10 สิงหาคม 2551 00:20 น.
ชนะชัย
เป็นความจริงที่เหมือนฉันฝันไป
เธอผ่านมาได้ผูกพันให้ใจหญิง
คนหัวใจแตกหักได้พึ่งพิง
ฉันซาบซึ้งความจริงเธอห่วงใย
ว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว
เหมือนดวงแก้วแตกหากยากจะหาย
พอพบเธอใจฉันต้องกลับกลาย
รักสุดหัวใจของเธอที่ให้มา
******เมื่อหัวค่ำเพื่อนหญิงวานผมเขียนให้ใครคนหนึ่งของเธอ..*****ม.กรุงเทพ
10 สิงหาคม 2551 00:10 น.
ชนะชัย
เดือนเพ็ญคืนนี้ดูเศร้านัก
หรือคนรักเจ้ามาห่างหาย
ยังดีมีดาวอยู่ข้างกาย
เป็นเพื่อนส่องฉายแสงบรรเทา
9 สิงหาคม 2551 15:40 น.
ชนะชัย
หากว่าเธออ่านกลอนตอนฝากรัก
ใจเธอจักชื่นชมภิรมย์ชื่น
ฉันรักเธอเฝ้าเพ้อทุกค่ำคืน
หากเธอกลายเป็นอื่นฉันขื่นทรวง
9 สิงหาคม 2551 15:34 น.
ชนะชัย
คงถึงวันเวลาต้องไกลห่าง
เพราะน้องนางมีรักใหม่ฉันหวั่นไหว
พบเขาแค่วันสองวันพลันเปลี่ยนใจ
ใจหนอใจทำด้วยอะไรอยากรู้จัง
9 สิงหาคม 2551 15:29 น.
ชนะชัย
ฝากกลอนหวานบทนี้ไปบอกเธอ
เราห่างกันฉันต้องเพ้อละเมอหา
คิดถึงจังอยากไปพบและสบตา
อยากเห็นหน้าฝากความรักจากคนไกล
หน้าส่วนตัว
1480
