17 กุมภาพันธ์ 2551 21:39 น.
จิตรำพัน
วันและคืน หมุนเวียน เปลี่ยนสรรพสิ่ง
ไม่หยุดนิ่ง วิ่งตาม ยามแปรผัน
โลกความจริง สิ่งเป็น เห็นทุกวัน
สิ่งที่ฝัน หายาก หากตื่นมา
เมื่อครั้งเด็ก เล็กเล็ก โลกใบน้อย
ยังคงคอย พ่อแม่ ยื่นมาหา
พอเติบใหญ่ โลกกว้าง สุดสายตา
ได้พบว่า ล้าเหนื่อย เมื่อยจิตใจ
ยังไม่คุ้น อุ่นใจ ในความคิด
ต้องสะกิด จิตเตือน เบือนหวั่นไหว
ยิ่งคิดไป ใจเหนื่อย ทำเช่นไร
เป็นผู้ใหญ่ ที่ดี เหนื่อยเหลือทน
นาฬิกา ชีวิต หมุนเร็วรี่
ใจที่มี ลี้หาย คล้ายสับสน
เด็กคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ คู่ตัวตน
ฉันอีกคน ได้หาย ไปจากกัน
มุ่งทำงาน สานต่อ เรื่องต่างต่าง
เร่งสะสาง ทางเดิน เกินเรื่องฝัน
ต้องพบปะ ผู้คน จนทุกวัน
ลืมตัวฉัน ที่เป็น ที่เคยมี
ขอพื้นที่ เล็กน้อย คอยใจพัก
ขอประจักษ์ ตัวตน ยลผ่องศรี
ความสดใส ได้อยู่ คู่ฤดี
อย่าให้มี ใครแย่ง แบ่งออกไป
โลกใบใหญ่ ให้มี สักที่หนึ่ง
คอยฉุดดึง ใจฉัน ยามสั่นไหว
ขอพี้นที่ เล็กน้อย คอยจิตใจ
ขอปลีกไป เป็นเด็ก เหมือนเช่นเคย
โลกความจริง บางครั้ง ชั่งร้ายกาจ
หากประมาท พลั้งล้ม ตรมเข้าเสย
ขอพื้นที่ มีฝัน เหมือนอย่างเคย
เก็บไว้เชย เฉยจาก โลกร้าย-ดี
ในบางคราว ราวเรื่อง เนื่องชีวิต
แทบจะปลิด ริดรอน ห่อนใจศรี
จนลืมว่า ความฝัน นั้นเคยมี
มองอีกที ลืมแม้ แท้ตัวตน
เคยมีฝัน ผันลู่ สู่อุดมการณ์
เคยวาดผ่าน ม่านใจ ไกลสับสน
แต่โลกเปลี่ยน หมุนเวียน เพียรให้คน
จนลืมยล พื้นที่ มีในใจ
ณ เพลา พาใจ ให้ได้คิด
ขอสักนิด จิตแบ่ง แห่งใจใส
สักเสี้ยวหนึ่ง พึงเป็น ที่พักใน
ขอเก็บไว้ เป็นเด็ก ไม่ปิดบัง
@........................................................................@
พื้นที่เล็กๆ ร้องโดย บอย ตรัยภูมิรัตน์
14 กุมภาพันธ์ 2551 14:15 น.
จิตรำพัน
ไม่ใช่เหงา เคล้าใจ ในความฝัน
ไม่ใช่ฉัน สั่นไหว ในสับสน
ไม่ใช่ฟ้า ส่งใคร ให้มาดล
ทำให้ยล ใจรัก ภักดีเธอ
แม้บรรจบ พบกัน สั้นไปนิด
แต่ว่าคิด ติดซึ้ง ตรึงเสมอ
แปลกใช่ไหม ในใจ ไป่ละเมอ
หาใช่เพ้อ เจอรัก เพราะเหตุใด
ใจบอกว่า ยังขาด ไม่พร้อมสรรพ
แต่ใจรับ จับมั่น ไม่หวั่นไหว
รู้สึกดี ที่มี จากฤทัย
ร่ำร้องให้ มั่นใจ ต้องใช่เธอ
เชื่อหัวใจ ในรัก สักครั้งหนึ่ง
ขอลึกซึ้ง แม้เสี่ยง ไม่เบี่ยงเผลอ
ตัดสินใจ แม้รัก หนักเรื่องเจอ
อาจใจช้ำ น้ำเอ่อ คลอดวงตา
อาจจะเร็ว ที่พบ สบสัมผัส
แต่ร้อยรัด ด้วยเธอ คอยห่วงหา
ที่รับรู้ เธออยู่ ทุกเวลา
ได้พบว่า ไร้ใคร ดีเท่าเธอ
คนอาจมอง เราสอง อาจไกลห่าง
แต่แค่ร่าง ใจข้าง อุ่นเสมอ
บางความคิด อาจติด ผิดพบเจอ
แต่ล้นเอ่อ เจอรัก ที่ให้มา
เสียงหัวใจ บอกให้ ได้รู้สึก
เสียงหัวใจ ได้ฝึก ให้ห่วงหา
เสียงหัวใจ ใฝ่มั่น ในอุรา
เสียงหัวใจ บอกว่า เธอคนเดียว
สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะ
วันแห่งความรักคือทุกๆวันที่คนเรารักกัน
มาสร้างวันพิเศษทุกวัน...ด้วยแสดงออกถึงความรักแก่กันนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 13:25 น.
จิตรำพัน
อันโลกใหญ่ใบโตโอ้เสกสรร
หลากสารพันเรื่องดีมีให้เห็น
หลากเรื่องราวยาวเนิ่นเดินประเด็น
บ้างก็เป็นผลร้ายแฝงนำมา
อันตัวตนคนเราเร้าวิ่งรอก
แยกไม่ออกสิ่งยั่วจิตชั่วหนา
เห็นประจำคำบอกเอ่ยวาจา
ก็เพราะว่าใครใครเขาก็ทำ
(คำบอก)
หากนั่งนิ่งไม่วิ่งก็ลำบาก
เติบโตยากเส้นสายนะงามขำ
เห็นอะไรเร่งรับจับประจำ
คนอื่นล้ำนำก่อนเดี๋ยวโศกา
อันคำว่าพัฒนาหาโอกาส
ความสามารถวาดฝันจงมองหา
กับคำว่าโลภมากแยะตรองมา
อยู่ที่ว่าใจคนจะยลมอง
อันบางคนบ่นว่าเพื่อก้าวหน้า
ต้องไขว่คว้าไต่เต้าแม้มัวหมอง
ทุกวิถีที่ทำไร้ใจตรอง
ทุกเกี่ยวข้องคือ กิเลศ เหตุนำไป
อันความเปลี่ยนหมุนเวียนตามสิ่งสร้าง
ด้วยคำอ้างข้างตัวคนหัวใส
คนนำใช้ต้องไว้ซึ่งจิตใจ
แยกแยะในเหตุผลแห่งความควร
เหตุและผลมีไว้ให้ยั้งคิด
ถึงถูกผิดชั่วดีที่ควรหวน
คุณธรรมนำจิตปิดสิ่งยวน
สังคมสรวลล้วนสุขทุกแผ่นดิน...
หน้าส่วนตัว
1570
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
