25 ตุลาคม 2546 17:04 น.
จิราพัชร
ค่ำคืนที่ไม่มีจันทร์...
ฉันแอบกระซิบฝากดาว
ฝากให้ช่วยบอกเขา
ออกมายืนนับดาวพร้อมกัน
จำนวนดาวบนท้องฟ้า
คือความคิดถึงที่มีค่าจากฉัน
มอบให้ด้วยรัก...ด้วยความผูกพัน
หากไม่นับดาวกับฉันก็ขอให้เธอฝันดี
25 ตุลาคม 2546 15:52 น.
จิราพัชร
ด้วยองศาที่แตกต่าง...
ด้วยระยะทางที่ห่างไกล...
ขอบคุณโชคชะตาที่พาให้
ใจสองใจมาพบกัน :)
ผูกพันเป็นสายใยรัก
ถักทอให้โลกมีสีสัน
มอบความรู้สึกความผูกพัน
ประสานใจกันเป็นหนึ่งเดียว...
25 ตุลาคม 2546 11:33 น.
จิราพัชร
เธอเป็นเพียงคน ๆ หนึ่งบนโลกใบนี้
แต่เธอคนดีเป็นโลกทั้งใบของฉัน
ยามสุขยามเศร้าเรา...อยู่ข้างกัน
โลกใบนี้ของฉัน...คือเธอ...
ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
ขอบคุณกำลังใจที่ให้มาเสมอ
ขอบคุณรอยยิ้มเสียงเพลงจากเธอ
แม้ฉันคนนี้ไม่เลิศเลอ...เธอยังไม่ทิ้งกัน
25 ตุลาคม 2546 08:50 น.
จิราพัชร
ขอบคุณทุกกำลังใจ...
เป็นมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ในโลกกว้าง
ท่ามกลางความรู้สึกที่อ้างว้าง
ให้ได้อบอุ่นบ้าง...เป็นครั้งคราว
โลกกลม ๆ ใบใหญ่ใบนี้
บางทีอบอุ่น ... เหน็บหนาว
ความรู้สึกดี ๆ เป็นเหมือนเดือนที่สุกสกาว
ส่องแสงในคืนที่ฟ้ามืดดำ
**********
มอบให้แก่เพื่อน ๆ ทุกคนค่ะ
24 ตุลาคม 2546 18:23 น.
จิราพัชร
ความห่วงใยที่มีต่อเธอนั้น
ยังคงมั่นอยู่เสมอมิเลือนหาย
แม้วันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
จะไม่คลายรักที่...มีต่อเธอ
รู้ไหม...
ว่าฉันรอเธออยู่ตรงนี้
ฉันยินดีรอเธออยู่เสมอ
จนบัดนี้ก็ยังรออยู่นะเธอ
คงไม่เก้อรอเธออยู่จนนิรันดร์