1 พฤศจิกายน 2551 22:42 น.

...หลงดาว ลืมดิน...

ฉางน้อย

ฉันใฝ่ฝันจากดินไปเป็นดาว

หวังสกาวพร่างพราวบนราวฟ้า

ทิ้งกลิ่นดินหลงดาวยั่วเย้าตา

สู่นภาคว้าฝันที่ฉันใฝ่


ฉันก้าวเพลินเดินไปในโลกกว้าง

ทุกก้าวย่างทางฝันนั้นหายไป

ภาพที่เห็นอาจสวยงามศิวิไลซ์

ไม่อาจไขว่ดาวในฝันนั้นไกลเกิน


จำสู่ดินกินน้ำตาลาฟ้ากว้าง

ช่างเวิ้งว้างสุดทางรักห่างเหิน

เคยร่วมฝันเขานั้นกลับทำเมิน

เคยร่วมเดินเคียงข้างกลับร้างไกล


ไม่มีแล้วดวงดาววะวาววับ

ดาวตกอับหม่นแสงแห่งสีใส

ไม่มีแล้วความฝันพลันห่างไกล

สิ่งที่ได้คือน้ำตา ความปราชัย

           ......................

    ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )				
29 ตุลาคม 2551 23:09 น.

...ร ถ ไ ฟ...

ฉางน้อย

 รถไฟจะไปสุราษฎร์ฯ

แวะงานกาชาดที่ราชบุรี

รถไฟวิ่งไวเร็วรี่

ต้องทำตาตี่เพราะแมงหวี่เข้าตา
 

รถไฟวิ่งไปเบรคแตก

ก็เลยชนแหลกที่สี่แยกศาลายา

รถไฟวิ่งไปเหนื่อยล้า

เจอสาวผมม้าเลยยิ้มร่าฮาเฮ
 

รถไฟวิ่งไปฉึกฉัก

ขนส่งความรักให้บ้านพักริมเล

รถไฟหนีไปเที่ยวเตร่

กินเหล้าสาเกที่ลานเทเพชรบุรี
 

รถไฟวิ่งช้าอืดอาด

เผลอตดดังป๊าดถึงสุราษฎร์ธานี

รถไฟผ่านแม่น้ำตาปี

เอ๊ะดูเข้าทีตาปีสวยจัง
 
            
        ......................

     ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
 
จบเหอะคะ กลอนมั่วๆขำๆ  55555
				
24 ตุลาคม 2551 21:45 น.

..ฉัน..ไม่ใช่..

ฉางน้อย

ฉันไม่ใช่คนดีอย่างเธอเห็น

ฉันไม่เป็นอย่างที่เธอเข้าใจ

ฉันไม่ใช่คนที่เธอฝันใฝ่

เธออ่อนไหวเกินไปใช่ไหมหนอ


ชะงักอึ้งถึงคำคำถามหนึ่ง

ไม่ลึกซึ้งแต่หมายถึงการสานต่อ

ใจดวงนี้เจ็บช้ำนานเกินพอ

โปรดจงรอสักหน่อยคอยได้ไหม


แน่ใจไหมคนในฝันคือฉันนี่

คิดอีกทีคิดให้ดีนะหัวใจ

หนึ่งคำถามจากเธอเผลอหวั่นไหว

หนึ่งความนัยจากใจใครบางคน


              .....................

        ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )				
18 ตุลาคม 2551 16:00 น.

..ครอบครัวลูกบิด..

ฉางน้อย

เรื่องเขียนกลอนนั้นหนอขอไม่สู้

ถ้าลูกบิดนั้นหนูพอสู้ไหว

แต่แม่บิดนี้หนอขอผ่านไป

แม่มือไวหยิกหนูดูบวมเป่ง


ร้องไห้แงแงเพราะโดนแม่บิด

หนูตัวน้อยนิดแม่บิดซะแรง

พ่อบิดโมโหตีด้วยชะแลง

แม่บิดแก้มแดงปากแหว่งไปนิด


ลูกบิดขำกลิ้งพ่อวิ่งเตะตูด

โอ๊ยเตะโดนหูดที่ตูดลูกบิด

แม่บิดชักยั๊วตบผั๊วด้วยอิฐ

แต่ดันตบผิดโดนลูกบิดน้อย


ลูกบิดปากห้อยน้ำลายย้อยไหลยืด

แหมดูไม่จืดนะเจ้าตัวจ้อย

ลูกบิดคงเจ็บร้องครางเสียงอ่อย

พ่อบิดหน้าจ๋อยดูลูกน้อยทำแผล..


        .............................

        ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )				
9 ตุลาคม 2551 01:52 น.

... ไทยในวันนี้...

ฉางน้อย

00477_1.gif แม้สิ้นยิ้มพิมพ์ใจในสยาม

ไทยสิ้นแล้วแววตางามสดใส

แม้สิ้นวาวความหวังสิ่งอื่นใด

ขอแรงใจไม่สิ้นแผ่นดินนี้

 

แม้กายล้าขาขาดชาติต้องอยู่

ขอต่อสู้เคียงข้างไม่ห่างหนี

อีกกี่แขนกี่ขาข้าขอพลี

ไทยวันนี้มีอยู่ชั่วนิรันดร์

 

เลือดคนไทยไหลนองท้องถนน

ก็เลือดคนเลือดไทยใช่ไหมนั่น

คนของใครฆ่าไทยทำไมกัน

เพราะแบ่งพวกชนชั้นแบ่งฉันเธอ


         ............................

        ( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )

477_2.jpg				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉางน้อย
Lovings  ฉางน้อย เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉางน้อย
Lovings  ฉางน้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฉางน้อย
Lovings  ฉางน้อย เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฉางน้อย