23 มกราคม 2549 17:14 น.
จีด้า
เมื่อรักปลิวปลิวพริ้วพัดจาก
เมื่อเขามาลาจากและบอกไม่รักฉัน
เมื่อคำลาถูกปล่อยออกมายากจะห้ามทัน
เมื่อนั้นใครเล่ามีน้ำตา
ไม่ไปได้ไหมฉันพร่ำเพ้อ
อย่าจากไปเลยเธอฉันยังอ่อนล้า
ขอเวลาฉันสักหน่อยค่อยเอ่ยลา
ฉันไม่พร้อมที่จะเสียตำแหน่งที่เธอเรียกว่า ที่รัก
เธอสบตาฉันหันมาสะบัดหน้า
อย่าดีกว่าตัดใจตอนนี้ฉันอาจจะไม่เสียหลัก
ที่ผ่านมาเขาสับสนไม่เคยรู้ว่าจริงๆไม่ได้สนใจนัก
หวังว่าสักวันคนที่ฉันรักจะปรากฏตัว
ฉันจะดีใจหรือเศร้าใจดีนะ
เหมือนกับว่าฉันล้มลงท่ามกลางหมอกสลัว
ไร้แสงไฟ ไร้เรี่ยวแรง ฉันหวาดกลัว
ฉันจะตัดใจได้ไหมท่ามกลางความมืดมัว ฉันจะทำยังไงดี
14 มกราคม 2549 10:53 น.
จีด้า
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน
เธอทำให้ใจไหวหวั่นรู้บ้างไหม
ตั้งแต่คำแรกที่ทักทายบอกได้เลยว่าถูกใจ
คิดเสมอว่าเธอคือคนที่ใช่ตั้งแต่วันนั้น
จากวันเป็นเดือนเลื่อนไปเร็วนัก
ความรู้สึกที่เคยรักกลับเปลี่ยนผัน
ฉันรักเธอ แต่เธอกลับไม่มีใจให้กัน
แต่ถึงกระนั้นฉันก็ยังไม่ตัดใจ
ยังคอยเธอเสมอจนวันนี้
คนดีอยากเดินจากฉันไปมากใช่ไหม
ทุกครั้งที่พูดจา กระแทกกระทั้น เหมือนไม่เต็มใจ
หากย้อนเวลาได้ฉัน อยากให้เราหยุดเวลาไว้
ในครั้งแรกที่พบกัน
ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
ฉันให้อภัยเธอไม่ได้ถ้าไม่ยอมขอโทษฉัน
เอาล่ะ....สบายใจได้ฉันยินดีจะจากไปตัดใจลาความผูกพัน
ดีใจมากมายที่ได้พบกัน อยากบอกว่าฉันไม่เสียใจ
ที่ได้พบ...และรักเธอ
8 มกราคม 2549 14:58 น.
จีด้า
หวัดดีปีใหม่
อยากได้อะไรล่ะ....หลับตาสิแล้วอธิษฐาน
โอมเพี้ยง...ขอให้เธอสมหวังทุกประการ
ทุกข์ โศก โรคภัย อย่าแผ้วพาน
ชีวิตสุสันต์ ชีวันยืนยาว