24 มีนาคม 2546 17:01 น.
จิรัฐิติกาล
ฉัน...โง่กับความอยาก?
ชื่อเสียงศักดิ์-การยอมรับ-ความโดดเด่น
แม้ทิ้งทุกอย่างที่ฉันเป็น
สังเวยเซ่นตัณหา-ความต้องการ
และนี่นิยามโลกสับสน
ดี-เลวคละปนมีสืบสาน
อุดมการณ์-หน้าตา-การงาน
ต้านทาน-จับจด-เห็นแก่ตัว
ฉันต้องศึกษาอีกมากแยะ
คน-แพะ? ป้ายสีเปรอะสังคมชั่ว
ฝักใฝ่ผลประโยชน์หน้าตามัว
ปกปิดกลัวใครล้วงรู้ลึก!
แล้วมนุษย์ก็คือหุ่น
ลงทุนทำอย่างชาด้านความรู้สึก
ยอมเป็นทาสให้วัตถุคุมสำนึก
จุดเพลิงศึกฆ่าฟันแก่งแย่งกัน
...จนมีควายลุกทิ้งสายรั้งคาด
ประกาศขอทำตามความฝัน
อยากเป็นมนุษย์เพื่อฝ่าฟัน
ด้วยมั่นจะรังสรรค์ให้คุ้ม ค่าของคน
ท้ายสุดฉันอยากเป็นควาย
ให้รั้งสายปล่อยเลยไร้ใครสน
ดีกว่าเป็นมนุษย์ทุกข์ทน
ถามหา ค่าของคน ให้อายควาย!
กลางเมืองเรืองเจริญมีเพียงร่าง
ละวางคำ คุณค่า ปราศความหมาย
ตึกยิ่งสูงเสียดเคียงคู่-ทำลาย
กับความตายเสียดายชีพ-ใครใช้คุ้ม?
24 มีนาคม 2546 16:43 น.
จิรัฐิติกาล
เพียงอารมณ์ชั่วหวู้บ ทายทัก
ให้ประจักษ์ถึงหลัก ถ่องแท้
ต้องการ,อิจฉานัก จึงทุกข์ หนักเฮย
จงรวบรวมสติแม้ มิได้ดังปอง
เขามีเรานั้นไป่ มีไม่
น้อย-มากจะเป็นไร ปกติแล้ว
รูปสมบัติทรัพย์ไซร้ ของนอก กายแฮ
บางสิ่งต้องมีแคล้ว- คลาดบ้างธรรมดา
ใช่เขาเราทั้งหมด สมบูรณ์แบบ
มีที่เสีย-ดีแทบ ทุกถ้วน
อนิจจังติดแนบ ชีวิต
สรรพทรัพย์ชีพล้วน ดับสิ้นทุกราย
เกียรติยศเสียเสื่อมได้ เงินตรา
ลาภสรรเสริญนินทา เพื่อนพ้อง
จักสูญห่างหายซา บ ยั่ง ยืนเฮย
คงแต่ปัญญาข้อง เกี่ยวได้ติดตัว
รวมพลังกล้ามั่น บ่ หนีแหนง
ฟันฝ่าเลือดฉานแดง ต่อสู้
มีวันสุขด้วยแรง สมสั่ง ทำนา
ค่าไม่ด้อยด้วยความรู้ เป็นหยิ้งเหนือใด
เพียงอารมณ์ชั่วหวู้บ ลอยลับ แล้วเอย
ด้วยประจักษ์คณานับ ทราบข้า
ว่าเหนือกว่ามีทรัพย์ ไร้คิด ความนา
จักตระการแกล้วกล้า อย่างหน้าภาคภูมิ
24 มีนาคม 2546 16:34 น.
จิรัฐิติกาล
ฟ้าว่าสูงกว่าสูง - จะเอื้อมคว้า
เมฆาลอยเคว้งมา - จะไปให้ถึง
มีพลัง, ความสำเร็จหวังคำนึง
แผ่ปีกดึงแรงทะยานฟ้า!
...ข้างหน้าคือเมฆหม่นดำพายุฝน
ปีกกร้านพอทานทนช่วยต้านถ้า-
ผ่านฝนฝึกรับศึกปรือวิชา
น้ำฟ้าหลั่งเพียงธาราไม่พรั่นเกรง
หมองหมอกลอยคอยบัง - อุปสรรค
เพียงพร่าลาย, หลังก้อนดำจักมีแสง
คล้ำนภาครึ้มหมอกหวาดระแวง
ปีกลู่แสดงสัญชาตญาณ - ความกลัว
แล้วแสงแหวกกลีบฟ้าว่าอย่าเขลา
แผ่วเบาอุ่น, เอื้อมโอบ, สลัว
แม้เปียกชุ่มผงาดได้ - แค่ไม่กลัว
สะบัดน้ำรู้ตัวไออุ่นยังตราตรึง...
ฟ้าว่าสูงกว่าสูง - จะเอื้อมคว้า
เมฆาลอยเคว้งมา - จะไปให้ถึง
มีพลัง, ความสำเร็จหวังคำนึง
แผ่ปีกดึงแรงทะยานฟ้า!
...เมื่อฉันกางปีกจะโผผิน
โบยบินมาสุนทรีย์บนเวหา
สีสุรีย์ส่องสว่างนำพา
สูงสง่าท้าทายลีลาตะวัน
ฟ้าว่าสูงกว่าสูง - จะเอื้อมคว้า
ปีกเรากล้ากร้านทนจงเชื่อมั่น
ทะยานไปให้สุดฟ้าด้วยพลัง
ไร้ความหลัง - ความกลัวที่คุ้นเคย...