18 กรกฎาคม 2554 14:22 น.
จิตรำพัน
นานเท่าไรแล้วหนอห่อใจเจ้า
ที่คอยเฝ้ารำพึงคะนึงหา
ว่างกายใจว่างภาระจากเวลา
ได้กลับมาหาบ้านที่พักใจ
จิตรำพันใจพร่ำคำนึงอยู่
นัยน์แลดูใจชิดติดมิไหว
หากเวลาหน้าที่จึ่งลี้ไกล
นับวันไว้เมื่อไรได้หวนคืน
ลมเย็นแผ่วพลิ้วพรมห่มกายจิต
ดั่งสะกิดให้ระลึกกลอนแผ่นผืน
ฝนปรอยปรายลายน้ำฉุดคำกลืน
เตือนตนฟื้นเคาะฝุ่นหนุนอักษรา
คิดถึงวันเก่าก่อนอ่อนประสบ
ได้พานพบเพื่อนพี่ครูภาษา
รับสอนสั่งชี้แนะแคะวาจา
ได้นำพามิตรภาพซาบซึ้งใจ
ดั่งหินผาพาพักพำนักจิต
ดั่งที่ปิดป้องลมที่โหมใส่
ดั่งเสมือนบ้านอุ่นกรุ่นฤทัย
ดั่งเสมือนที่พักใจในฤดี
********************************************
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
หน้าส่วนตัว
2506
