26 เมษายน 2547 17:37 น.
ฉันเอง
วันที่ฉันเขียนข้อความส่งมาคือวันที่ 28 มีนาคม
ช่วงก่อนหน้า 28 นั้นฉันมีอาการปวดหลังฉันคิดว่า
ตัวเองคงเป็นกล้ามเนื้ออักเสบกินยามา 5 วัน
แต่ก็ยังไม่หายพอเช้ามืดวันที่29 ฉันตื่นขึ้นมา
พร้อมด้วยอาการหนาวสั่นเป็นไข้และปวดร้าว
ทางและปวดซี่โครงด้านซ้ายมือพร้อมกับปวดหลัง
ฉันต้องเรียกรถพยาบาลมาพาฉันไปรพ.
เขาให้ฉันนั่งรถและเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
มีคนไข้เยอะฉันรออยู่พักนึงเขาจึงให้ฉันขึ้นเตียง
ฉันบอกอาการให้หมอฟังว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เขาให้ฉันปัสสาวะเพื่อไปตรวจฉันรอประมาณ
1 ชม เขาก็มาฉีดยาให้ฉันฉันถามเขาว่าเป็นอะไร
เขาบอกว่าเป็นไตอักเสบฉันนอนรอดูอาการอยู่
ในตอนนั้นไข้ฉันขึ้นสูงแต่เขาก็ไม่ได้ให้ยากิน
พอตอนสายหมอให้กลับบ้านได้พร้อมทั้งให้ยา
เพื่อฉีดมาหลายกล่องมากและบอกให้มาฉีดยาทุกวัน
ตอนที่ฉันออกมาจากห้องฉุกเฉินเขาให้ฉันนั่งรถเข็น
ออกมากแล้วก็ปล่อยฉันไว้ฉันหิวข้าวเลยเดินไปกินข้าว
ตอนนั้นฉันเดินแทบจะไม่ไหวฉันนั่งรถtaxiกลับบ้าน
ตอนฉันลงจากรถคนขับต้องมาช่วยพยุงตัวฉัน
พอถึงบ้านฉันก็รู้ดีว่าอาการของฉันมากขึ้น
ฉันเริ่มปวดร้าวไปทั้งตัวเวลานอนฉันก็นอน
อย่างทรมานไม่ว่าจะขยับตัวไปทางไหน
ฉันต้องนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด
พอตอนบ่ายฉันรู้ดีว่าอาการแย่ฉันก็เลยกลับไป
รพ.เขาเข็นเข้าห้องฉุกเฉินพร้อมกับบอกว่า
มาอีกแล้วเพิ่งจะกลับไปไม่ใช่หรือฉันบอกว่า
ฉันอาการหนักกว่าเดิมสักพักหมอมาดูอาการ
และเอาเลือดฉันไปตรวจ 3 เข็มตรวจปัสสาวะอีก
ฉันขึ้นเตียงนอกด้วยอาการทรมานฉันนอนร้อง
จนคนข้างๆเขาถามว่าเป็นอะไรฉันมีอาการไอ
อย่างหนักจนเจ็บคอหหมอสั่งให้น้ำเกลือ
ฉันนอนหลับไปได้ไม่มากนักแต่แลดูเหมือนว่า
ฉันดีขึ้นพอตอนสายหมอให้กลับบ้านได้ทั้งที่
น้ำเกลือยังเหลืออยู่อย่างละครึ่งถุงเขาให้ฉันครั้งละ
2 ถุง เขาเก็บเอายาไว้และบอกว่าไม่ต้องมาฉีดอีกแล้ว
ฉันเรียกรถกลับบ้านแต่พอถึงบ้านฉันนอนได้พักนึง
ฉันเริ่มมีอาการปวดท้องอย่างหนักฉันเคยถามหมอ
หมอเขาบอกว่าเป็นเพราะไตอักเสบจึงทำให้ปวดท้อง
แต่ฉันรู้ดีว่าไม่ใช่เพราะว่าอาการมันบอกว่าโรคกะเพาะ
มันกลับมาเยือนอีกฉันกินอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้ำ
