...กี่นาทีมีชั่วโมงเป็นโครงนับ ใจตั้งรับปรับแต่งแบ่งไม่ไหว คำว่าเราจบสิ้นไร้กลิ่นไอ ก็เข้าใจในว่าจบหลบไม่ทัน ...ถึงวันผ่านนานเตือนกี่เดือนนับ เขาลาลับกับใจจำนำมาฝัน ว่ามีเธอเคียงข้างไม่ห่างกัน ยังเก็บมันฝังรากลึกผนึกใน ...ขออภัยในใจจำนำมาคิด ลืมไม่มิดยังติดรอยคอยหวั่นไหว กับก้นบึ้งซึ่งลึกบันทึกใจ ยังฝังในลบไม่หมดยังจดจำ ...ขออภัยที่ลืมช้าอย่าว่าเถิด รักก่อเกิดเปิดทางวางขนำ มาลบล้างทางเลิกใช้เบิกนำ ไม่กี่คำยังฝังเก็บเจ็บไม่ลืม...