28 กุมภาพันธ์ 2551 01:43 น.
ฉางน้อย
เรื่องเล่าจากเจ้าฉางน้อยมีอยู่ว่า หลังจากที่พี่ปา พาฉางน้อยท่องเที่ยวเมืองจีน ( พี่ปา หรือ พี่ตั๊กแตน หรือฉางน้อยแอบเรียกพี่ตั๊กแตน(ปาทังกา) หรือพี่มัสลินคนสวยของฉางน้อย นั่นเอง อิอิ)
พี่ปา ทั้งลาก ทั้งจูงฉางน้อยเดินซะเหนื่อยหอบ ลิ้นห้อยเหมือนแมวเลย อิอิ ยังสงสัยว่าพี่เค้ารีบไปไหนนักหนา เลยถามว่า..
ฉางน้อย ... เจ๊ๆ รีบไปตามควายที่ไหนอ่ะคะ รีบจูงฉางน้อยจัง เค้าเหนื่อยแระน๊า
พี่ปา ... ป่าว จ๊ะ ไม่ได้ตามควาย แต่จูงควายเดินหนีคนต่างหาก อิอิ (ขออภัย หากคำไม่สุภาพ)
.. แป่วววววว.. ไม่น่าถามเล๊ย โดนไปหนึ่งดอกจนได้ เฮ้อออ
ส่วนมากสองพี่น้องพากันเดินดูของเฉยๆ ไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือหรอกคะ กลัวจะติดใจอีกต่างหาก อิอิ เข้าแวะชมร้านนั่น ออกร้านโน้น ไปร้านนี้ จนกระทั่งฉางน้อยหยุดเดินซะดื้อๆ ทำตาใสๆ..ซื่อๆ..( ส่วนจะบื้อด้วยหรือไม่นั้น สุดจะคาดเดาคะ )
ฉางน้อย ... พี่ปาๆ น้องฉางน้อยหิวข้าวอ่ะ หิวน้ำด้วยดิคะ ทำไงดี ?
พี่ปา(ทังกา) ... อืมม์..งั้น เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า เนอะ กินไรดีล่ะเจ้าฉางผิง ( พี่ปา ชอบเรียกฉางน้อยว่า ฉางผิง )
ฉางน้อย ... ฉางอยากนั่งMacDonald อ่ะ ที่นี่มีไหมคะ ? ยัยฉางเริ่มอ้อนออดเหมือนมอดกัดไม้(หน้าสาม)
พี่ปา(ทังกา) ... โอเค เลยน้อง ไม่ ตัง เหลา นะจ๊ะ
ฉางน้อย ... อ้าว พี่ปาไม่มีตังค์หรือคะ ไหนว่ามีตังค์ไงล่ะ ?
พี่ปา(ทังกา) ... ยัยบ๊องส์..คำว่า ไม่ ตัง เหลา หมายถึงร้านแมคโดนัลด์ย่ะ ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีตังค์ ภาษาจีนที่นี่ เขาเรียกกันแบบนี้ อย่ามั่วเฟ้ย..
ฉางน้อย ... อ๊าววว.. ก็ใครจะไปรู้ล่ะ เห็นว่า ไม่ๆ ตังค์ๆ คิดว่าไม่มีตังค์นี่นา
อ่อ.. แบบนี้นี่เอง เจ้าไม่ตังเหลา อิอิ ขำค่ะ
เอ่อ.พี่ปาคะ หากว่าฉางน้อย อยากดื่มน้ำอัดลมล่ะค่ะ จำพวกมิรินด้า หรือ แฟนต้าน่ะค่ะ คนจีนที่นี่เขาพูดกันว่าไงคะ ? ฉางน้อยไม่วายสงสัย
พี่ปา(ทังกา) ... เอ..แฟนตา พี่ปา เอ๊ย พี่ตั๊กไม่แน่ใจนะ แต่มิรินด้า คนจีนที่นี่ เขาเรียกว่า " หมี่ ริน ต๋า "
ฉางน้อยหัวเราะ คิกคิก ...แหม ขำจังคะ น่าจะเรียก ว่า หมีแพนด้าไปเลยก็หมดเรื่อง เนอะพี่ปาเนอะ
พี่ปา(ทังกา) ... เอาอีกแล้ว เราน่ะ ชอบทำเรื่องเพี้ยนๆไปทุกเรื่องน๊า
ฉางน้อย ... อ่อ แล้วถ้าคำว่า โค้ก หรือ โคคา โคลา ล่ะค่ะ เขาพุดว่าไง คะ ?
