3 ตุลาคม 2550 12:33 น.
จิตรำพัน
เรื่อเรืองรองมองผ่านม่านไอหมอก
กระทบหยอกผืนน้ำไอเย็นหนาว
สะท้อนแสงกระทบสบแสงดาว
ช่างแพรวพราวระยิบลิบลับตา
ใจคะนึงคิดถึงคนไกลห่าง
ช่างอ้างว้างต่างเดือนเคียงดาวหนา
เธอห่างร้างเหมือนเดือนไกลกายา
ณ ปลายฟ้า ห้อมล้อม ดาราราย
แสงทองทอล้อลมชวนป่วนจิต
แสงระยิบหิ่งห้อยอวดสวยสาย
แสงรัญจวนชวนรักจักจับกาย
แสงเวียนว่ายห้อมล้อมอุ่นรักเธอ
30 กันยายน 2550 10:50 น.
จิตรำพัน
กลับจากค่าย พายพัด ซัดกระหน่ำ
ฝนตกซ้ำ ย้ำเหนื่อย เมื่อยหนักหนา
ทั้งโรคหญิง วันแรก แทรกกายา
ช้ำโรยรา ทรุดร่วง พ่วงกายตรม
คิดถึงบ้าน กลอนไทย ผองกลอนมิตร
ไมตรีจิต มากยิ่ง มิ่งจิตสม
จึงแวะมา ฝากกลอน ก่อนระทม
ขอนอนซม หลายวัน จะกลับมา
24 กันยายน 2550 20:45 น.
จิตรำพัน
ที่ประชุม กลุ่มย่อย น้อยมอบหมาย
ทั้งหญิงชาย หน่ายคิด เป็นหนักหนา
เด็กที่สุด ในกลุ่ม โยนมอบมา
กำหนดว่า นิทาน รอบกองไฟ
สิบนาที พอเหมาะ นิทานสั้น
เตรียมให้ทัน สองวัน พุธสดใส
ลูกเสือน้อย คอยซ้อม รวมพลไว
เพื่อจะได้ แสดง ในวันงาน
ขอคติ สอนใจ ในตอนจบ
ขอให้พบ ข้อคิด ไว้สืบสาน
ขอกระชับ ไม่ยืด น่าติดตาม
ขอนงคราม ด้ามถอด เขียนส่งมา
โอ้ละหนอ ขอจิต จากผองเพื่อน
อย่าแชเชือน บรรเจิด เป็นหนักหนา
จิตรำพัน นั้นนั่ง ปวดอุรา
ขอนำพา ช่วยหน่อย แต่งช่วยที
23 กันยายน 2550 13:05 น.
จิตรำพัน
แดนหนองคาย พายแผ่ว แว่วไอหนาว
ใจไหวกราว พัดผ่าน ม่านหมอกแสง
จ้าวตะวัน อุ่นเรื่อ สีเบื่อแดง
ไอน้ำแห้ง เหยแล้ง ให้เศร้าตรม
กลิ่นไอหนาว ลมเปลี่ยน เวียนมาถึง
ฤดูตรึง ขึงอก รักไม่สม
อันอดีต วันวาน ยังตามลม
มาเยี่ยมชม ดวงน้อย เมื่ออ่อนใจ
กลิ่นไอหนาว กลิ่นนี้ อยากเปลี่ยนนัก
ให้รู้จัก เรื่องราว ที่สดใส
จะผ่านมา กี่ฤดู ก็ผ่านไป
แต่อยากได้ หนาวนี้ มีชื่นบาน
ให้วันหน้า เมื่อมา ถึงไอหนาว
ใจหวนคราว ชื่นสุข สนุกสนาน
เวียนมาครบ กี่ครั้ง ยั้งยาวนาน
จะกี่กาล มียิ้ม ประดับใจ
ว่าแล้วเตรียม วางแผน ตุลาฯนี้
คำนวณรี่ ที่เที่ยว อยู่ที่ไหน
เที่ยวทะเล ปีนเขา หรืออย่างไร
ดำน้ำไซร้ ก็น่าสน อย่างไรดี
22 กันยายน 2550 17:31 น.
จิตรำพัน
ห่างเหินกาย ห่างหาย นานเนิ่นนัก
สำนึกพัก หนักใน ให้ผ่อนหาย
หลากสิ่งเร้า เย้านัย สัมพันธ์กาย
พันผูกสาย ใจไร้ ลางเลือนตา
สัมพันธ์สาย กายเปี่ยม ใจไร้สุข
ไม่ขอรุก รับใน ให้ห่วงหา
สิ่งมองแรก แตกใน ซึ่งวาจา
นำชีวา พาคิด จิตใจเธอ
รอใจรัก ภักดี ที่ดวงจิต
พาชีวิต เดินฝ่า ไม่พลั้งเผลอ
รอหนักแน่น แก่นใจ ในเรื่องเจอ
รอแม้เก้อ เธอคู่ สู่ฤดี
*** รอ..... แม้บางคนบอกว่าเราเลือกมาก
แต่มันไม่ใช่ เพราะเราแค่รอ... ***