30 มกราคม 2551 00:43 น.
จิตรำพัน
โอ้หนอใจใยสั่นพรั่นหนักหนา
ด้วยกลัวว่าฟ้าพรากรักจากหนี
ล่อลวงเธอเจอฉันมั่นฤดี
แล้วเปลี่ยนใจให้มีที่จากกัน
กลัวใจหวั่นหวั่นในใจยิ่งนัก
กลัวประจักษ์รักเราเป็นเพียงฝัน
กลัวความห่างพรางตาอุราสั่น
กลัวตัวฉันคว้าเธอเจอเพียงลม
อย่าคิดมากคนดีพี่มีรัก
วางใจภักดิ์สลักเจ้าไม่ให้ขม
ขออย่าหวั่นสั่นไหวไล่ใจตรม
พี่จะบ่มห่มรักแม้ห่างไกล
แต่บางคราวพี่จ๋าใจของน้อง
อาจร่ำร้องร่ำไห้น้ำตาไหล
ด้วยคิดถึงซึ่งพี่สะอึกใน
อยากจะได้ไออุ่นมาปลอบโยน
บางเรื่องราวเราสองคล้องใจหวั่น
สะกิดพลันสั่นกายคล้ายลมโหน
กลัวใจกลัวตัวสั่นพรั่นเอนโอน
แต่ต้องนั่งรั้ง โขน แย้มสุขใจ
ขอวอนฟ้าเทวดาผู้พารัก
มาพบพักตรพักใจให้สดใส
ขออย่าพรากดวงใจไปแดนไกล
ขอรักได้สลักในนิรันดร์กาล...
16 มกราคม 2551 21:58 น.
จิตรำพัน
นั่งปั่นงาน ข้อมูล แทบปวดหัว
เต้นระรัว กลั้วระริก กระดิกไหว
เงยหน้ามา พาพบ สบเลขไว
ไม่เท่าไร แค่เลข แทบมึนตาม
ตัวแปรหนึ่ง มีไม่มี หนึ่งและสอง
ตัวแปรรอง ตามขนาด มาอีกสาม
หนึ่งสองสาม ตามแบ่ง แห่งรายนาม
อย่าให้ลาม ลายตา เมื่อนานไป
เข้าเนื้อหา พาวิเคราะห์ ให้เหมาะสม
ได้ชื่นชม สามสิบเอ็ด เสร็จหนึ่งไหว
แยกแบ่งนับ จับระดับ ที่ทำไง
การวิจัย ในขั้น การทำงาน
หนึ่งถึงห้า พาแบ่ง แห่งดำเนิน
เริ่มอาจเพลิน มากน้อย พลอยสืบสาน
แต่เริ่มมาก หลากครั้ง นั่งนิ่งนาน
เลขสราญ เริงร่า พาวิงเวียน
หนึ่งถึงห้า ปั่นป่วน ชวนเวียนจิต
ตาแทบติด ชิดใน ยากอ่านเขียน
สงสัยหลับ จับวิ่ง ซิ่งป่าเตียน
ตัวเลขเพียน หลอกหลอน ตอนหลับนอน
แค่เพียงกรอก ลอกความ ตามความหมาย
ยังแทบตาย ลายตา พาโดนหลอน
สามร้อยกว่า ฉบับ น่าออนซอน
เรื่องลงกลอน คงห่าง ร้างนานกาล
.......................................................................................
10 มกราคม 2551 22:54 น.
จิตรำพัน
คิดถึงพี่ ที่รัก ใจจะขาด
รอนรอนปาด วาดผ่าน ย่านใจหนอ
รู้บ้างไหม ใจน้อง คล้องใจรอ
คอยห่มห่อ ต่อใจ ให้พี่ครอง
ทรมาน นานแน่ แท้คิดถึง
ทรมานดึง คลึงใจ ฤทัยสอง
ทรมานหนัก ปักลึก ตรึกใจมอง
ทรมานลอง ห้องใจ ในเพลา
ด้วยใจน้อย น้อยใจ ให้มีคิด
ด้วยน้องนิต จิตส่าย ชะม้ายหา
ด้วยอยากใกล้ ให้หาย ส่ายอุรา
ด้วยพี่ยา ยุ่งหนัก รักการงาน
รู้แก่ใจ ในพี่ นี้งานหนัก
น้องประจักษ์ รักมี พี่สืบสาน
เพื่อความสุข น้องนี้ ที่ยาวนาน
ได้สราญ บานฤทัย ในวัน คืน
ใจน้องหญิง อิงฤทัย ได้สุขสม
ใจเคยล้ม ซมทุกข์ แทบกลืนฝืน
ใจพี่คอย พัดขื่น ที่กล้ำกลืน
ใจน้องฟื้น คืนแรง ก้าวฝ่าฟัน
จึงได้แต่ บอกให้ ใจตัวรู้
พ่อยอดชู้ อยู่ใกล้ ใช่หลับฝัน
อย่าคิดหลาก มากหา สาระพัน
เชื่อใจกัน แม้หวั่น...ทรมาน
7 มกราคม 2551 01:06 น.
จิตรำพัน
เธอรู้ไหม ได้นำ น้ำใจซึ้ง
ประทับตรึง ถึงใน ใจของฉัน
เธอมอบสิ่ง ดีดี มีทุกวัน
เกินจะกลั่น ผันคำ นำอักษรา
จากการที่ มีเธอ เสมอข้าง
ไม่อ้างว้าง ห่างหนี ยามแลหา
คอยอยู่ใกล้ ใส่ให้ ทุกเวลา
เธอคอยมา พาส่ง กำลังใจ
มอบไออุ่น กรุ่นใน หัวใจฉัน
มอบให้กัน บั่นท้อ ก่อสดใส
มอบความสุข ยิ่งใหญ่ ใส่ฤทัย
มอบแรงให้ หมายมุ่ง พุ่งก้าวเดิน
เพราะเธอคือ แรงใจ ให้ก้าวต่อ
เพราะเธอก่อ ห่อสุข ทุกข์บางเขิน
เพราะเธออยู่ คู่เคียง ไม่หมางเมิน
พร้อมเผชิญ เดินข้าม ยามล้มลง
ทางชีวิต มีล้ม บ่มท้อหวั่น
ทางยาว - สั้น นั้นมี ที่ทุกข์ - หลง
ทางที่เจอ เธออยู่ คู่มั่นคง
ทางดำรง คงเที่ยง เพราะมีเธอ
รู้สึกไหม ในวัน ที่ผันผ่าน
วัน - คืนกาล พานพบ สบเสมอ
สิ่งเติมเต็ม ที่เธอ มอบให้เจอ
สุขล้นเอ่อ ที่เธอ อยู่ใกล้กัน
.........................................................................................
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
หน้าส่วนตัว
1133
