31 กรกฎาคม 2548 12:23 น.
ฉันทะโส
ใจลอยล่อง มองน้ำยัง หลั่งรินไหล
ดั่งน้องพี่ ที่จากไกล ไม่หวนหา
ไม่คิดถึง จากเหมือนไป ตายจากลา
เจ้าไม่รู้ ผู้ใฝหา นำตาริน
เห็นเขามี คู่แล้วเรา เศร้าสิ้นดี
ก่อนเคยแนบ แอบจู่จี๋ นี่โฉมฉิน
มาบัดนี้ เจ้าคนดี ที่โบยบิน
ทิ้งท้องถิ่น ทิ้งที่ทาง ร้างรักลา
ถ้าสงสาร ตัวพี่ คนนี้แล้ว
เจ้าน้องแก้ว จงนับ วันกลับหา
พี่คิดถึง กลับเถิดหนา อย่าแรมรา
เจ้าจงมา เป็นนางฟ้า ข้าเคียงนอน
หากตัวเจ้า เขาไม่รับ กลับเข้าอยู่
ยังคอยคู่ เคียงควง ดวงสมร
มาเถิดหนา นางฟ้า อย่าอาวรณ์
จงมานอน คู่เคียงข้า อย่าหายไป
22 กรกฎาคม 2548 11:05 น.
ฉันทะโส
อาจช้าไปแต่ไม่สายในวันแม่
ใชเพียงแต่ระลึกถึงซึ่งความหลัง
หากขาดแม่ใยลูกนี้มีอยู่ยัง
มอบกำลังใจให้แม่แก่ชรา
ลูกรู้ว่ามารดาสาหัสนัก
อุ้มท้องหนักอยู่นานปานหินผา
จวบเก้าเดือนแม่อุ้มท้องประคองมา
เหนื่อยกายาแม่ก็ยอมพร้อมห่วงใย
ครั้นคลอดลูกผูกจิตยิ่งคิดหนัก
เฝ้าฟูมฟักลูกน้อยจะหาไหน
เฝ้าถนอมกล่อมลูกผู้กลอยใจ
ยุง-ริ้น-ไร,ไม่ให้ยลบนผิวกาย
แม่เลี้ยงลูกมาเติบโตในวันนี้
คุณความดีแม่ฉันนั้นมากหลาย
แม่ปกป้องโอบกอดลูกรอดตาย
ลูกไม่สบายแม่เป็นหมอรอป้อนยา
ในวันแม่ปีนี้มีมาถึง
ลูกรู้ซึ้งรำลึกนึกปรารถนา
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองป้องมารดา
วอนเทวาช่วยคุ้มภัยให้แม่เทอญ