ฉันต้องกลับไป รพ . อีกในตอนบ่ายเพราะว่า
ฉันไม่ไหวมีอาการหอบไข้ขึ้นสูงฉันรออยู่สักพักนึง
หมอก็มาดูและให้พาฉันไป x-ray ตอนนั้นฉันอยู่ใน
สภาพที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย
ฉันโดนเจาะเลือดอีกหลายเข็มและไข้น้ำเกลืออีก
เขาพาฉันเข้าห้อง x-ray หลายครั้งและก็ทำ
อุลตร้าซาวนด์เพื่อดูว่ากะเพาะทะลุเป็นแผลหรือเปล่า
เขาพาฉันเข้าห้องรอดูอาการให้น้ำเกลือไข้ขึ้นเป็นระยะ
เวลาที่ไข้ขึ้นฉันจะหนาวจนตัวสั่นไปหมดเขาฉีดยา
แก้ปวดโรคกะเพาะและยาปฎิชีวนเพื่อรักษาโรคไต
ฉันเจอะเจอะไรมากมายในนี้ที่อยากจะเล่าให้ฟัง
แต่ฉันกลัวว่าทางเวบจะใจไม่ใจกว้างพอเพราะว่า
สิ่งที่ฉันจะพูดนั้นฉันต้องการทำเพื่อส่วนรวม
ไม่ใช่เพื่อตัวฉันคนเดียวเพราะครั้งที่แล้วฉันก็โดน
เซนเซ่อรไปทำไมเราจะปล่อยให้เหตุการณ์อย่างนี้
เกิดขึ้นอีกหรือเราควรจะตีแผ่ความจริงให้คนอื่นได้รู้
เพื่อที่เขาจะได้แก้ไขสิ่งที่เขากระทำกันอยู่ฉันกำลัง
ทำเรื่องร้องเรียนไปอยู่ถึงฉันจะเป็นพลเมือง ชั้น 2
แต่ฉันก็เป็นคนเหมือนกันฉันต้องการทำเพื่อส่วนรวม
28 มีนาคม 2547 18:45 น.
ฉันเอง
เมื่อวานนี้ฉันโทรไปหาเธอแต่ปราากฎว่าเธอไม่ได้เปิดเครื่อง
พอตอนสายๆเธอโทรมาหาฉันและบอกว่ามีคนจ้างเธอไปที่อื่น
เราคุยกันได้ไม่กี่คำเท่านั้นเองเฑอบอกว่ากำลังขึ้นเขาถ้าเป็น
เมื่อก่อนนี้นะเธอจะโทรรายงานฉันเป็นระยะเท่าที่โอกาสอำนวย
แต่พอถึงวันนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปเธอไม่ใช่คนเก่า
ที่ฉันเคยรู้จักฉันเข้าใจและรู้ดีว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับเราสองคน
ฉันรู้ดีว่าเธอพยายามที่จะลืมอดีตที่ผ่านมาและฉันก็พยายามเหมือนเธอนะ
จากน้ำเสียงที่ฉันได้ยินเธอเปลี่ยนแปลงไปมากเลยนะไม่เหมือนแต่ก่อน
เธและฉันกว่าจะฝ่าฝันสิ่งต่างๆที่มันเกิดขึ้นมาในช่วงนั้น
ครึ่งปีแล้วนะที่ฉันเหินห่างเธอมาและเธอก็ไม่ยอมมาหาฉันเลย
เธอคงจะรอให้ไฟในใจชองฉันมันดับสิ้นลงแต่เธอไม่รู้หรอกว่า
ฉันยังคิดถึงเธออยู่เสมอมาเพราะอะไรนะหรือเพราะว่าเธอและเขาแตกต่างกันเหลือเกิน
แต่ความดีของเขามันมากมายเกินที่จะทำให้ฉันต้องตัดสินใจ
ฉันสับสนและรังเรอย่างมากมายในเหตุการณ์ครั้งนั้น
