14 กันยายน 2550 21:12 น.

หัวโขน

มนุษย์หนอ พอเกิด เชิดหัวโขน
ตั้งกระโจน ลงจัด วัตตสาร
นำหน้าที่ ใส่หัว ติดตัวนาน
มีละลาน หน้าโขน โยนใส่ตัว

เมื่อกำเนิด แรกเกิด จุติไซร้
เจ้าถือไว้ โขนหนึ่ง พึงไตร่หัว
หน้าที่ลูก พันผูก มิหมองมัว
ฟ้าหยอกยั่ว ส่งแผก แตกต่างกัน

ตามติดด้วย หลากหน้า บนโขนน้อย
เหล่าญาติคอย ร้อยรื่น ยื่นใช่ฝัน
จำได้บ้าง ลืมบ้าง สารพัน
หน้าหลานนั้น โขนครอบ มอบแด่เรา

ครั้นเติบใหญ่ ให้เจ้า เข้าศึกษา
เริ่มมีหน้า สวมเพิ่ม เติมห่อนเขลา
โขนนักเรียน หน้าที่ พากเพียรเอา
เต็มภูมิเจ้า ไขว่คว้า พื้นฐานตน

กาลเคลื่อนผ่าน เนื้อเนียน เรียนครบจบ
ก็ต้องรบ จับโขน เพิ่มอีกหน
บ้างลูกน้อง หน้านาย ตามรายคน
บรรลุผล ยลได้ ใช่ง่ายดาย

ยังอีกมาก ที่สวม กล่าวไม่หมด
ยากทางปลด มากหน้า ไม่เลือนหาย
บ้างหน้าพ่อ แม่ นาย ติดจนตาย
หากเสียดาย แบกไว้ ไม่กล้าปลง

บางคนเล่า แบกโขน นายกลับบ้าน
หงุดหงิดง่าน รอคน ตามประสงค์
ไม่แยกแยะ รวมโขน ทุกสิ่งคง
รวมหัวลง ตัวกู ทุกหน้าไป

คงสับสน หากใคร มีหลายหน้า
ลุ่มหลงมา พาติด แบกจิตไหว
หากกายหนัก มากจิต ติดแกว่งไกว
คงยากไซร้ ไร้ปลง ลงชีวี

เปลี่ยนสถาน วานวาง ว่างเบาจิต
อย่านำติด คิดอยู่ คู่ศักดิ์ศรี
วางลงได้ ใจเบา เร้าสุขมี
วิญญาณ์ที่ แล่นเร็ว ข้ามเขตปลิว

กระแสกาย พายติด ปลิดบ่วงเจ้า
ปลงสิ่งเร้า เย้าร่าง วางแล่นฉิว
ก้าวข้ามสู่ แดนสรวง ล่วงลาทิว
กระแสลิ่ว ทางเที่ยง ไม่เบี่ยงลาย

1642

love

comment

11 กันยายน 2550 06:52 น.

เหมือนแข็งแกร่ง

จิตรำพัน

ภาพมองเห็นเป็นสิ่งอิงภายนอก
อาจแปลออกบอกว่าร่าเริงใส
ไม่สะท้านต้านเทือนเหมือนแกร่งใจ
สิ่งนอกไซร้ไม่ออกซึ่งความจริง

สิ่งหวั่นไหวใจซุกจุกกายอ่อน
ร่ำไห้คลอนวอนไว้แข็งอยู่สิง
สิ่งกดดันมั่นไว้อย่าไหวติง
แม้อยากวิ่งไกลห่างให้ร้างไกล

ดูเหมือนนิ่งแต่ใจนั้นยิ่งเดือด
แลไม่เหมือดแต่ใจเร้าเศร้าไหว
มองยิ้มน้อยปล่อยรักแต่จิตใจ
ยังเศร้าในเคล้าไหวสั่นครั่นทรวง

บางวจีที่รับจับดวงจิต
แกล้งไม่คิดให้บิดเหมือนยังหวง
แต่หากร้างห่างไปน้อยใจดวง
คงปลิวร่วงไร้แรงแห่งพลัง

917

love

comment

9 กันยายน 2550 19:12 น.

จิต...สังเวช

จิตรำพัน

กาลผ่าน มินานนัก ยากจะหักลืมลงได้
แสนเศร้า เร้าจิตใน ตรมจิตไห้ ห่อนสุขลง

..............................................................................

