แมงป่อง ตุ๊กแก จิ้งจก

ฉางน้อย

1.....ช่วงนี้บ้านฉางน้อยฝนตกแทบทุกวัน ลมก็แรงด้วยแหละนะ

แล้วทีนี้บริเวณรอบบ้านฉางน้อยก็เป็นป่าสวนยาง รกชื้น

ฝนตกยิ่งทำให้หญ้าค่อนข้างขึ้นไว รกเร็ว ดายกันไม่ทันเลยทีเดียว 

กลางคืนฝนตกยิ่งนอนสบาย กลางวันก็พรำ ชาวสวนชาวไร่ไม่ต้องทำมาหา

กินกันล่ะพี่น้อง

ในป่าข้างบ้านก็มีทั้งงูเงี้ยวเขี้ยวขอ มดน้อยใหญ่

 สัตว์ต่างๆออกจากรูจากรังหนีน้ำพากันอพยพย้ายถิ่นฐานบ้านเรือน

บ้างก็ขนตู้เย็น บ้างก็แบกโชฟา บ้างก็ขนหม้อหุงข้าว

อ่อ ลืมไปว่าเป็นสัตว์เล็กสัตว์น้อย คิดว่าเป็นสัตว์ประเสริฐเช่นมนุษย์เราๆ

ท่านๆทั้งหลายในที่นี้ ฮี่ ..ฮี่..

.......................................................

2..... บ่ายสี่โมงกว่าๆของวันเสาร์ที่ 21 เจ้าตัวเล็กแมวเพศเมียท้องแก่ที่บ้าน

ก็เดินอุ้ยอ้ายมานอนที่ผ้าเช็ดเท้าหน้าห้องนอน

แต่ทว่ามังทำเสียงแปลกๆ เหมือนขู่อะไรสักอย่าง ไอ่เราก็ไม่สนใจนะ

ฉางน้อยก็ตาดีมากๆ (สายตาสั้นมากไง อิอิ) ไม่สนใจอะไรเลย กลับดุให้เจ้า

ตัวเล็กส่งเสียงเงียบ มังก็เงียบเสียงลง

สักพักร้องขู้ฟ่อๆอีกครั้ง ไอ่เราก็สงสัยเนอะ อืม..เดินไปดูสักหน่อยดีกว่า

แหมๆ ด้วยความที่สายตาดีมากๆ เห็นเป็นวัตถุชิ้นหนึ่ง

คิดว่าเป็นเศษผ้าเช็ดเท้าที่เจ้าตัวเล็กชอบตะกุยเล่นแล้วมันหลุดออกมา

จัดการง้างทรีนมาข้างหนึ่งกะว่าจะเขี่ยออกให้พ้นประตูหน้าห้องนอน

(ประมาณว่าเหมือนนักบอลเขี่ยบอลยังไงยังงั้นน่ะค่ะท่านผู้อ่าน)

........................................................

3..... แต่อ่ะ ช้าก่อน ไม่ดีกว่า ไม้กวาดกับที่โกยผงมีนี่นาอยู่ใกล้มือด้วย

กวาดแบบนิ่มนวลชวนฝัน เพราะในใจคิดว่าเศษผ้าเช็ดเท้านิ่มๆนี่นา

ที่ไหนได้ ไอ่ความที่เราคิดว่าเป็นเศษผ้าเช็ดเท้าอ่ะเลยไม่คิดอะไรมาก

 แต่เอ ทำไมมันหนักถ่วงๆที่ปลายไม้กวาดหว่า พลิกปลายไม้กวาดดู

 มันวิ่งจะไต่มือเราด้วย  ไอ๊หย๋า ตกใจๆๆ

ดีนะที่ฉางน้อยมือไวด้วยความตกใจอ่ะ เลยสะบัดไม้กวาดสุดแรงเกิด 5555

เจ้าสิ่งนั้นหล่นตุ๊บตรงพื้นข้างเท้านี่เอง เหลือบตามอง

ด้วยความตกใจ เลยแหกปาก เอ้ย ตะโกนดังลั่น

" เฮ้ยยย แม่ๆ แม่(เจ้า)โว้ยยย ช่วยด้วยๆ " ปากก็ร้อง  มือก็ไวไปหน่อย 

ป๊าบๆๆๆๆ

ปากก็ร้อง " แม่ มาเร็วๆ ช่วยทีๆ  " มือก็ป๊าบๆๆ 

ด้วยวัด เอ้ย อารามตกใจน่ะค่ะ แมงป่องตัวดำเมี่ยม

วิ่งหางชี้มาหาฉางน้อยซิคะ ตกใจเลยคว้าที่โกยผงที่เป็นสังกะสีน่ะ

ตีป๊าบๆๆๆ ไม่ลืมหูไม่ลืมตา ปากก็ตะโกน " แม่ มาเร็วๆ "
................................................