ถ้าเธอไม่มีใครอยู่ฉันพร้อมที่จะยอมรับเธอเข้ามาอย่ในใจฉัน
แต่เธอมีคนคนนั้นอยู่แล้วและเขาคนนั้นก็ไม่เคยปล่อยเธอเลย
ฉันรู้ดีนะว่าบางครั้งเราไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามีแต่พอเราจะสูญเสียมันไป
เธอก็ยอมรับมันไม่ได้ทั้งที่เวลาลาคุยกันทางโทรศัพท์เธอก็ยังทะเลาะกันอยู่
แล้วฉันคนนี้แหละซึ่งรับรู้เรื่องราวทุกอย่างจากปากเธอเธอจะให้ฉันทำอย่างไร
เธอบอกฉันได้ไหมว่าฉันจะสลัดความคิดถึงเธอและเคยรักเธอได้อย่างไร
ฉันไม่ได้แย่งเธอมาจากเขาฉันยอมรับสภาพความเป็นจริง
ถึงแม้ว่าฉันจะเจ็บปวดและรวดร้าวมากสักเพียงไหนก็ตาม
แต่ฉันก็ยอมรับมันโดยดีไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวหรือว่าต่อร้องอะไรเลย
ฉันอยากจะบอกเขาว่าขอให้เขารักเธอเหมือนที่ฉันเคยรักเธอ
ฉันเสียดายแทนเธอเหลือเกินนะที่เขาของเธอไม่เห็นความดีของเธอ
แต่พอเธอรู้ว่าจะต้องสูญเสียเขาไปเธอก็ออกคำสั่งแสดงความเป็นเจ้าของ
ถ้าเธอรู้จักปรับปรุงตัวเองและมั่นเอาใจใส่เขาเหมือนอย่างที่ฉันเคยทำ
การที่จะชีวิตคู่ร่วมกันนั้นเราจะต้องมีเหตุผลมีอะไรก็หันหน้าเข้าหากัน
ฉันจะได้มีโอกาสเห็นวันนั้นหรือเปล่าแล้วถ้าเห็นแล้วฉันจะเจ็บอีกหรือเปล่า
28 มีนาคม 2547 18:32 น.
ฉันเอง
เมื่อวานนี้ฉันลุกมาใช้คอมในบางครั้งแต่ปรากฎว่า
อยู่ๆมันดับไปเลยในเวลาใกล้กันถึงสองครั้ง
เมื่อเช้าฉันฉันตื่นขึ้นมาต่อเนทได้สักพักก็ดับไปอีก
ในตอนนั้นฉันง่วงนอนฉันเลยไปนอนเสียพักนึง
พอตื่นขึ้นมาเปิดคอมได้ไม่ถึง 5 นาที มันก็เป็นเหมือนเดิม
ฉันก็เลยต้องหาไขควงมาแกะเอาฝาเคสออกมาดูว่ามันเกิด
อะไรขึ้นกับเจ้าคอมของฉันอีกแล้วหรือนี่และฉันก็รู้สาเหตุ
เนื่องจากความชุ่ยของฉันที่ไม่ยอมดึงปลั๊กสายไฟออก
เจ้าตัวPOWER SUPPLY มันก็ยังมีกระแสไฟอยู่ฉันเอามือจับดู
มันร้อนเอามากๆ พอฉันแกะฝาออกเอาพัดลมเป่ามันสักครู่
มันก็ใช้งานได้เหมือนเดิมระยะเวลาการใช้งานของมันก็ใกล้ฝั่งแล้ว
ฉันเปลี่ยน floopydisk ไปแล้ว เปลี่ยนแรมไปแล้วทั้งที่ยังใช้ได้อยู่
แต่หน่วยความจำมันน้อยเกินไปไม่เพียงพอทำให้แฮงค์บ่อยๆ
และมันถึงเวลาที่จะเปลี่ยนแปลงได้แล้วต่อไปก็คงจะเป็นเจ้าซีดี
แต่คงไม่มีปัญหาแล้วเพราะว่าฉันใส่ cd writer ลงไปอีกตัวนึงแล้ว
ต่อไปคงจะต้องเปลี่ยนเจ้า power supply นี่หละ อีกสักตัวนึงเพราะว่า
