9 มิถุนายน 2551 01:43 น.
ฉางน้อย
ที่ผ่านไปใจพลั้งเผลอเธออย่าโกรธ
อยากขอโทษพี่คนดีที่หนีหาย
ที่ผ่านไปใจพี่คงมลาย
ใจพี่ชายคงทุกข์ตรมระทมหมอง
ที่ผ่านมาใช่ว่าจะไม่รัก
ยังตระหนักรักของพี่มีให้น้อง
พี่วาดหวังรักสองเราสุขสมปอง
หวังได้ครองเคียงคู่อยู่พร้อมเธอ
น้องทำผิดต่อพี่กี่คราครั้ง
พี่ก็ยังอภัยให้เสมอ
ขอรับรองต่อไปใจไม่เผลอ
ขอรักเธอตลอดไปไม่ไหวหวั่น
คำ"อภัย"ของพี่มีค่านัก
"สุดที่รัก"คำนี้พี่ให้ฉัน
ต่อไปนี้เราจะมีกันและกัน
ขอยึดมั่นสัญญาใจไม่ลาเลือน
...............
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
7 มิถุนายน 2551 22:34 น.
ฉางน้อย
พี่ชมน้องหน้าเหมือนตูดอูฐอาหรับ
น้องสดับฟังนิ่งยิ่งขวยเขิน
ท่วงทีท่าน้องเยื้องย่างดั่งเป็ดเดิน
น้องสะเทิ้นยามพี่มองสองขี้ตา
ขาก็ใหญ่ดั่งท่อนซุงพี่ยุ่งจิต
แถมหน้าบิดตูดเบี้ยวยามเหลียวมา
พี่รักน้องแม้ชอกช้ำในอุรา
ตัวพี่ยาไม่ทิ้งหญิงคนรวย
แขนก็กางขาก็โก่งโอ่งมังกือ
นี่น่ะหรือเมียเราเขาว่าสวย
คนที่ชมคงจะมึนและงงงวย
เผลอเตะถ้วยใส่แกงตะแคงคว่ำ
บ้างชมน้องว่าหน้าขาวราวไข่ปิ้ง
บ้างก็ว่าหน้าเหมือนลิงยิ่งน่าขำ
อีกไฝฝ้าที่ก้นก็ด่างดำ
สุดระกำนี่เมียพี่หรือหมีควาย
พุงก็กลมนมก็ยานปานถุงหิ้ว
ไกลลิบลิ่วมองมาว่า แม่ยาย
ขยี้ตามองใหม่ใจแทบวาย
ใจสลายนี่เมียพี่ที่กอดกก
ผิวน้องนางดำเมี่ยมเกรียมเป็นตอ
ซ้ำหน้างอม้าหมากรุกให้จุกอก
พี่เจอเธอเหมือนได้เจอขุมนรก
ยากหยิบยกรักพี่มีแด่นาง
..........
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )