25 มีนาคม 2547 06:05 น.
ฉันเอง
ขอบคุณมากนะที่ให้กำลังใจจากฉัน
ผู้หญิงไร้เงาคนนั้นเธอยังเป็นเด็กอยู่มากเลยนะ
ฉันไม่เคยเข้ามาดูเลยว่าจะมีคนสนใจเรื่องของฉันหรือเปล่า
เพราะว่าฉันเป็นคนโนเนมถึงแม้ว่าเวบอื่นจะมีคนอ่านเยอะ
แต่ฉันก็รู้สึกดีนะที่มีคนติดตามผลงานของฉัน
ฉันไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพอะไรเลยนะ
แต่ฉันเป็นคนชอบที่จะเขียนอะไรลงไปเพื่อที่จะระบายอารมณ์
เธอเป็นเด็กกว่าฉันมากเลยนะฉันไม่คิดว่าจะมีใครมาอ่าน
ฉันอยากจะบอกให้คุณรู้ว่าที่เป็นกำลังใจให้กับฉัน
ถึงแม้แต่ข้อความที่ฉันเขียนไปเป็นเรื่องจริง
และมันไม่ได้เป็นกวีหรือบทกลอนทึ่ต้องคล้องกัน
ฉันรู้สึกดีว่าฉันได้บอกหรือระบายอารมณ์เวลาที่ฉันไม่มีใคร
25 มีนาคม 2547 05:57 น.
ฉันเอง
ทุกวันนี้เวลาฉันอ่านข่าวทางเนทหรือหนังสือพิมพ์
ข่าวที่เกิดแทบจะทุกวันคือการรุมกันข่มขืนผู้หญิง
บางคนก็ปางตายบางคนก็เสียชีวิตและบางคนอายไม่กล้าบอก
มันเป็นเสมือนตราบาปติดตัวทำไมนะพวกเขาเหล่านั้น
จิตใจทำด้วยอะไรกันนะหลอกลวงแฟนไปให้เพื่อนข่มขืนก็มี
ผู้หญิงนะถึงจะแกร่งอย่างไรก็ไม่สามารถที่จะสู้แรงผู้ชายไม่ได้
หลายต่อหลายคนต่างขัดขืนทำให้ต้องเสียชีวิตอย่างน่าอนาถ
ฉันเคยอ่านในหนังสือเล่มหนึ่งที่เขาแนะนำว่าต้องทำอย่างไร
และฉันก็จำมันฝังใจตลอดมาถึงฉันจะไม่ใช่คนสวยแต่ทว่า
เวลาที่คนเรามันหน้ามืดหรือเมาขึ้นมามักจะขาดสติยั้งคิด
ฉันอยากจะบอกว่าถ้าใครเจอเหตุการณ์อย่างนั้นเราต้องตั้งสติให้ดี
อย่าไปขัดขืนหรือว่าดิ้นรนมันจะยิ่งทำให้เขาโมโหเอา
มันมีวิธีการหลายอย่างที่จะทำให้เราเจ็บตัวน้อยลง
หรือบางครั้งเราก็จะสามารถที่จะผ่านพ้นเหตุการณ์อย่างนั้นมาได้
โดยที่เราไม่ต้องโดนข่มขืนฉันเองก็เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้เหมือนกัน
แต่ฉันเอาตัวรอดมาได้เพราะฉันใช้สติบางครั้งการไว้ใจเพื่อนมากเกินไป
เราคิดว่าเพื่อนของเราเองคงจะไม่มีอะไรเพื่อนฉันอยากจะเตือนสาวๆว่า
อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคนจะจนใจเองต้องตั้งสติให้ได้
แต่ในบางครั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันก็เป็นการยากที่จะแก้ไข
พวกนี้จิตใจของเขาทำด้วยอะไรนะถึงทำกันได้อย่างนี้
แม้แต่คนที่เราเชื่อใจที่สุดว่าจะไม่ทำกับเราก็ทำได้
ฉันอ่านข่าวที่พ่อข่มขืนลูกสาวตัวเอง หรือไม่ก็พ่อเลี้ยงข่มขืน
ซึ่งบางทีตัวแม่เองถึงจะรู้แต่ก็ไม่ขัดขวางหาว่าลูกให้ท่าเขา
ฉันไม่อยากให้เหตการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นมาอีกเลย
25 มีนาคม 2547 05:46 น.
