20 พฤศจิกายน 2546 20:52 น.
จินนี่
วันเวลาที่เราเคยมีกัน และกัน ทำให้ฉันรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เธอทำให้ชีวิตที่ฉันคงคิดว่าไม่มีความหมายกลับทำให้ดูมีชีวิตชีวา ความเดียวดายที่เกือบจะไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
ตอนนี้มันมีค่ามากเลย ตั้งแต่เพื่อนคนนี้เคยผ่านมาในชีวิตของฉัน แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ
แต่ก็ดูเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่หลายคนคงไม่มีโอกาสเจอ เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร เธอคือเพื่อนแท้ของฉันจริงๆนะ
ไม่รู้เธอยังจำเวลาที่เราเคยมีความสุขได้ป่าว คำบางคำมันคงไม่สำคัญเท่าใจเธอหรอก ฉันคงไม่พูดไรมากเพราะ
ฉันเคยผิดหวังกับคำว่า เพื่อน มามากพอแล้ว วินาทีนี้เราคงจะมีกันและกันตลอดไปนะ
15 พฤศจิกายน 2546 15:17 น.
จินนี่
เธอเคยบอกว่า..วันที่เหนื่อยล้าอย่าร้องไห้ ให้นึกว่าเธอรับรู้อยู่ไม่ไกลๆ ..ฉันมีค่าเกินกว่าจะร้างลาไป นี่ใช่ไหม ? คำว่าเพื่อน นี่ใช่ไหมที่ไม่เหมือนคำไหน-ไหน อบอุ่นทุกครั้งข้างในใจ วันแพ้พ่ายยังมีใครไม่ทิ้งเรา
ตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกัน เราก้อเข้ากันได้ดี เคยถามตัวเองเหมือนกันว่าชอบเทอตรงไหน คงเป็นความจริงใจ ที่เราต่างมอบให้กัน และกัน ไม่ว่าจะเป็นวันที่มีน้ำตา เศร้า เดียวดายแค่ไหน เทอก็จะเข้ามาปลอบใจตลอด สายสัมพันธ์ที่ไม่อาจมองเห็นของเราคงเป็นเช่นนี้ตลอดไป คำที่ไม่เคยบอกกับเธอเลยก็คือคำว่า รัก แต่เมื่อเราสนิทกว่านี้ เธอก็คงได้ยิน เธอรอคำนั้นของเรานะ
*-* Love you forever *-*