4..... แค่คิดยังขำตัวเอง ทั้งๆที่ไม่ใช่เป็นคนที่ขี้กลัว แต่ตกใจมากกว่า

ขำตัวเองที่ปากร้องให้แม่ช่วย แต่ตัวเองตีเจ้าแมงป่องตัวนั้นซะแบนแต๊ดแต๋ 

ตัวกะหางรวมทั้งก้ามสองอันก็กระเด็นกระดอนคนละทาง 

ตีเสร็จ นั่งมือสั่น กลัวบาปมากๆตอนนั้น

 ถามแม่ บาปไหมแม่ แม่ตอบได้น่ารักมาก

" ไม่บาปหรอก..................มั้ง "

แค่คิดก็สยิว เอ้ย สยอง หากว่าโดนแมงป่องต่อยนี่ซิ ทำไงดี

(อโหสิให้ด้วยเน้อเจ้าแมงป่อง ถ้าเจ้าไม่วิ่งจี๋มาหา ข้าก็คงไม่ทำร้ายเจ้า

ก่อนอ่ะนะ )

ตอนนี้เรื่องแมงป่องตัวนั้นยังหลอนๆในใจ กลัวว่าวิญญาณจะมาหลอกหลอน

เอาคืนหรือเปล่า 5555

(คิดมากไปป่าวหว่าเรา อิอิ ) แต่บอกตรงๆหลอนนิดๆ
..................................................

5.....กำลังใจหายใจคว่ำเรื่องแมงป่องไม่ทันไร มือยังกำไม้กวาด
เตรียมกวาดเศษเจ้าแมงป่องเตรียมเอาไปทิ้ง(ฌาปณกิจศพเจ้าแมงป่องใน

ถังขยะใบโตข้างบ้าน)

พี่ชายคนข้างบ้านที่นำรถมาฝากประจำถามอีก 
" เจ้าวา ตุ๊กแกตัวที่ร้องวันก่อนยังอยู่ไหม ? 

" อยู่ซิพี่ ร้องทุกคืนเนี๊ยะ หลังตุ้โชว์โน่น " ฉางน้อยบอกโดยไม่ได้คิดอะไร

" อืม งั้นดีเลย จับมาดองเหล้าซะดีกว่า "  อ้าว ตรู ไม่น่าเผลอปากบอกไป

เล้ยยย

" ............." ไม่มีคำพูดจากฉางน้อย นอกจากความเงียบ

" มาๆ มาช่วยพี่จับตุ๊กแกหน่อย น้องรัก " น้านนนน พี่เรา หาเรื่องให้ซะแล้ว 
....................................................

6.....สี่คนไล่ต้อนเจ้าตุ๊กแกสองตัว ตัวโตพอประมาณ ตัวโตแล้วยัง
หน้าตาน่าเกลียดอีกแน่ะ อิอิ (ไม่ได้กลัวตุ๊กแก แต่ไม่ชอบเล้ยยย)

 แผนการก็คือ พี่ชายคนข้างบ้านคอยตะครุบจับใส่ถุง  
ให้ภรรยาเค้าคอยคลุกวงใน เอ้ย คอยต้อนจากข้างในบ้าน 
ฉางน้อยคอยตั้งการ์ดป้องกันตัว แหะ..แหะ..

แม่ก็เตรียมถลกผ้าถุงง้างทรีนเต็มที่ (คงกะจะเตรียมกระทืบ(หรือวิ่งหนี)

ตุ๊กแกละมั้ง อิอิ )

 เจ้าตุ๊กแกก็ร้ายน่าดู กัดเข้าที่นิ้วของพี่ชายคนนั้น ไม่แรงมาก 
.............................................. 

7.....30 นาทีผ่านไป เจ้าตุ๊กแกสองตัวก็นอนแลบลิ้นในถุงก๊อปแก๊ป 
คงเหนื่อยเพราะหนีการไล่ล่า ( แม้ซดเอ็ม 150 ก็คงเอาไม่อยู่แล้วล่ะมั้ง อิอิ)
 พี่ชายนักไล่ล่าตุ๊กแกก็นั่งหอบแฮ่กๆ อิอิ (โสนะหน้ามัง)

แล้วทีนี้ใช่ป่ะ การไล่ล่าตุ๊กแกน่ะต้องรื้อ(แทบ)หมด 
มีตู้ รื้อตู้ มีโชฟา รื้อโชฟา
(โชคดี ไม่รื้อบ้านแบบถอนรากถอนโคนด้วย อิอิ )
(ดีนะ ไม่รื้อเมียชาวบ้านแถบนั้นไปด้วย คริ คริ )

รื้อไปรื้อมา มือฉางน้อยไปคว้าเอาอะไรบางอย่าง เย็นๆหนืดๆเหนียวๆ

เหลียวไปมอง ไอ๊หย๊า เป็นรอบที่สอง ภาพที่เห็นตรงหน้าหยดหยอง 

เป็นศพชายไทยไม่ทราบชื่อ เอ้ย พบศพเจ้าจิ้งจกไม่ทราบชื่อ และเพศ 
นอนลิ้นห้อยหลังตู้ที่รื้อออกมา ยังๆ ลิ้นห้อยอย่างเดียวยังไม่พอ

แขนขาก็แบนราบกับผนังตู้อีก ยังกะโดนรถเครนทับงั้นแหละ

คงโดนตู้ทับอ่ะนะ ไม่เป็นไร บาปหารสี่ ไม่รู้ใครทำนี่นา 

งานนี้ตำรวจที่ชื่อละม่อมก็จับไม่ได้ หาคนมาลงโทษไม่เจอ เหอ เหอ...


เฮ้อ วันนี้วันอะไรกันน๊าเจอแต่เรื่องที่ทำให้จิตใจจดหู่

 "สัตว์ทั้งหลายจงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้จองเวรซึ่งกันและกันเลย "