ฉันเอง
รังนอนของฉันหรือจะเรียว่าที่ซุกหัวนอนก็ได้
ฉันไม่ได้มีสมบัติหรือคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด
แต่ฉันก็พอใจมันนะเพราะว่าฉันต้องใช้ทั้งสมอง
และหยาดเหงื่อแรงงานของฉันเองฉันพอใจมันมาก
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ทาวเฮ้าส์สองชั้นเท่านั้นเอง
แต่ทว่าราคาในกรุงเทพมันก็ไม่ได้ถูกเหมือนที่อื่นเลย
ฉันต้องวางแผนปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงทุกอย่างด้วยตัวฉันเอง
เพราะว่าฉันต้องเป็นผู้นำครอบครัวซึ่งฉันไม่ต้องการ
แต่เมื่อเขาในอดีตของฉันไม่สามารถที่จะทำมันได้
ฉันก็เลยต้องลุยเองทั้งหมดไม่ว่าการหาวัสดุต่างๆ
ฉันไม่ได้อ่านหนังสือตบแต่งบ้านอะไรเลยนะ
เหตุผลเพราะว่าหนังสือแต่ละเล่มค่อนข้างแพง
และฉันเป็นคนชอบแต่งบ้านมากฉันไม่เคยที่จะเปิดหนังสือเลยนะ
ฉันทำทุกอย่างอย่างที่ฉันชอบและฉันก็พอใจกับมัน
ฉันไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้เลยนะแต่มันเป็นความชอบพอของฉัน
ฉันไม่ได้ซื้อของที่ราคาแพงหรือฟุ่มเฟื่อยอะไรเลย
ฉันชอบไปที่จตุจักรเพราะว่าของราคาไม่ค่อยแพง
ถ้าเราจะรู้จักการที่จะซิกแซกบางอย่าง
ก่อนที่ฉันจะเข้ามาอยู่ในรังใหม่ฉันเตรียมการทุกอย่างไว้
ของบางอย่างฉันต้องสั่งทำกว่าจะได้มันมาเกือบครึ่งปี
และของบางอย่างที่ฉันสั่งทำเอาไว้และกำหนดวันที่จะส่ง
แต่ปรากฎว่ารังของฉันยังไม่เสร็จฉันจำเป็นต้องสั่งเลื่อนออกไป
ถึงฉันจะเป็นคนติดดินแต่ฉันก็ไม่ต้องการอะไรที่มันโหลๆ
ของแทบจะทุกอย่างฉันสั่งทำมันหมดแต่ฉันก็พอใจ
ของเก่าๆที่มีฉันให้และขายในราคาที่ถูกมากๆ
ฉันมีเหตุผลของฉันที่คนอื่นไม่สามารถรับรู้ได้
มันเป็นความเจ็บช้ำในใจที่ฉันพยายามลืมมัน
จากคนที่เป็นผู้กำเหนิดฉันและคนที่เคยป้อนข้อมูลให้ฉัน
จากการที่ฉันมีที่ซุกหัวนอนแต่ฉันกลับต้องสูญเสียบ้านหลังนั้นไป
ฉันใช้เวลา 3 วัน ในการตัดสินใจและฉันก็ลุกขึ้นมาสู้กับมันอีก
ถึงแม้ว่าฉันต้องทำงานหนักสักแค่ไหนก็ตามฉันก็ทำ
ถึงแม้เวลาที่ฉันเจ็บป่วยฉันก็ต้องฝืนไปทำงาน
ตอนนั้นฉันถูกชนtaxi จนฉันสลบไปวูบนึงก็ตาม
แต่ฉันต้องอดทนและฝืนในการทำงานในเวลานั้น
เพราะว่าเอกสารที่สำคัญทุกอย่างฉันเป็นคนดูแลมัน
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าฉันถูกรถชแต่เขาก็ยังให้ฉันไปทำงาน
ฉันจำเป็นต้องไปเพราะว่าอยู่ในช่วงที่ฉันต้องส่งเงินดาวน์บ้าน
ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันตายไม่ได้ฉันป่วยไม่ได้
เพราะถ้าไม่มีฉันแล้วสิ่งต่างๆที่ฉันพยายายามสร้างมันขึ้นมา
มันคงเป็นความว่างเปล่าเพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะทำขึ้นมาได้
ฉันบอกกับตัวฉันเองว่าฉันป่วยไม่ได้ฉันเป็นอะไรไม่ได้
ก่อนนหน้านี้ฉันเป็นเหมือนต้นไม้ที่ใครเข้ามาหาฉัน
แต่ในวันที่ฉันล้มลงพวกที่มาอาศัยก็พากันหาไปอยู่ที่อื่น
นี่แหละคือสัจธรรมของชีวิตเมื่อเวลาที่เรามีเงิน
เขาก็มาหาเราแต่พอเราไม่มีเขามองเราเหมือนไม่ใช่คน
ฉันจึงตัดสินใจเงียบๆรอจังหวะและโอกาส
มีคนมาขอยืมเงินจากฉันแต่ฉันปฎิเสธเขาไป