ตัวเก่ามันแค่ 300 ถ้าฉันจะเพิ่ม hdd อีกตัวนึงไปมันไม่พอแน่นอนเลย
เพราะฉันเคยลองใส่แล้วปรากฎว่ามันแฮงค์เพราะกระแสไฟไม่พอจ่าย
มีแต่เรื่องต้องเสียแต่เงินทั้งนั้นเลยนะนี่ถ้าฉันทำเองไม่เป็นฉันจะเอาเงิน
ที่ไหนไปจ้างเขานะฉันคงจะโดนฟันเลือดโชกออกมาจากร้านแน่นอน
วันนี้เรื่องที่ฉันเขียนออกจะซีเรียสเกินไปหน่อยเพราะว่าฉันต้องเสียค่าโทร
ไปเยอะเลยนะเนื่องจากโดนตัดเนททั้งที่เพิ่งต่อเสร็จยังไม่ได้ทำอะไรเลย
บางทีโหลดโปรแกรมค้างเอาไว้นี่นะที่ยังมีตัวช่วยอยู่ไม่อย่างนั้นคงต้อง
มานั่งนับหนึ่งใหม่อีกเสียทั้งเวลาและเสียอารมณ์ วันนี้ฉันเขียนได้ก็เพราะว่า
อาการเดี้ยงของฉันดีขึ้นมามากเดี๋ยวฉันต้องกินยาอีกแล้วหละ
ฉันกลัวว่าจะเดี้ยงเหมือนเมื่อวันก่อนหน้านี้ที่ฉันต้องนอนอย่างทรมาน
ฉันมีโรคประจำตัวสองอย่างคือโรคกระเพาะและโรคปวดหลังมันติดตัวมานาน
มันหายไปสักพักแล้วมันก็จะกลับมาเยือนฉันอีกมันคงกลัวว่าฉันจะลืมมัน
ตอนนี้ฉันคงต้องหาเงินซื้อเจ้า power supply ใหม่อีกแล้วดูท่าทางจะไปไม่รอด
28 มีนาคม 2547 18:20 น.
ฉันเอง
เมื่อวานนี้ฉันเดี้ยงนั่งแทบจะไหม่ไหวเพราะว่าปวดหลัง
ฉันไปจ้างเด็กเหยียบให้อาการของฉันยิ่งหนักไปกว่าเก่า
กินยาแก้ปวดธรมดาก็ไม่หายฉันก็เลยไปซื้อยาแก้กล้ามเนื้ออักเสบ
ยาพวกนี้ฉันเคยกินมาก่อนแล้วแต่ฉันไม่อยากกินมันมากเพราะว่า
มันกัดกระเพาะฉันกินพร้อมกับกินข้าวไปเรื่อยๆหมอเคยแนะนำมา
ฉันไม่ได้ไปหาหมอตามโครงการเพราะฉันต้องนั่งรออย่างน้อย4-5 ชม
คนขายบอกฉันว่าชุดเดียวก็ขายแต่ฉันรู้ดีว่าอาการฉันเป็นอย่างไร
และควรจะกินยาแค่ไหนเพราะว่าฉันเคยชินกับมันมายี่สิบกว่าปีแล้ว
สาเหตุครั้งแรกนั้นฉันไม่รู้เลยฉันรู้แต่ว่าปวดอย่างมากฉันไปซื้อยามากิน
ครั้งแรกเม็ดเดียวหายเลยแต่ตอนหลังฉันก็เป็นอีกบ่อยๆเพราะว่าเมื่อก่อน
ฉันต้องทำงานประจำและงานเยอะมากและการนั่งของฉันไม่ถูกวิธีประกอบ
กับความเครียดในเรื่องงานด้วยช่วงที่ฉันเข้าไปครั้งแรกเงินเดือนนิดเดียว
แต่ฉันต้องทำงานย้อนหลังกลับไปอีก 2 ปี เป็นบัญชีที่เขาทำค้างเอาไว้
ฉันต้องเก็บงานย้อนหลังมาทำให้เสร็จช่วงก่อนหน้านี้ไม่มีคอมใช้
เขาใช้งานฉันเสียคุ้มค่าเจ้านายจะกินอะไรฉันต้องไปหาซื้อมาให้
ฉันต้องคอยชงกาแฟให้กินคอยล้างชามให้แถมยังต้องเป็นนักการอีก
