11 สิงหาคม 2551 15:02 น.
จ่าน้อย
ประเทศชาติบ้านเมืองเป็นเรื่องใหญ่
ช่วยปกป้องเอาไว้ให้ลูกหลาน
อย่าให้เขาหาประโยชน์และรุกราน
จงช่วยกันเป็นยามเฝ้าแผ่นดิน
ที่ผ่านมาบ้านเมืองเราโดนเขาย่ำ
เขากระทำย่ำยีจนเกือบสิ้น
ขายประเทศชายชาติแย่งกันกิน
เขมรดิ้นดีใจได้ดินแดน
นพดลคนจัญไรช่างทำได้
มันกระทำให้คนไทยได้คั่งแค้น
เสียประเทศเขตแคว้นเสียดินแดน
หน้าเป็นแมนใจเป็นหมาชั่วช้าจัง
มาร่วมกันทวงคืนประเทศชาติ
ให้สามารถอยู่ได้ย่างมั่งคั่ง
ไล่คนชั่วคนโกงทำชาติพัง
เอาให้มันติดตะรางจนวันตาย
9 สิงหาคม 2551 08:47 น.
จ่าน้อย
ใจหนึ่งดวงดวงนี้มีที่ฝัน
ว่าสักวันนั้นคงสมใจหวัง
อนาคตคงไม่พะว้าพะวัง
คงสมหวังสักวันในบั้นปลาย
27 มิถุนายน 2551 01:17 น.
จ่าน้อย
หายหน้าไปใช่ว่าจะไปลับ
วันนี้กลับบ้านกลอนไม่หนีหาย
เพราะหน้าที่จึงไม่ได้มาใกล้กราย
แต่หัวใจยังคิดถึงทุกคืนวัน
12 มิถุนายน 2551 09:04 น.
จ่าน้อย
เชิญทุกคนเช้ามาว่ากลอนสด
คนละบทสองบทตามถนัด
ตามครรลองกวีไทยให้เด่นชัด
มาร่วมวัดคำคมให้กลมเกลียว
11 มิถุนายน 2551 18:28 น.
จ่าน้อย
นอนหงาย มือก่ายหน้าผาก
อยู่บนฟากไม้ไผ่ตัวน้อยนิด
หลับตาลงช้าช้าตาเริ่มปิด
ให้อดคิดถึงวันวานที่ผ่านมา
เราทำไร่ด้วยกันเมื่อวันนั้น
เธอบอกฉันร่วมกันสู้อย่าได้ถอย
ตั้งใจสร้างอนาคตให้เลิศลอย
เจริญรอยตามพ่ออย่างพอเพียง