เหตุผลเพราะอะไรนะเพราะว่าฉันไม่มีและเขาทำตัวฟุ่มเฟือย
เหมือนคนที่มีเงินมากมายแต่บางครั้งเวลา
ที่เขาไม่มีเงินก็มีแต่เขายังทำตัวเหมือนคุณนาย
เมื่อฉันไม่ให้เขายืมเงินเขาก็ทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉัน
ฉันไม่ได้มีเงินมากมายพอที่จะแบ่งปันให้ใคร
เวลาที่เขามีเงินเขาจะใช้มันอย่างฟุ่มเฟื่อย
เขาไม่คยคิดเลยว่าวันพรุ่งนี้เขาจะกินอะไร
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะเขามีมันสมองกันหรือเปล่า
ทั้งที่เขาต่างก็มีอายุมากต่างจากฉัน
เขาเป็นคนเว่อร์ๆทำตัวเป็นผู้ดีแต่ฉันมันคนติดดิน
บางวันที่เขาไม่มีเงินซื้อของกินเขาก็มีเครติตกับฉัน
ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องของเขามากนะรู้แต่เพียงว่าเขาหนีหนี้
มาอยู่ในกรุงเทพแต่ตอนี้ฉันไม่เคยติดต่อเขาเลย
มันไม่มีประโยชน์อะไรที่ฉันจะไปชอบคนหลายหน้าและเล่นลครเก่งอย่างเขา
25 มีนาคม 2547 05:41 น.
ฉันเอง
เมื่อไรนะที่ฉันจะสลัดความเหงาออกไปจากใจฉันเสียทีนึง
มีหลายคนที่เป็นเหมือนฉันแต่ฉันเป็นเพราะว่าสารเคมีในสมองผิดปรกติ
ฉันพยายามที่จะคิดถึงเขาให้มากๆเหมือนที่เคยคิดถึงเธอ
แต่ฉันก็ทำได้ไม่สนิทใจนักนะแต่ฉันรู้ดีว่าฉันจะต้องรักเขาให้ได้
ถึงแม้จะไม่เท่าเธอก็ตามเขาจะเป็นฝ่ายโทรมาหาฉันทุกวัน
นอกจากว่าฉันกำลังใช้เนทเขาจะโทรมาไม่ได้เท่านั้นเอง
บางวันฉันเป็นฝ่ายโทรไปหาเขาแต่เสียงที่เขาตอบมาไม่เหมือนเดิม
ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขาต้องอยู่กับเพื่อนฝูงฉันก็เลยคุยกับเขาได้นิดหน่อย
เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วถ้าจะให้เขามาพูดว่าคิดถึงฉันต่อหน้าเด็กๆ
มันก็ไม่เป็นการสมควรเท่าไรฉันรู้ดีว่าต้องทำตัวอย่างไร
ฉันกำลังเรียนรู้ในตัวของเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
เพราะว่าอีกไม่กี่เดือนเขาต้องมาใช้ชีวิตร่วมกับฉันแล้ว
ฉันยังไม่รู้เลยนะถ้าเวลานั้นมาถึงฉันจะเป็นอย่างไร
ฉันเหมือนนกที่บินเดี่ยวมานานและมีความเคยชินกับมัน
ฉันคงต้องปรับตัวต่อไปอีกระยะนึงฉันอาจจะอึดอัดนะ
แต่เมื่อฉันตัดสินใจเลือกเขาแล้วนี่ฉันต้องทำให้ได้
ถึงแม้ว่าฉันจะเคยชินกับรังที่ฉันอยู่คนเดียวมานาน
ฉันมักจะคิดมากในช่วงที่การตัดสินใจยังไม่เด็ดขาด
แต่เมื่อฉันตัดสินใจได้แล้วฉันต้องทำให้ได้
เขาเป็นคนดีของฉันและเธอก็เป็นคนดีของฉัน
แต่ความดีของคนทั้งสองนั้นมันแตกต่างกัน
แต่ละคนก็ต่างมีความคิดของตัวเองทั้งนั้น
แม้แต่ตัวของฉันเองก็มีความคิดเป็นของตัวเอง
ในตอนนี้ที่ฉันโทรไปหาเขาฉันเป็นฝ่ายบอกว่าคิดถึง
ฉันคิดถึงความดีที่เขามีให้ฉันอย่างมากมาย
ถึงแม้เขาจะมีข้อเสียบ้างแต่ไม่มีใครดีไปหมดหรอก
แม้แต่ตัวของฉันเองก็ตามทีก็ยังมีข้อเสีย
ขอให้เราปรับตัวพบกันคนละครึ่งทาง
ฉันไม่รู้ว่าในอนาคตต่อไปจะเป็นอย่างไร
แต่ในวันนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นที่มีเขาเข้ามาในชีวิต
ถ้าหากว่าเหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ฉันก็ต้องยอมรับมันไม่ว่าจะสุขหรือว่าจะทุกข์
25 มีนาคม 2547 05:33 น.