ฉันต้องกวาดพื้นถูพื้นล้างห้องน้ำคอยรับโทรศัพท์และต้องหัดโกหกอีก
ทั้งที่เจ้านายนั่งอยู่ถ้าเขาไม่ต้องการรับโทรศัพท์ฉันก็ต้องโกหกเอาตัวรอด
ช่วงนั้นฉันเพิ่งจะเริ่มทำงานใหม่ๆอย่างไรก็ต้องยอมทนเอาฉันมีผู้ช่วยอีกคน
ซึ่งเขาไม่เป็นงานทางด้านนี้เลยฉันต้องมานั่งสอนและคอยหางานให้ทำ
ตัวฉันไม่ใช่คนเก่งอะไรเลยที่ทำเพราะว่าต้องหาประสพการณ์เพราะว่า
ที่นั่นเป็นสำนักงานบัญชีและทนายความและฉันก็เก็บเกี่ยวเอาประสพการณ์
ตรงนั้นมาเมื่อฉันต้องทำงานที่อื่น วันนึงวันนึงฉันทำงานจนโงหัวไม่ขึ้น
บางที่เจ้าของห้องเขาให้เช่าเขาทวงเงินค่าเช่าสำนักงานฉันยังต้องสำรองจ่าย
แลัววันนึงเขาให้ฉันเอาเอกสารไปแปลเมื่อฉันมองเห็นภาษาที่ง่ายไม่กี่บรรทัด
ฉันดันเผลอไปพูดกับคนที่เขาแปลว่าง่ายๆแค่นี้เองหรือ ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่อง
เพราะว่าฉันคิดว่าฉันแปลได้และไม่ต้องการให้เขาเสียเงินแต่ความหวังดีของฉัน
มันทำเขาไม่พอใจฉันจึงต้องโดนให้ออกจากที่ทำงานทันทีโดยที่ไม่ได้เงินอะไรเลย
สิ่งที่ฉันทำมันผิดหรือฉันทุ่มเททำงานอย่างหนัก ฉันเคลียร์งานของเก่าให้เขาจนหมด
ฉันต้องคอยติดต่อกับผู้บริหารเพื่อที่จะติดต่อประสานงานกันว่าควรจะทำงานอย่างไร
เพราะว่าแต่ละบริษัทส่งเอกสารมาไม่คบมีปัญหากับระบบการทำงานและการเสียภาษี
ฉันต้องติดต่อผู้คนมากมายเพราะว่างานมันค้างอยู่เยอะมากสิ้นปีเขาให้โบนัส 200 บาท
ตั้งสองร้อยบาทนะพออีกปีเขาไม่มีให้เพราะเขาบอกว่าเขาขาดทุนฉันมองไม่เห็นเลยว่า
จะขาดทุนตรงไหนมีพนักงาน 3 คน เจ้าของ 2 คน และงานที่เขาทำนั้นมันเป็นกำไร
อย่างมากมายฉันรู้หลังจากที่ฉันแยกตัวมาทำงานที่อื่นถึงฉันจะเสียความรู้สึกมาก
แต่ฉันก็ไม่เสียใจหรอกนะถึงอย่างไรฉันก็เก็๋บเกี่ยวประสพการณ์มาได้เยอะ
แต่เสียความรู้สึกมากกว่าเพระว่าตอนนั้นเจ้านายของฉันเขาขาดเงินในการปลูกบ้าน
เขาจะกู้ธนาคารก็ไม่ทันด้วยความสงสารฉันก็เลยเอ่ยปากให้เขาขอยืมเงินไปแต่กว่า
จะได้คืนมาก็เป็นปีและเขาให้ดอกเบี้ยฉันตามธนาคารให้ฉันไม่ได้ไปคิดเขามากมายอะไร
เขาเป็นฝ่ายเอ่ยปากออกมาเองแต่พอมาถึงวันนึงเขาไม่เคยคิดเลยว่าฉันเคยช่วยเหลือ
ทั้งการงานที่คลั่งคล้างมา 2-3 ปี และการที่ฉันได้ช่วยเหลือทางด้านการเงินแก่เขา
28 มีนาคม 2547 17:39 น.
