1 พฤศจิกายน 2551 22:42 น.
ฉางน้อย
ฉันใฝ่ฝันจากดินไปเป็นดาว
หวังสกาวพร่างพราวบนราวฟ้า
ทิ้งกลิ่นดินหลงดาวยั่วเย้าตา
สู่นภาคว้าฝันที่ฉันใฝ่
ฉันก้าวเพลินเดินไปในโลกกว้าง
ทุกก้าวย่างทางฝันนั้นหายไป
ภาพที่เห็นอาจสวยงามศิวิไลซ์
ไม่อาจไขว่ดาวในฝันนั้นไกลเกิน
จำสู่ดินกินน้ำตาลาฟ้ากว้าง
ช่างเวิ้งว้างสุดทางรักห่างเหิน
เคยร่วมฝันเขานั้นกลับทำเมิน
เคยร่วมเดินเคียงข้างกลับร้างไกล
ไม่มีแล้วดวงดาววะวาววับ
ดาวตกอับหม่นแสงแห่งสีใส
ไม่มีแล้วความฝันพลันห่างไกล
สิ่งที่ได้คือน้ำตา ความปราชัย
......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
29 ตุลาคม 2551 23:09 น.
ฉางน้อย
รถไฟจะไปสุราษฎร์ฯ
แวะงานกาชาดที่ราชบุรี
รถไฟวิ่งไวเร็วรี่
ต้องทำตาตี่เพราะแมงหวี่เข้าตา
รถไฟวิ่งไปเบรคแตก
ก็เลยชนแหลกที่สี่แยกศาลายา
รถไฟวิ่งไปเหนื่อยล้า
เจอสาวผมม้าเลยยิ้มร่าฮาเฮ
รถไฟวิ่งไปฉึกฉัก
ขนส่งความรักให้บ้านพักริมเล
รถไฟหนีไปเที่ยวเตร่
กินเหล้าสาเกที่ลานเทเพชรบุรี
รถไฟวิ่งช้าอืดอาด
เผลอตดดังป๊าดถึงสุราษฎร์ธานี
รถไฟผ่านแม่น้ำตาปี
เอ๊ะดูเข้าทีตาปีสวยจัง
......................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
จบเหอะคะ กลอนมั่วๆขำๆ 55555
24 ตุลาคม 2551 21:45 น.
ฉางน้อย
ฉันไม่ใช่คนดีอย่างเธอเห็น
ฉันไม่เป็นอย่างที่เธอเข้าใจ
ฉันไม่ใช่คนที่เธอฝันใฝ่
เธออ่อนไหวเกินไปใช่ไหมหนอ
ชะงักอึ้งถึงคำคำถามหนึ่ง
ไม่ลึกซึ้งแต่หมายถึงการสานต่อ
ใจดวงนี้เจ็บช้ำนานเกินพอ
โปรดจงรอสักหน่อยคอยได้ไหม
แน่ใจไหมคนในฝันคือฉันนี่
คิดอีกทีคิดให้ดีนะหัวใจ
หนึ่งคำถามจากเธอเผลอหวั่นไหว
หนึ่งความนัยจากใจใครบางคน
.....................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
18 ตุลาคม 2551 16:00 น.
ฉางน้อย
เรื่องเขียนกลอนนั้นหนอขอไม่สู้
ถ้าลูกบิดนั้นหนูพอสู้ไหว
แต่แม่บิดนี้หนอขอผ่านไป
แม่มือไวหยิกหนูดูบวมเป่ง
ร้องไห้แงแงเพราะโดนแม่บิด
หนูตัวน้อยนิดแม่บิดซะแรง
พ่อบิดโมโหตีด้วยชะแลง
แม่บิดแก้มแดงปากแหว่งไปนิด
ลูกบิดขำกลิ้งพ่อวิ่งเตะตูด
โอ๊ยเตะโดนหูดที่ตูดลูกบิด
แม่บิดชักยั๊วตบผั๊วด้วยอิฐ
แต่ดันตบผิดโดนลูกบิดน้อย
ลูกบิดปากห้อยน้ำลายย้อยไหลยืด
แหมดูไม่จืดนะเจ้าตัวจ้อย
ลูกบิดคงเจ็บร้องครางเสียงอ่อย
พ่อบิดหน้าจ๋อยดูลูกน้อยทำแผล..
.............................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
9 ตุลาคม 2551 01:52 น.
ฉางน้อย
แม้สิ้นยิ้มพิมพ์ใจในสยาม
ไทยสิ้นแล้วแววตางามสดใส
แม้สิ้นวาวความหวังสิ่งอื่นใด
ขอแรงใจไม่สิ้นแผ่นดินนี้
แม้กายล้าขาขาดชาติต้องอยู่
ขอต่อสู้เคียงข้างไม่ห่างหนี
อีกกี่แขนกี่ขาข้าขอพลี
ไทยวันนี้มีอยู่ชั่วนิรันดร์
เลือดคนไทยไหลนองท้องถนน
ก็เลือดคนเลือดไทยใช่ไหมนั่น
คนของใครฆ่าไทยทำไมกัน
เพราะแบ่งพวกชนชั้นแบ่งฉันเธอ
............................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
หน้าส่วนตัว
1668
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฉางน้อย
