14 กุมภาพันธ์ 2548 19:45 น.
~ฉาวเหมย~
ใจหนอใจ ทำไมถึงเลือกรัก
ใยต้องปักรักคนมีเจ้าของ
แม้ตัวเขาจะมีคนเฝ้าจับจอง
แต่ฉันยังหมายปองเธอตลอดมา
วันนี้ฉันดีใจที่ใกล้ชิด
แม้ไม่สนิท ชิดกันมากหนักหนา
ก็ได้แค่เป็นมิตรคิดคณา
มองแค่ตาก็รู้ไปถึงใจ
ในใจเธอคงคิดว่าฉันเป็นเพื่อน
ฉันก็คอยย้ำเตือนตัวเองไว้
ไม่พยายามเอ่ยถึง ความในใจ
เพื่อทำให้ความสัมพันธ์นั้นยาวนาน
ฉันกลัวว่าถ้าเอ่ยไปคงไม่ดี
กลัวสัมพันธ์ที่เรามีมันไม่สาน
ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันคงร้าวราน
อาจจะนานสำหรับแผลในใจ
แค่วันนี้ขอมีเธออยู่ในจิต
ขอแค่คิดรักเธอแบบใสใส
ขอเถอะนะขอเก็บไว้ภายในใจ
ไม่บอกใครให้รู้ว่าฉันรักเธอ
@ซุกซน@
โอ้ความรักนั้นเป็นเช่นไรหนอ
เธอเคยรอความรักอยู่บ้างไหม
ดันไปรักกับคนไม่มีใจ
ไม่ว่าใครก็เจ็บช้ำก็ทุกข์ทน
ฉันไม่เคยรู้อะไรซักกะอย่าง
มันไม่ต่างกับไม่พูดเลยซักหน
คำพูดเธอทำให้ฉันต้องกังวล
ซักวันทนไม่ไหวอย่าว่ากัน
เธออาจคิดว่าฉันนั้นอ่อนแอ
มันก็แน่อยุ่แล้วนี่ตัวฉัน
ก็ถ้ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญ
คงจะไม่ขยันร้องออกมา
ตอนนี้ฉันยังขาดคนดุแล
ก็สุดแท้แล้วแต่ว่าใครอาสา
เพราะไม่ว่าซักกี่คนจะเข้ามา
คงไร้ค่าถ้าคนนั้นไม่ใช่เธอ
มีบางสิ่งที่อยากบอกให้เธอรู้
ฉันนั้นอยู่ในที่มีเธอเสมอ
เพราะหัวใจของฉันอยุ่ที่เธอ
ใจก็เผลอรักเธอด้วยเหมือนกัน
~ฉาวเหมย~
6 กุมภาพันธ์ 2548 22:31 น.
~ฉาวเหมย~
ในวันนี้ราตรีได้ผ่านพ้น
และเมฆฝนโปรยปรายในท้องฟ้า
เหมือนดวงจันทร์ที่เคียงคู่กะดารา
เหมือนเวหาที่ฉันนั้นต้องก้าวเดิน