14 กันยายน 2550 12:27 น.
ช.รัตนกุล รุตนชาติ
ถามสักคำได้ไหม
ว่ามีหัวใจให้กันบ้างหรือเปล่า
หรือว่าความสัมพันธ์ของสองเรา
มีค่าเท่ากันเท่าความเป็น"เพื่อน" เท่านั้น
แล้วรอยจุมพิตซึ้ง
เพราะรักตรึงหรือเป็นเพียง "ความฝัน"
จู่ ๆ ก็ทำชาเฉยหมางเมินกัน
หรืออ้มแขนกอดฉันก็....รอยลวง
8 กันยายน 2550 12:33 น.
ช.รัตนกุล รุตนชาติ
"ความรัก" กับ "ความอดทน" ...มักจะมาคู่กันเสมอ
ถ้ามีความรัก...ความอดทนก็จะมี
ยิ่งรักมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องอดทนเพิ่มขึ้น
แต่ถ้าต้องมีความอดทน....ความรักก็เริ่มถอยหลังทีละนิด ทีละนิด
""ความรักไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ ความอดทนก็ไม่ใช่ความเห็นแก่ตัวเหมือนกัน"
แต่เมื่อใดที่....รู้สึกว่า ความรักจืดจาง
ความอดทนที่เคยมี ก็มลายหายไปพร้อม ๆ กัน
ความรู้สึกดี ๆ ที่เรียกว่ารักก็จะไปด้วย
ต่อให้ทำดีแค่ไหน ความรักก็ไม่กลับมา
ในเมื่อทั้ง "ความรัก" และ "ความอดทน" หมดไป
และเมื่อใด.....ที่มีความจำเป็นต้องจากทั้ง ๆ ที่ยังรัก
เพราะ "ความอดทน" กำลังจะหมด
มันยากที่จะเก็บซ้อน "ความเจ็บ" เอาไว้
แต่ก็ไม่ยากที่จะเก็บซ่อนความอดทนไว้ภายใน.......
เพราะ...ถ้าเลือกที่จะรักต่อไป ก็ยิ่งรู้สึกเจ็บมากขึ้น
ทางเลือกที่ดีที่สุด....อาจไม่สวยงามนัก
แต่จากกันตอนยังรัก..ดีกว่าเกลียดกันแล้วค่อยจาก
การลาจากในวันนี้.....อาจทำให้เข้มแข็งและพร้อมจะมี.....
รักครั้งใหม่ที่สดใสกว่าเดิมก็ได้......มิใช่หรือ.....
7 กันยายน 2550 12:29 น.
ช.รัตนกุล รุตนชาติ
มันจะกลบเลื่อนไม่ไหว ฉันละอายใจทุกครั้ง
ถึงทำห่าง ๆ ไม่โทร ไม่คุย ไม่เจอะกัน
เธอรู้ระแคะระคาย ไม่อยากให้เขารู้ทัน
ว่าคนใกล้ตัวอย่างฉัน กำลังคิดไม่ซื่อกับใคร
เธอก็เป็นแฟนของเขา เขาก็เป็นเพื่อนของฉัน
คบกันมานาน จนวันที่ฉันเริ่มชักเอะใจ
คิดถึงเธอทุกเวลา ก็รู้ว่าน่าไม่อาย
ต้องซ่อนความหวั่นไหว ข้างในสายตา
แอบ ๆ ฝันให้เธอกับเขามีปัญหา
แล้วคิดได้ขึ้นมา ยิ่งน่าละอาย
ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันแอบรักแฟนของเพื่อน
ซึ่งก็ดูเหมือนเธอไม่คิดอะไรด้วยซ้ำไป
ทั้งรู้ว่าผิดนะ แต่ก็รัก ไม่รู้ว่าทำไม
รู้แล้วเหยียบไว้ นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องไปจากชีวิตเธอ
ไม่อยากจะเลิกคบ ถ้าไม่จบมันไม่ไหว
ใกล้เธอทีไร กลับไปนอนทำใจไม่ลง
ทำเหมือนแค่เพื่อนยังไง ในใจก็ไม่ซื่อตรง
เลิกรักเธอไม่ลง ก็คงต้องลา
แอบ ๆ ฝัน ให้เธอกับเขามีปัญหา
แล้วคิดได้ขึ้นมา ยิ่งละอาย
ขอโทษอีกครั้ง
ที่ยังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
625
