6 พฤศจิกายน 2553 21:17 น.
จิตรำพัน
กาลเคลื่อนคล้อยลอยผ่านไม่หวนกลับ
เดินหน้ารับเรื่องราวยาวตามขัย
ยิ่งเนิ่นนานพานพบสบการณ์ไกล
ก้าวเติบใหญ่ได้สุขทุกข์เจือจาน
คิดถึงเพื่อน...เลือนลับที่ห่างหาย
หน้าที่กายหมายสร้างครอบครัวสาน
บ้างการงานดำรงหวังสราญ
คราวัยบานชื่นสู่ลู่พุทธาฯ
คิดถึงเพื่อน...เหมือนคู่ชูความคิด
ร่วมประดิษฐ์ลิขิตเขียนได้ปรึกษา
ร่วมเรียนรู้แลกเปลี่ยนเนิ่นนานมา
เพิ่มชีวาให้ชีวิตประดิษฐ์งาม
คิดถึงเพื่อน...เตือนจิตที่ติดบ่วง
หน้าที่ล่วงลวงสมองคลองขวากหนาม
ทั้งมีดพร้าคราเผลอเจอทุกยาม
เพื่อนมากนามดั่งมาบรรเทา
อีกนานไหม...เวลาได้พานพบ
ดั่งพักรบสบเพื่อนเลื่อนอับเฉา
มีคืนวันพักผ่อนคุยเรื่องเบา
ให้ใจเราเติมแรงในดวงใจ