25 เมษายน 2546 21:04 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
กระดาษเขียนกลอนหลายใบ
ลงวันที่ตัวใหญ่ เขียนด้วยหมึกสีฟ้า
ว่าจะรักเธอ มีเพียงเธอตลอดเวลา
ยืนยัน..สัญญา ทุกตัวอักษรที่ปากกาจรดไป
แต่วันนี้มันคง..ไร้ค่า
เธอรับเขาเข้ามาทดแทนเวลาที่วุ่นไหว
ลายมือของเขา..คำรักของเขาเธอคงถูกใจ
กระดาษเขียนกลอนที่ฉันให้ --
เธอคงทิ้งไปไม่แคร์มัน
จึงส่งข้อความาครั้งสุดท้าย
อย่าแปลกใจที่ไม่มีตัวอักษรใดๆในนั้น
กระดาษหนึ่งแผ่น .. เพื่อทดแทนคืนและวัน
กับอีกล้านหยดน้ำตาจากฉันถึงเธอ
25 เมษายน 2546 20:57 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
เธอเหงา .. .. เธอคิดถึงใคร
หลายช่วงที่ห่วงใยอยากไปหา
อยากอยู่เป็นทุกภาพ ซับน้ำตา
เมื่อความเหงาผ่านเข้ามาทำร้ายเธอ
ชั่วขณะชีวิตที่ว่างป่าว
ขอเป้นส่วนเติมเต็มห้วงเหงาที่ร้าวเพ้อ
จะเข้าไปหาในวันที่ฟ้าพร่าเบลอ
อยากกลับไปเจอ .. .. เพื่อโอบปลอบเธอ
ด้ ว ย หั ว ใ จ
24 เมษายน 2546 13:53 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
เหงา เหงา เหงา....
ดอกไม้ทั้งโลกเฉา..กลิ่นความเหงาเปื้อนน้ำค้าง
โยนความผิดให้โลกรู้ .. หัวใจหดหู่ ปล่อยวาง
ฟ้าใกล้สาง แต่ความอ้างว้างยังห่มใจ
*+*+*+*+*
ริน ริน แล้วน้ำตาไหล
เช้าสีเศร้ากำลังเดินทางมาหาคนอ่อนไหว
พระอาทิตย์กำลังขึ้น (#) หนึ่งค่ำคืนจะผ่านไป
รับช่วงต่อความเดียดาย
ของชีวิตที่ไร้ความหมาย....เหมือนเดิม
24 เมษายน 2546 13:47 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
*+*+*ให้ความสำคัญกับเธอมาก
เลยถือเชื่อทุกลมปากที่เธอเอ่ย
ยอมให้ลมพัดหวน ทวนอย่างเคย
ไม่ยอมเก็บจำไว้เลยว่าใครเคยทำร้ายใจ*+*+*
*==*==* เก็บแต่ความรักจนเต็มล้น
แม้แต่เศษหัวใจตกหล่นก็ยังเก็บไว้
ปล่อยรักเล่าขานเพียงแต่นทานความเสียใจ
ก็ยังยอมฟังอยู่เรื่อยไป
ทั้งที่ขึ้นชื่อว่า นิยายรักไม่จริง
24 เมษายน 2546 13:38 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
หวั่น - หวั่น - ไหว - ไหว
เธอเงียบหายไป ไม่ติดต่อกลับมาหา
บันทึกเรื่องราวหลายเล่ม เปียกน้ำตา
ความเจ็บปวดอยู่คู่เวลา ร้าวราน
อยากจะเข้มแข็งมากกว่านี้
จะได้ไม่กลัวทุกนาทีที่ก้าวผ่าน
เธอรู้ไหมว่า...เป็นคนรอน่ะทรมาณ
ต้องจ่อมจมความร้าวรานและเดียวดาย
หน้าส่วนตัว
782
