ความเหมือนที่แตกต่าง

จีรชล

. . .ตั้งแต่ใครคนหนึ่งจากไป  หัวใจก็ไม่เคยมองใครได้อีกครั้ง  
ส่วนหนึ่งยังคงรู้สึกรักและผูกพัน  ส่วนหนึ่งไม่มีใครเป็นเหมือนเค้าสักคน
. . .วันนี้ หลังจากรู้จักกับคนอีกคนเพิ่งรู้ว่ารับเค้าไว้ในความรู้สึกมากมายเหลือเกิน  
ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้สิ  ทุกเวลาที่มีเค้ารู้สึกว่าตัวเองยังอยู่ในโลกใบนี้  
ยังมีหัวใจและความรู้สึก  ใช่หมดไปกับคนรักที่จากไปอย่างที่คิด  
แต่มีสิ่งหนึ่งที่รู้ด้วยเหมือนกัน เค้าคนนั้นกับเค้าคนนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง  
สิ่งใดที่คนนั้นทำ...คนนี้ไม่ทำ
สิ่งใดที่คนนั้นพูด...คนนี้ไม่เคยพูดเลยสักคำ
สิ่งใดที่คนนั้นรับรู้...คนนี้รู้รับอะไรบ้างหรือเปล่า
นานวันยิ่งเห็นความแตกต่างของคนสองคน  ที่น่าแปลกไปกว่านั้น  ทำไมวันนี้ฉันไม่เคยสนใจในความต่างนั้นเลย  ทั้งที่เคยพอใจในสิ่งที่เคนนั้นเป็น  แต่ไม่เกลียดในสิ่งที่คนนี้ทำ  ทั้งที่ตรงข้ามกันเกือบทุกอย่าง  กลับพอใจในความเป็นไปของคนทั้งสองเท่าๆ กัน. . . น้อยนักที่ฉันจะต้องเสียใจเสียน้ำตาในวันที่ผ่านมา  แต่วันนี้น้ำตามากมายที่ฉันต้องหลั่งอาจจะรวมถึงวันต่อๆ ไปด้วยซ้ำ  ฉันค้นหาคำตอบให้ตัวเองเสมอ  จนวันนี้คำตอบที่ได้ชัดเจนยิ่งนัก
. . . ในความแตกต่างที่พวกเค้าเป็น  สิ่งที่เหมือนกันคือความรู้สึกของฉันนั่นเอง. . .