23 มีนาคม 2552 12:29 น.
จิตรำพัน
รัก..คำนี้มีคำถาม
นึกนิยามเติมเต็มในความหมาย
รัก...คำนี้แปรเปลียนคลาย
หรือมากมายตามแต่กาลเวลา
สิ่งที่ฉันได้รู้คือความรัก
ที่ประจักษ์ไม่ห่างครามองหา
ความห่วงใยซื่อตรงแม้ห่างตา
ได้ตรึงตราพาใจได้อุ่นไอ
แม้หลายคนมองผ่านแค่พานแผ่ว
พินิจแล้วไม่เหมาะกลัวหวั่นไหว
ด้วยไม่รู้จริงแท้ในแนวใจ
สองดวงได้สัมผัสในรักมี
ใช้เวลาสัมผัสรักด้วยใจหนัก
ทดสอบภักดิ์หยัดมั่นไม่ห่างหนี
ตัดสินใจไปแล้วพร้อมยินดี
แม้นจะมีสุข-ทุกข์คลุกเคล้ากัน
หากว่ารักแล้วพลาดพร้อมจะรับ
ผลย้อนกลับคืนช้ำหากผิดฝัน
แต่ตอนนี้ขอก้าวใจพร้อมมัน
ด้วยคงมั่นแม้หวั่นทางชะตา
แต่ฉันรัก...ที่จะรักในตัวเธอ
จะแค่เพ้อหรือจริงไม่ห่วงหา
ขอให้รัก แค่ได้รัก ใจนำพา
แม้วันหน้าอาจเปลี่ยนแปลงคำรักเรา
16 มีนาคม 2552 19:23 น.
จิตรำพัน
บ้านหลังนี้ที่เคยได้พิงพัก
ได้ประจักษ์น้ำใจไม่ห่างหาย
บ้านหลังนี้คิดถึงไม่เสื่อมคลาย
กว่าจิตกายจะว่างแวะเวียนมา
ด้วยโลกกว้างเดินไกลยิ่งมากขวาก
เรื่องหลายหลากเก็บเกี่ยวเชี่ยวศึกษา
วิชาคนวิชางานไม่สร่างซา
วิชาใจอาจล้าบางอารมณ์
ทำให้จิตไม่พร้อมน้อมคำแต่ง
แต่ไป่แบ่งดวงใจให้ขื่นขม
ยังคิดถึงบ้านนี้ที่ชื่นชม
แวะมาห่มไออุ่นในบางครา
บ้านหลังนี้มีที่บ้างหรือเปล่า
ให้ใจเราได้พักจักเสาะหา
จะเปลี่ยนแปลงอย่างไรใคร่นำพา
เอ่ยวาจาบอกเล่าสู่กันฟัง
จิตคิดถึงซึ่งบ้านที่อบอุ่น
เคยซุกกรุ่นยามท้อเมื่อครั้งหลัง
เคยปรึกษาคราพบเรื่องประดัง
เคยมานั่งคราพลั้งพลาดใจกาย
คิดถึงเพื่อนบ้านนี้ที่คิดถึง
คิดถึงซึ่งพี่น้องคล้องหลากหลาย
คิดถึงซึ่งภาษาวาดลวดลาย
คิดถึงแม้ตัวหายจากบ้านกลอน
นานนานได้แวะมาที...หวังว่าทุกคนคงสบายดีนะคะ