27 กุมภาพันธ์ 2550 15:57 น.
ช. อร่าม
เคยบ้างไหม..
@ เคยบ้างไหม..ไหวหวั่นวันว่างเว้น
จากการเห็นคนรู้ใจไม่มาหา
เริ่มรำพึงรำพันอั้นอุรา
เพ้อพบหาหน้านวลน้องขุ่นข้องใจ
@ เมื่อไรหนาเธอจะมาแวะหาบ้าง
ตัวฉันช่างหดหู่รู้บ้างไหม
เกิดอาการครุ่นคิดจิตมลาย
ท้อแท้หน่ายร้ายลึกรู้สึกตน
@ จึงหยิบรูปเธอดูรู้สึกแท้
ว่าฉันแพ้ความดีทวีผล
ซ่อนเก็บอยู่กลางใจในตัวตน
ของกมลคนงามแม่ทรามวัย
@ เพียง..เห็นเธอยิ้มพิมพ์พิตจิตสะท้าน
แย้มโอษอานรานรุกปลุกหวั่นไหว
เนื้อตัวสั่นพรั่นพรึงถึงกายใจ
อยากอยู่ใกล้น้องนางมิสร่างซา..
@ แล้ว..เก็บอารมณ์บ่มเพาะกระเทาะทิ้ง
นั่งนิ่งนิ่งอิงใจไล่คาถา
“พุทธ” หนึ่ง “โธ” สองท่องตรองปัญญา
เมียเขาหนาอย่าคิด..ผิดศีลธรรม...