พี่ปา (ทังกา) ..." เข่อ โขว่ เข่อ เล่อ " พี่ปาคนงามออกเสียงให้ฟัง ฉางน้อยก็ยัง งงๆ ค่ะ
ฉางน้อย ... อะไร โข่งๆนะคะ ยัง งง คะ ไม่เข้าใจ
พี่ปา (ทังกา) ... เข่อ โขว่ เข่อ เล่อ ก็คือ โค้ก โคคา โคลา ไง แปลว่า ถุกปาก ถูกใจไงจ๊ะ คนจีนที่นี่เขาเรียก แบบนี้จ๊ะ
ฉางน้อย ... อ่อ แล้วไปคะ น้องฉางน้อย คิดว่า พี่ปาจะมางมหอยโข่งอะไรตอนนี้ แฮ่...แฮ่..
ได้ที ฉางน้อยไม่รอช้า รีบปล่อยหมัดคำถามเด็ด เหมือนมวยคู่เอก ที่ปล่อยหมัดฮู๊คใส่คู่ต่อสู้ระหว่าง ฉางน้อย ศิษย์ ป.เปาอินทร์ กับ มัสลิน ศิษย์เจ้าแม่กวนอู แหะ..แหะ.. เอ๊า ผ่านๆ คุยเรื่องไรกันเนี่ยะ อิอิ
เอ ..ว่าแต่ว่า วันก่อนน๊า ฉางน้อยเตะผ่าหมากพี่มัสด้วยน๊า พี่มัสได้ที รับนั่งยองๆ เก็บหมากที่ฉางน้อยผ่าไว้ เสร็จแล้วคุณพี่ก็ไปหาพลู ปูนแดงมากินด้วยกัน 555555
ฉางน้อย ...แล้ว " กาแฟ สตาร์บัค " ล่ะค่ะ เรียกว่าไง คะ ?
พี่ปา(ทังกา) ...ก็เรียกว่า " ซิง ปา เค่อ จ๊ะ " ซิง แปลว่า กาแฟ นะจ๊ะ
ฉางน้อย ... ร้าน ฟิซซ่า ฮัท ล่ะค่ะ ? ฉางน้อยตัวดี ยังไม่หายสงสัย
พี่ปา(ทังกา) ... " ปี้ เซิง เค่อ " แปลว่า ร้านฟิซซ่า ฮัท จ๊ะแม่หนู
ฉางน้อยยังสงสัยต่อ ... เอ่อ..แล้ว Kentucky Friend Chicken ล่ะคะ ? เราจะพุดว่าไง คะ ?
พี่ปา(ทังกา) ... อืมม์ ถ้าเคนดักกี้ ภาษาจีนที่นี่ เค้าคงเรียกว่า " เขิ่น เอ๋อ จี " มั้งคะ น่าจะใช่จ๊ะ เพราะ จี แปลว่า ไก่ นี่นา
ฉางน้อย พยักหน้า หงึกๆ จะจำได้หมดไหมเนี่ยเรา ยิ่งฉลาดๆอยุ่ด้วยน๊า อิอิ
ฉางน้อย .. อ่อ ..พี่ปาๆ เมื่อกี้ฉางน้อยลืมบอกอ่ะคะว่า เดินเยอะไปหน่อยมั้ง รองเท้าสึกหมดแระคะ ซื้อคู่ใหม่ได้ป่ะคะ ?
พี่ปา(แสนใจดี กัดฟันตอบ ) ... อืมม์ ได้ซิหาคุ่ใหม่เนอะ ยี่ห้ออะไรดีจ๊ะ ? " รุ่ย ปู้ " " ไน่ เค่อ " หรือว่า " อา ตี๋ ด๋า ซือ " ดีล่ะค่ะ
ฉางน้อย ตาเหลือก ทักว่า .. โห เจ๊ๆ พูดช้าๆซิคะ ฉางน้อยแปลไม่ออกด้วยค่ะ ฟังไม่ทันด้วยน๊า
พี่ปา (ทังกา) ... เอ๊า .. ก็บอกยี่ห้อของรองเท้าให้ฟังไง๊ แหมๆๆ
รุ่ย ปู้ ..ก็คือ ยี่ห้อ รีบอก
ไน่ เค่อ ..ก็คือ ยี่ห้อ ไนกี้ นะจ๊ะ จำไว้ แล้วก็ส่วนคำว่า ..