ฉันเอง
รังนอนของฉันหลังนี้กว่าฉันจะได้มันมาเป็นเจ้าของ
ฉันไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองไม่มีสมบัติติดตัวมา
ความรู้ของฉันก็ไม่ได้มากมายอะไรเลยเพียงแต่ว่า
ฉันเพียรพยายามหาความรู้ใส่ตัวเอาเองถือว่าผิดเป็นครู
ฉันหัดพิมพ์ดีดด้วยตัวเองสมัยก่อนต่างกับเดี๋ยวนี้มากมายเลยนะ
ฉันต้องกดลงไปอย่างแรงบางทีก็กระโดดข้ามบ้างและก็ต้องลบเอา
หรือไม่ก็ต้องพิมพ์เอาใหม่แม้กระทั่งไปทำงานฉันยังต้องเอาพิมพ์ดีด
ส่วนตัวของฉันเอาไปใช้แม้กระทั่งเครื่องคิดเลขก็ตามเมื่อก่อนนั้น
คอมพิวเตอร์ราคาสูงมากฉันต้องทำงานอย่างหนักทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้
บางครั้งงานกองอยู่เต็มโต๊ะแต่ฉันก็ยังต้องวิ่งออกไปติดต่องานราชการอีก
ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งเงินตราเพราะว่าฉันเป็นหัวหน้าครอบครัว
ฉันมีภาระมากมายและมีความกดดันจากเพื่อนร่วมงานของฉันด้วย
ฉันพยายามทนทนและทนทุกอย่างทั้งที่ฉันเป็นคนไม่ยอมใคร
แต่เป็นเพราะว่ารังนอนของฉันหลังนี้ฉันจึงจำเป็นต้องทนเอา
ฉันอยู่ที่ทำงานฉันไม่ค่อยได้คุยกับใครเพราะว่างานฉันเยอะ
เมื่อเจ้านายต้องการอะไรเขาก็เรียกฉันมาและให้ทำเดี๋ยวนั้นเลย
ฉันต้องพิมพ์จดหมายติดต่องานราชการหรือไม่ก็ติดต่อเอกชน
ฉันไม่ได้ร่างมันเลยนะมันจะออกมาเดี๋ยวนั้นเลยฉันรู้จักวิธีในการ
เขียนฉันรู้ดีว่าฉันควรจะเขียนอย่างไรให้ถูกจุดกระชับได้ใจความ
ไม่เคยมีใครสอนฉันเลยนะแต่ฉันต้องทำมันให้ได้เพราะว่าเขาเสียเงินจ้างฉันแล้ว
ฉันรับงานบริษัทอื่นมาทำด้วยรายได้ไม่มากแต่มันก็ยังดีกว่าไม่มีเลย
บางทีฉันรับงานมาทำที่คอนโดฉันนั่งหลับและตกจากเก้าอี้
ตอนนั้นฉันทำร้านซักรีดด้วยฉันนั่งหลับคากองเสื้อผ้าบ่อยครั้ง
ใครต้องการให้ฉันทำงานอะไรที่ฉันทำได้ฉันทำทุกอย่าง
เพื่อรังนอนหลังนี้ของฉันตอนนั้นฉันซื่อบื้อไปซื้อคอนโดอีก
ฉันต้องผ่อนดาวน์บ้างและดาวน์คอนโดและต้องส่งประกันอีก
ตอนนั้นบ้านยังไม่เสร็จฉันเช่าคอนโดอยู่และทำซักรีด
ของแต่งบ้านทุกอย่างฉันไปลุยซื้อเอาเองหรือไม่ก็สั่งทำเอา
ฉันเตรียมพร้อมทุกอย่างเวลาเข้าบ้านใหม่ทุกอย่างต้องมีพร้อม
ฉันเตรียมแผนการล่วงหน้าไว้หมดทุกอย่างว่าอะไรจะอยู่ตรงไหน
ฉันเป็นคนรักการแต่งบ้านแต่ฉันไม่ใช่มืออาชีพฉันแต่งตามใจของฉัน
ทุกคนที่บ้านฉันต่างก็ชอบกันทั้งนั้นแค่นี้ฉันก็พอใจแล้วหละ
หน้าส่วนตัว
1427