ฉันเอง
ฉันไม่เคยได้ยินคำว่ารักออกมาจากปากของเขาเลย
นอกจากคำว่าคิดถึงและอยากมาหาฉันเพียงแค่นี้
ฉันก็เข้าใจแล้วนะผู้ชายที่อยู่คนเดียวมานานถึงสามสิบปี
การทำงานของเขาต้องเร่รอนไปเรื่อยๆ ตามที่เจ้านายสั่ง
เขาไม่ค่อยพูดและไม่ต้องการให้ใครเซ้าซี้จุกจิก
และฉันก็ไม่เคยถามเขาถ้าฉันสงสัยฉันก็ขออนุญาติ
ถามเขาดูถ้าเขาไม่บอกฉันก็ไม่เคยรุกเร้าอะไรอีกเลย
เขาบอกว่าเขามาอยู่บ้านฉันแล้วรู้สึกสบายใจ
เขาไม่ค่อยได้อยู่ในกรุงเทพเท่าไรนอกจากมาหาลูกสาว
แล้วเขาก็กลับไปต่างจังหวัดตั้งแต่เขาเจอฉันเขาก็เปลี่ยนแปลงไป
เขาจะมาหาฉันอย่างน้อยเดือนละครั้งหรือสองครั้งเพราะว่า
ระยะทางมันห่างไกลและต้องเสียเวลาในการเดินทาง
ฉันเป็นห่วงสุขภาพของเขามากเลยนะเพราะว่าเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว
ถ้ามีเนทฉันคงส่งข้อความไปหาเขาทุกวันเลยนะ
ฉันกำลังจะเข้าไปค้นประวัติในเวบนึงที่ทำให้เรารู้จักกัน
ฉันจะเก็บมันเอาไว้ฉันรู้ดีว่าเธอไม่เคยเข้าไปในเวบนั้นอีกเลย
หลังจากที่เธอเจอฉันแต่ฉันเข้าไปเป็นบางครั้ง
เพราะว่าเมื่อฉันมีเขาแล้วฉันก็ปฎิเสธที่จะเจอใครอีก
เพราะว่าคนแต่ละคนที่ฉันเจอมามันทำให้ฉันรู้สึกว่า
คนเราเขาคบกันแต่เพียงเปลือกภายนอกเท่านั้นเอง
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดฉันคงเจอตัวจริงเสียทีนึง
แต่เมื่อฉันพบเธอและเขามันแตกต่างกับคนอื่นๆ
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเขามาหาฉันทั้งที่ไม่สบาย
วันนั้นเป็นวันแรกที่ฉันบอกเขาว่าฉันรักเขา
และวันนี้ฉันโทรไปหาเขาและบอกว่ารักและคิดถึง
ผิดกับเธอมากมายเลยนะที่เราต่างบอกว่ารักกัน
วันหละหลายหนโดยที่ไม่เคยเบื่อหน่ายต่อกัน
แต่ในวันนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปแล้วนะ
อยากจะบอกเธอว่าฉันยังไม่เคยลืมเธอเลยนะ
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปแต่เธอยังอยู่ในใจฉัน
หน้าส่วนตัว
946
