24 เมษายน 2546 13:47 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
*+*+*ให้ความสำคัญกับเธอมาก
เลยถือเชื่อทุกลมปากที่เธอเอ่ย
ยอมให้ลมพัดหวน ทวนอย่างเคย
ไม่ยอมเก็บจำไว้เลยว่าใครเคยทำร้ายใจ*+*+*
*==*==* เก็บแต่ความรักจนเต็มล้น
แม้แต่เศษหัวใจตกหล่นก็ยังเก็บไว้
ปล่อยรักเล่าขานเพียงแต่นทานความเสียใจ
ก็ยังยอมฟังอยู่เรื่อยไป
ทั้งที่ขึ้นชื่อว่า นิยายรักไม่จริง
24 เมษายน 2546 13:38 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
หวั่น - หวั่น - ไหว - ไหว
เธอเงียบหายไป ไม่ติดต่อกลับมาหา
บันทึกเรื่องราวหลายเล่ม เปียกน้ำตา
ความเจ็บปวดอยู่คู่เวลา ร้าวราน
อยากจะเข้มแข็งมากกว่านี้
จะได้ไม่กลัวทุกนาทีที่ก้าวผ่าน
เธอรู้ไหมว่า...เป็นคนรอน่ะทรมาณ
ต้องจ่อมจมความร้าวรานและเดียวดาย
21 เมษายน 2546 21:27 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
มันสายเกินไปแล้วช่ายไหม
ถ้าจะมาถามทวงเอาหัวใจ..เธอตอนนี้
ทนอยู่อย่างไหวหวั่นมาเป็นปี
เพราะเข้าใจว่าคนดี..ยังรักกัน..
คงไม่เรียกร้องอะไรต่อ
ถึงเวลา..คงต้องพอตรงจุดนั้น
ส่วนหัวใจที่เธอไม่รัก...ไม่ผูกพัน
ขอคืนละกัน..จะดูแลมันด้วยตัวเอง
21 เมษายน 2546 21:01 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
ยินดีจะรักด้วยน้ำตา
เผื่อคืนวันจะมีค่ากว่าพรุ่งนี้
ได้พบเธอในความฝันเพ้อที่มี
ยังดีกว่าอีกครึ่งชีวีต้องเดียวดาย
ไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีวันหน้า
จะมีวันห่วงหา..แม้จะทรมานว่ารักร้าย
จะมีแต่ฝันที่มีเธอนั้นข้างกาย
จะมีแต่รักที่มีความหมายของ...ลมหายใจ
21 เมษายน 2546 20:52 น.
จุดหมายที่ปลายฟ้า
เสียใจ...ที่เราไม่เหมือนเดิม
เธอหยิบใครมาเพิ่ม แทนความรักของฉัน
ต่อไป...ฉันก็ไม่ช่ายคนสำคัญ
คงไม่มีสิทธิ์อย่างคนรักกันเช่นที่แล้วมา
เสียใจ...ทำได้แค่เสียใจ
แต่ที่เสียดาย คือ วันที่ผ่านไปมากกว่า
สำหรับฉันคงต้องใช้เวลานานเพื่อเยียวยา
ถ้าทำได้..ก็ไม่อยากรู้สึกรู้สา..เหมือนอย่างเธอ