคล้อย
ดุจดาวลอย คล้อยคืน ดื่นดึกไหน
ก็เหมือนกัน วันก็เวียน คืนเปลี่ยนไป
เดือนเต็มได้ มีแหว่งเว้า เจ้าดวงจันทร์....
...ชีวิตคน จนมี เป็นที่ตั้ง
จงระวัง มิประมาท พลาดอาสัญ
ชีวิต และความตาย อยู่ใกล้กัน
อย่ามัวมัน หลงเพลิน เดินอบาย...
...เวลาแห่ง ชีวิต มีนิดน้อย
ขอให้คอย ทำดี เร่งขวนขวาย
เมื่อวันหนึ่ง ถึงวาระ ต้องจากไป
เราจะได้ ไม่มากโศก วิโยคครวญ....
หน้าส่วนตัว
1490
