29 กันยายน 2548 02:56 น.
ฉางน้อย
เจ้าเป็นเทียน คอยส่องแสงแวววับประกาย
แม้นลมพัดสายฝนปราย ม่านเมฆร้ายบดบังแสงเรืองเทียนยังส่อง
ให้เด็กเด็กห่างไกลตัวเมือง ได้ประเทืองความรู้ปัญญา
เทียนไสวฉายส่องอยุ่ คอยเป็นครูสอนเด็กตามดอยป่า
ให้มีความรุ้ ฟุ้งเฟื่องเรื่องปัญญา
แม้น้ำตาเทียนหยด หลั่งรดริน
ถึงเทียนด้อยกว่าตะวันดวงจันทรา
แม้ต่ำต้อยน้อยวาสนา ยังนำพาส่องแสงรำไร
นี่แหละเทียน เปรียบเสมือนเพื่อนครูอยู่ไกล
ตามป่าเขาลำเนาไพร ยังมอดไหม้เพื่อใครเล่าเอย...
.....................
28 กันยายน 2548 01:32 น.
ฉางน้อย
เหม่อมองตะวัน ทุกวันฉันคิดถึงเธอ
ใจนั้นอยากเจอ เธอรู้ไหม
ตะวันลับแล้วแว่วเสียงหริ่งเรไร
ส่งเสียงกล่อมไพร ใจยังคิดถึงเธอ
สายลมหวิวผ่านผิวกาย พี่ชายจะรู้บ้างไหม
คิดถึงคนไกล ในใจพร่ำเพ้อ
ยังรอเสมอ นานไหมจะได้เจอ
อย่าปล่อยให้รอเก้อ.... เพ้อฝากจันทร์
ลมเอย ...พัดเลยไกลหน่อย
ว่าใครยังคอย ....คนนั้น
คืนวันผ่านผัน
นานวันไม่พบเจอ
คิดถึงเสมอ ยังคอยเธออยู่ที่เดิม
.................
หน้าส่วนตัว
5703
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