อา ตี๋ ด๋า ซือ...ก็เป็นยี่ห้อ อาดิดาส ไงจ๊ะ ไงละ แปลไม่ออกล่ะซิหล่อน อิอิ
ฉางน้อย (ไม่วายเถียง) ... อ๊าวววว..แต่ฉางน้อยเป็นหมวยนี่นา งั้นเปลี่ยนจาก อาตี๋ด๋าซือ เป็น อา หมวย ด๋า ซือ ซิคะ อิอิ
( ฉางน้อยได้ทีขี้แพะไหล เอ๊ย ขี่แพะไล่ อิอิ ) เจ้าฉางผิงของพี่ปา พูดแล้วหัวเราะคิกคิก ด้วยความชอบใจที่กวนพี่สาวคนสวยได้สำเร็จ อิอิ
พี่ปา(ทังกา) ... เออ..ไปนอกเรื่องได้เรื่อยเชียวนะยัยฉางผิง เมื่อไหร่จะไปนอกโลกซะทียะหล่อน แต่ไม่ไปก็ดีกลัวพี่เหงาดิ
" เฮ้อ..คนจีนที่นี่น่ะนะ เรียกชื่อสิ่งของ เครื่องใช้แต่ละอย่างไม่เหมือนกันหรอกนะ
อย่างโทรศัพท์ยี่ห้อ โนเกีย หรือ Nokia นะ ฉางน้อยทายซิ เขาเรียกว่า อะไร
ฉางน้อยส่ายหน้า (แต่ตาชักปรือ ง่วงนอนเต็มประดา) ... เดาไม่ออก จนด้วยปัญญาอันน้อยนิดค่ะพี่
พี่ปา(ทังกา) ... อืมม.. อย่างโนเกีย เชาเรียกว่า " นั่ว จี ย่า "
โซนี่ ก็เรียกว่า .. " สั่ว หนี "
หรือแม้แต่ เสื้อผ้าของยี่ห้อ ลาคอสต์ เขาก็เรียกว่า " เอ้อ หยวี " ที่แปลว่า จระเข้น่ะจ๊ะน้องหนู
พี่ปาพูดพลางหันหน้ามามองน้องคนสวย ปลากด เอ๊ย ปรากฏว่า ยัยฉางน้อยกินอิ่มก็นอนหลับทันใด
.... ว๊ายยยย..ยัยบ้า ปล่อยให้ชั้นพล่ามบ่นคนเดียวอีกแระนะ เดี๋ยวเหอะๆๆ ..
......................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
15 กุมภาพันธ์ 2551 22:10 น.
ฉางน้อย
เช้าวันจันทร์ ที่ 17 ก.ย. 50 มีนัดกับคุณหมอที่ รพ.ศิริราชตอนเวลา 08.30น. ฉางน้อยก็เตรียมตัวไปยื่นบัตรคิวแต่เช้าตรู่ พี่สาวแกล้งแซวว่า แหมๆ รีบไปโห่ก่อนไก่ เอ๊ย รีบไปก่อนไก่โห่ซะอีกนะ ( ก็คนเค้าตื่นเต้นนี่นา ทำไงได้ นิ อิอิ )
ณ.ตึกสยามมินทร์ ชั้น3 แผนกจักษุ เวลา 06.30 น. ก็ไปนั่งรอเจ้าหน้าที่หน้าเคาร์เตอร์ อ่ะๆ ยังมีคนไปก่อนฉางน้อยอีกแน่ะ
07.00 น. เจ้าหน้าที่เริ่มมานั่งประจำหน้าเคาร์เตอร์ เขาบอกว่า รอเวลาคุณหมอขึ้นตรวจ ( ส่วนฉางน้อยรอเวลาขึ้นเขียง อิอิ หวาดเสียว วุ้ยค่ะ อิอิ )
09.30 น. เจ้าหน้าที่คนเดิมก็เรียกผู้ผ่าตัดทุกคนเซ็นชื่อ แต่บังเอิญว่าคุณหมอที่ผ่าตัดฉางน้อยนั้น ติดคนไข้กรณีพิเศษ ประสบอุบัติเหตุเลยต้องรีบผ่าตัดผู้ป่วยท่านนั้นก่อน
ส่วนฉางน้อยเลยไปเดินเล่น นั่งเล่นที่ชั้นล่างก่อน ทานข้าว แล้วขึ้นมานั่งรอที่ชั้น 3 ต่อ
13.00 น. เอาล่ะวุ้ย เจ้าหน้าที่หน้าเคาร์เตอร์เรียกให้เปลี่ยนเสื้อผ้า รอขึ้นเขียง เอ๊ย ขึ้นเตียงผ่าตัดแระ อิอิ
ก็เข้าห้องผ่าตัดเป็นชุดผู้ป่วยของรพ.ศิริราช แหมๆ เท่ชะมัด อิอิ
ห๊า..อะไรนะคะ ต้องถอดชุดชั้นในด้วยเหรอคะ ?
แหมๆ..พี่ขา ไม่ต้องถอดก็ได้มังคะ ? ฉางน้อยพยายามยิ้มต่อรองกะพี่พยาบาลคนสวย อิอิ
น้องคะ ลิงตัวล่างไม่ต้องถอดคะ แต่ชะนีตัวที่โหนข้างบนต้องถอดออกค่ะ (อ่ะๆ อะไรหว่า ลิงกะชะนี เพิ่งรู้ว่า ที่นี่ เป็นเขตอนุรักษ์พันธ์สัตว์ป่าด้วยเหรอเนี่ยะ งง น๊า )
พี่พยาบาลคนสวยอธิบายต่อไปว่า ..เสื้อชั้นในต้องถอดออกเพราะว่า เสื้อชั้นในมักมีโลหะด้วย ตามตะขอหรือส่วนต่างๆของเสื้อ เวลาคุณหมอจี้ด้วยเครื่องไฟฟ้า กระแสไฟอาจวิ่งผ่านโลหะเข้าสู่ร่างกายได้นะคะ
อ่อ... เพิ่งทราบความหมายของคำว่า ลิงกะชะนีแระ อิอิ หลงคิดว่า ที่รพ.นี้เป็นเขตอนุรักษ์พันธ์สัตว์ป่าซะอีกแน่ะเรา อิอิ
เจ้าหน้าที่พยาบาล ก็นำแฟ้มประวัติมาพูดคุย ซักถามกับฉางน้อย ครั้นจะปล่อยให้เขาถามเราฝ่ายเดียวก็กระไรอยู่ เนอะ ว่าไหม ฉางน้อยเลยถามพี่พยาบาลให้หายข้องใจว่า ..
".. เอ่อ .พี่คะ หมอที่ผ่าตัดใช้เวลานานไหมคะ ? "
".. อ่อ ไม่นานหรอกค่ะน้อง "
".. เอ่อ พี่คะ หมอฉีดยาชา เจ็บไหมคะ ? "
".. อ่อ คงไม่เจ็บหรอกคะ แค่มดกัด "
ฉางน้อยอ้าปากจะถามต่อ .. เอ่อ พี่คะ .........
พยาบาลหันมามองตาเขียวปั๊ด ประมาณว่า stop you mouth please
หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ หยุดถามได้ไหม ชั้นรำคาญ ไป๊..ขึ้นเขียง เอ๊ย ขึ้นเตียงผ่าตัด
โอ..พระเจ้าช่วยกล้วยตาก ไหนลองหยิกตัวเองดิ อุ้ย เจ็บดิ
(แล้วแต่ใครจะอุทานกล้วยทอด กล้วยตาก หรือ กล้วยปิ้งแล้วแต่ศรัทธา อิอิ ) โอ ..ฉางน้อยไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย เคยเห็นแค่ในหนัง ในละคร ไม่คิดว่าเราจะมีวันนี้กะเขาด้วยนี่นา
วันที่ฉางน้อยต้องขึ้นเขียง เตียงผ่าตัด แงงงงงงง.....เริ่มกลัวนิดๆ
แหมๆ แค่แผลผ่าตัดที่ตานิดเดียวเองทำไมหมอพยาบาลเยอะแยะไปหมด ตั้ง 6 ท่านแน่ะ (นี่แค่ผ่าตานะ สงสัยถ้าผ่ายายคงเป็น20ล่ท่านะกะละมัง เอ๊ย ละกระมัง อิอิ )
ฉางน้อยฝืนยิ้มทำใจดีสู้พี่พยาบาล ( แหม จะบอกว่าทำใจดีสู้เสือก็กระไร เนอะ ไม่มีเสือสักตัว มีแต่สาวพยาบาลคนสวย อิอิ )
อ่ะ เอาอะไรมารัดข้อมือซ้ายด้วยอ่ะ ดูดิ เอาที่หนีบผ้ามาหนีบปลายนิ้วชี้เค้าอีกแน่ะ