หากพึงผ่าน พานพบ ครบน้อมจบ
อย่ารีบลบ หน้ากลอน วอนสงสาร
ลูกศิษย์น้อย ครูเอ ผู้พบพาน
อยากขอวาน รับรู้ กันทุกคน

ที่นำมา ลงกลอน วอนมวลมิตร
คิดสักนิด ก่อนทำ นำเกิดผล
คิดถึงผู้ อยู่ยาก ลำบากชน
พึงตรองยล เด็ก ใหญ่ ลองอ่านดู

เรื่องได้เริ่ม เนื่องจาก ศิษย์ผมยาว
หน้าไร้ขาว กรำแดด ไม่ผ่องหรู
ด้วยบ้านนอก คอกนา ศิษย์ของครู
เจ้านั้นอยู่ กลางป่า พฤกษาไพร

ครูนัดตรวจ ระเบียบ เรื่องของผม
อยากชื่นชม หน้าที่ ในใจใส
แต่พบแท้ ยังมี คนไม่ไป
ตัดสั้นไว้ ปล่อยยาว ดกตกมา

เอื้อนเอ่ยถาม สาเหตุ บอกมาเถิด
เจ้าไยเกิด ไร้สั้น ระเบียบหา
หนูไม่เคย ให้ครู เอือมระอา
ด้วยรู้ว่า นิสัย เจ้าแสนดี

คุณครูครับ ผมขอ ผลัดไปก่อน
ลงโทษวอน เลื่อนผ่อน ไม่หลีกหนี
แต่พ่อผม ไร้เงิน สิบไม่มี
พ่อคนดี ออกวิน ที่อำเภอ

ครูสุดอึ้ง กึ่งรู้ ประทับจิต
เงินน้อยนิด เจ้าคอย ยากเสมอ
จึงหยิบยื่น เงินตัด ให้ศิษย์เธอ
ตาคลอเอ่อ ตระหนัก ชีวิตคน

โรงเรียนเลิก ครูต่อ งานระบบ
ที่พานพบ คำสั่ง แสนสับสน
เจ้าวิ่งหา ยิ้มร่า สว่างยล
สุขล้นพ้น บอกครู อย่าพึ่งไป

คุณครูครับ เงินครู อยู่คืนครบ
พร้อมนอบนบ ขอบคุณ อย่างสดใส
ครูฉงน คืนมา เพื่ออะไร
เยาว์ตอบไว พ่อผม กลับคืนมา

เด็กแสนดี น้อบนบ ครบพิสุทธิ์
ครูยื้อยุด ฉุดถาม บ้านเจ้าหนา
ได้เรื่องราว ครบครัน ขอนำมา
เป็นอุธาห์ ฝากเด็ก ให้จดจำ

เด็กคนนี้ เรียนดี เป็นที่สุด
มรรยาทรุด นำหน้า พ่องามขำ
อันน้ำใจ เอื้อเฟื้อ พูดเพราะคำ
แต่จนนำ อนาคต อาจไม่ไกล

พี่น้องเจ็ด สองสาว พิการซ้ำ
สี่งานทำ เลี้ยงตน ยังไม่ไหว
แม่ผ่าตัด ดูแล แท้ยาว์วัย
สุดท้องไซร้ แทนพ่อ ออกทำงาน

ย้อนมาคิด วัยรุ่น ทุกวันนี้
กระแสมี นำหน้า ให้สนาน
ทั้งเสื้อผ้า มือถือ ต้องพบพาน
พ่อแม่ทาน ไม่ไหว คร้านตามใจ

อยากบอกฝาก ตรองคิด ให้จงหนัก
นำใจรัก ศึกษา ให้จิตใส
คิดให้มาก โอกาส มีอย่าไกล
รีบคว้าไว้ แทนผู้ ยังกันดาล

933

love

comment

6 กันยายน 2550 11:57 น.

ไม่รัก... ไม่บ่น

จิตรำพัน

คนชอบว่า คุณครู  นั้นชอบบ่น
ยามได้ยล  ยินเสียง เพียงเอ่ยสอน
เมื่อทำผิด  แนะนำ  รู้ขั้นตอน
ของามงอน  อย่าว่า  ครูดุเลย

อยากให้เจ้า เติบใหญ่  ก้าวคงมั่น
อยากให้วัน  ข้างหน้า  ก้าวเปิดเผย
อยากให้เดิน  ด้วยดี  ไร้ขวากเกย
อยากให้เคย  คิดหลัง  คำสอนครู

สักวันเจ้า  จะรู้  ตามครูบอก
สักวันออก  โลกใหญ่  มั่นนะสู
สักวันคิด  ย้อนกลับ  คำสอนดู
สักวันรู้ ที่บ่น  เพื่ออะไร


อยากใส่เพลง  กำลังใจ  แต่ใส่ไม่เป็นค่า  ขอร้องให้ฟังดีกว่าน้า
...เป็นกำลังใจให้คุณ  เป็นกำลังใจให้คุณ......

1681

love

comment

5 กันยายน 2550 20:13 น.