18 กันยายน 2548 14:10 น.
จีจัง
เออๆ จืดจิงๆ วะ แหม น้องมดน้อยช่างตาถึงซะจิงๆ เล้ยย 555
เพื่อนๆ ต่างพากันล้อเซนเล่นอย่างได้ใจ เพราะตามธรรมดาแล้ว
เซนจะป๊อปมากในหมู่น้องๆ ซึ่งก้อรวมถึงกลุ่มเพื่อนนักบาสเก็ตบอลของเขาด้วยเช่นกัน เพราะแต่ละคนก็มีบุคลิกที่น่าสนใจแตกต่างกันไป
ฮึ..เพราะอีตาเซนหน้าจืดคนเดียวเลยทำให้เราต้องเข้าเรียนสาย แถมยังโดนทำโทษอีก มดนั่งนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนเช้า เพราะตัวเองโดนครูทำโทษให้คัดลายมือส่งในตอนเย็น
นี่มด..มด..เป็นอะไรรึป่าวนั่งเหม่อเชียว ฟ้าใส เพื่อนใหม่ และนั่งโต๊ะข้างๆ มดถาม
อือ..ก้อกำลังนึกถึงตัวต้นเหตุที่ทำให้เราต้องมานั่งคัดลายมืออยู่นี่ไง คิดแล้วเจ็บใจชะมัดเลยอ่ะ
ใครกันเหรอที่ทำให้มดต้องหัวเสียแบบนี้ ฟ้าใสถามมดด้วยความสงสัย
เราก้อไม่รู้จักหรอก แต่คิดว่าเปนรุ่นพี่พวกเรา แล้วเพื่อนเค้าก้อเรียกชื่อว่าเซนนะ
ฮ้า..กลุ่มพี่เซนหรอ ฟ้าใสอุทานพร้อมกับเบิกตาโต
นี่..เป็นอาไรไปยะ ทำยังกะรู้จักพวกเค้าดีซะงั้น มดมองหน้าฟ้าใส
อ๊ะ..มดจำไม่ได้เหรอว่าเราเป็นศิษย์ร่วมสำนักที่นี่นะ..เรื่องของที่นี่เราไม่อยากจาโม้เลยว่าฟ้าใสคนนี้รุ้ดีซะยิ่งกว่าใคร
แล้วก้อกลุ่มของพวกพี่เซนนะจาเรียกว่า แฟนพันธุ์แท้เลยก้อว่าได้ ก้อพวกพี่เค้าหนะหล่อ ๆ กันทั้งนั้น แล้วยิ่งพี่ฟิวนะ คนนี้เราปลื้มสุดๆ คนอะไรก้อไม่รู้น่ารักที่สุดดดดดด
ขนาดนั้นเชียว มดทำหน้าตาไม่อยากจะเชื่อ
อะนะ ก้อเราชอบนี่หน่า ฟ้าใสตอบ
ไหนๆ ก้อเสียเวลาคุยเรื่องรุ่นพี่ที่น่ารักของเธอมานานแล้ว งั้นก้อเล่าอะไรเกี่ยวกับพวกนี้ให้ฟังทีสิ เห็นชอบนักไม่ใช่หรอ มดถามฟ้าใสในขณะที่มือคัดลายมือส่ง
ได้สิไม่มีปัญหา เริ่มจากใครก่อนดีหละ งั้นเริ่มจากไพ่ฟิวสุดหล่อของเราก่อนเลยนะ........
ลงต่อให้แล้วนะ ตามคำขอ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ
16 กันยายน 2548 11:32 น.
จีจัง
"ชื่อมดเหรอ..แต่ทำไมดุอย่างกะเสือ"เซนพูดพลางทำหน้าตาย
"ก็ดีกว่านายแล้วกันนายหน้าจืด"มดพูดพลางเดินเข้าไปแกล้งชนเซนและรีบวิ่งไปทันที
15 กันยายน 2548 10:12 น.
จีจัง
"เฮ้อ..แย่แล้วสายแน่ๆเลย" มดเดินบ่นพึมพำกับตัวเองในวันเปิดเรียนวันแรกของเธอ ทันใดนั้นเองก็เหมือนมีอะไรบางอย่างมาตกกระทบที่ศีรษะมดอย่างแรง
"โอ้ยย..เจ็บใครมาเล่นอะไรแถวนี้เนี่ย"มดพูดพลางก้มมองดูสิ่งที่กลิ้งอยู่บนพื้น
"ลูกบาส"มดร้องออกมาด้วยเสียงมึนงงและอารมณ์เสีย
"ใช่ก็ลูกบาสดิ คิดว่าเป็นหมีแพนด้ารึไง "เสียงใครบางคนดังมาจากข้างหลังมดจนทำให้มดต้องหันไปมอง และเห็นกลุ่มนักกีฬากลุ่มนึงยืนอยู่และมองดูเธอพลางอมยิ้ม..
"อะไรกัน..ทำคนอื่นเค้าเจ็บแล้วยังไม่ขอโทษอีกเป็นนักกีฬาภาษาอะไร"
มดตะคอกไปด้วยความฉุน
"อ้าว...ก็ดันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอง แล้วจะมาโทษใครกันล่ะคร้าบบ"
เจ้าของเสียงเดิมตอบกลับมาหน้าทะเล้น
"เฮ้ย..ไอ้เซนพอเลยๆ"เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาปราม
"น้องครับไม่เป็นไรใช่มั้ยพวกพี่ต้องขอโทษด้วยนะ"พลันเหลือบเห็นเข็มกลัดที่ติดอย฿บนเสื้อของมด "อ้าวเป็นน้องใหม่เหรอวันนี้เปิดเรียนวันแรกด้วยสิไม่รีเข้าห้องเดี๋ยวสายนะ" มดรีบยกข้อมือมาดูนาฬิกาทันที
"เฮ้ยจริงดิสายแล้วขอบคุณค่ะพี่ที่เตือนงั้นเดี๋ยวมดไปแล้วนะ"มดพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ด้วยความเคารพ
ยังไม่จบค่ะเอามาให้ลองอ่านกันก่อน...อ่านแล็วขอความเห็นด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
860