อ๋อ..อันนี้เขาเรียกว่า เครื่องตรวจวัดความดันหัวใจคะ ไม่ต้องกลัวนะคะ...ยังกะสาวพยาบาลคนสวยรู้ความคิดของฉางน้อย เธอตอบซะเสร็จสรรพ อิอิ
อ้าว แล้วไม ต้องเอาผ้ารัดข้อมือขวากับขอบเตียงด้วยล่ะ .....นั่นๆๆ ยังรัดข้อเท้าเค้าอีกอ่ะ เค้าเริ่มกลัวจริงๆแล้วน๊า
หมอคนที่ผ่าตัดมาแล้ว " ใจเย็นๆนะคะ อย่าเกร็งคะ ฉีดยาชาก่อนนะคะ 2 เข็ม "
หมอพูดพลาง มือก็ดึงเปลือกตาล่างจิ้มเข็มแหลมๆลงไป
..อู๊ยยย...เจ็บนะเฟ้ย " ป่าวคะ ประโยคนี้ฉางน้อยคิดในใจต่างหาก ไม่กล้าคิดนอกใจให้คุณหมอได้ยิน กลัวหมอจะทุบเอาง่ายๆ อิอิ
สักพัก ยาชาคงเริ่มออกฤทธิ์ (แต่ไม่เกี่ยวกะคำว่า ศรีดวง อิอิ ) ฉางน้อยได้ยินเสียงหมอสั่งผู้ช่วยให้ช่วยหยิบเครื่องมือเครื่องไม้วุ่นวายไปหมด หูได้ยินหมดทุกอย่าง แต่มือ เท้าขยับไม่ได้เพราะโดนมัด (คงกลัวฉางน้อยจะเจ็บแล้วเผลอตัวกระโดดถีบหมอ อิอิ )
แกร่กๆๆ..เสียงเครื่องมืออะไรสักอย่างขูดเนื้อในเปลือกตาล่าง เสียงหมอสั่งให้หยิบโน่นหยิบนี่มาอีก อ่ะน่ะ เป็นชื่อศัพท์เทคนิคทางการแพทย์ ฉางน้อยไม่ค่อยฉลาดด้วยดิคะ อิอิ
จี๊ดๆๆ..ครึ่กๆๆ... โห ทำไรอีกเนี่ยะ ได้กลิ่นเหม็นเหมือนเนื้อไหม้ๆ เนื้ออะไรสักอย่างที่โดนเผาไฟเลย .. อ่ะ เริ่มเจ็บนิดๆแล้วล่ะ
" เจ็บไหมคะ ถ้าเจ็บบอกหมอนะ จะได้ฉีดยาชาเพิ่ม " เสียงคนใดคนหนึ่งถามขึ้น
" เจ็บค่ะ " ( แต่ไม่ได้เจ็บแผลที่หมอทำนะ กลัวเจ็บตอนหมอจะฉีดยาชาต่างหาก เลยบอกว่าเจ็บไว้ก่อน กลัวเข็มวุ้ย อิอิ )
" ใจเย็นๆนะคะ รอให้หมอจี้ด้วยเครื่องจี้ไฟฟ้าสักแป๊บคะไม่นานค่ะ "
( โห นี่ขนาด..จี้..ธรรมดานะเนี่ยะยังเจ็บซะขนาดนี้ ถ้า หมอ..ปล้น..จะเจ็บขนาดไหน เฮ้อออ.. ไปจนได้ยัยฉางน้อย 555 )
โอย..เจ็บนะ (ได้แค่คิดในใจจริงๆ) พี่มัสขา หมอมังจะฆ่าน้องฉางผิงของพี่มัสแล้วค่ะ เจ็บจัง เจ็บจริง แต่ขอบคุณพี่มัส ที่ช่วยเหลือเป็นกำลังใจมาตลอด
หู๊ย..เจ็บๆๆ...คุณลุ๊งๆๆ คุณลุงเจ้าขา หมอมังจะฆ่าหลานป่วนจังของคุณลุงแล้ว มาให้เห็นหน้าอีกสักครั้งดิ อิอิ ( ว่าไปนั่นยัยป่วนจังเอ๋ย อิอิ )
นึกถึงอีเมล์ฉบับนั้นของคุณลุง มีกำลังใจเยอะ อิอิ อย่ามีจิตง่วนป่วนจัง ยิ้มได้แระ 5555
รู้สึกว่า เริ่มมีเลือดไหลออกเยอะขึ้น เพราะรู้สึกว่า หมอซับให้บ่อยๆ เหมือนเป็นของเหลวไหลบริเวณเปลือกตาล่างด้วย เลือดแน่นอน
นึกถึงคำพูดบางประโยคของพี่มัส พี่สาวใจดี ก็นึกอะไรขำๆ เลยเผลอหัวเราะออกมาด้วย ผู้ช่วยหมอคงพากันแปลกใจอ่ะน่ะ ว่า ร้องครางโอยๆเมื่อกี้ แต่ตอนนี้ยิ้มออก หัวเราะได้แระ พวกเขาก็พากันหัวเราะ
ฉางน้อยเลยบอกว่า " พอดีคิดอะไรขำๆน่ะค่ะ เลยหัวเราะเฉยๆ หนูไม่ได้บ้า อิอิ "
" ทนเจ็บอีกนิดนะคะ เหลืออีกนิดเดียวแล้วค่ะ "
แกร่กๆๆ..โห อะไรกันอีกล่ะเนี่ยะ เสียงเหมือนเย็บถุงผ้าอะไรสักอย่าง
อ่อ ..หมอเขาเย็บเปลือกตาล่างต่างหาก
" ไปเล่นซนอะไรมาล่ะค่ะ ถึงมานอนให้หมอผ่า ? "เสียงหมอชวนคุย
" ไม่บอก..บอกก็กลัวดิ .." ฉางน้อยคิดในอีก(อีกแล้ว) ก็เค้ายัง งอน หมอนี่งอนหมอต่างหาก ทำเค้าแรงๆแล้วมาทำเป็นพูดดีกะเค้าอีกนี่
" เอาล่ะค่ะ ใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวหมอปิดตาด้วยผ้าก๊อซหนาๆให้นะคะ "
" เย้...ไชโย..เสร็จซะอีก รอดตายแล้ววุ้ย เรา ฉางน้อย อิอิ "
ผลการผ่าตัดเสร็จสิ้น หมอก็เข็นเตียงมาให้ฉางน้อยนอนด้วยแหละ ดีๆ โส นะ หน้า นอนเล่นให้หมอเข็นซะให้เข็ด อยากทำเราเจ็บนี่ อิอิ
ที่ไหนได้ เพิ่งรู้ทีหลัง หมอเขากลัวฉางน้อยไม่จ่ายค่าผ่าตัดต่างหาก ตั้ง 8,000กว่าบาทแน่ะ หมอก็เลยไม่ให้ฉางน้อยเปลี่ยนชุดคนไข้มาเป็นชุดของเราเอง 55555
ขอบคุณ..พี่มัส พี่สาวที่ใจดี ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆเสมอมา ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง อะแฮ่มๆๆๆ... อิอิ
ขอบคุณ..คุณลุงเจ้าของอีเมล์ อย่ามีจิตง่วนป่วนจัง อิอิ ขอบคุณที่บอกว่า แม้ไม่ได้มาเยี่ยมด้วยตัวเอง แต่ฝากฟ้ามาเยี่ยมแทนแล้วกันนะ จะยังไงก็แล้วแต่ สาวน้อยป่วนจังของคุณลุงก็ขอบคุณมากๆค่ะ
ขอบคุณ..คุณลุงใจดีอีกท่าน ที่บอกว่าจะไปรับไปส่ง แต่บังเอิญธุระด่วน (ติดกิ๊ก 55555 ) แต่ขอบคุณที่ยังโทรหากันตลอดของวันผ่าตัด
ขอบคุณ..พี่หนึ่งที่ให้กำลังใจ โทรหาน้องสาวคนนี้หลายครั้ง
ขอบคุณ..เพื่อนๆพี่ๆน้องๆลุงๆป้าๆน้าๆอาๆ ในบ้านกลอนไทยแห่งนี้ ที่ทักทายฉางน้อย ขอบคุณญาติสนิทมิตรสลาย เอ๊ย มิตรสหาย อิอิ ขอบคุณๆๆๆๆค่ะ
...................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )