13 พฤศจิกายน 2552 22:06 น.
จิตรำพัน
วกวนเหนื่อยล้าหวั่นไหว
ทางไกลไปยากใฝ่หา
ต้องสู้คู่ฝนปัญญา
นำพาหมายที่ต้องการ
อีกนานเพียงใดได้ชื่น
ใจครืนครวญคร่ำเอ่ยขาน
ดั่งท้อคลอเมื่อยมานาน
ไยพานพบล้ากายใจ
ประเดประดังขังจิต
ดั่งติดวังวนฝันใฝ่
ดั่งไร้ทางนิ่งจิตใน
ดั่งไร้สติได้เตือนตน
เรียบเรียงความคิดจิตจ่อ
เกิดก่อนานเนิ่นสับสน
มากมีงานง่วนวกวน
เอ่อล้นเบียดเสียดแทรกแซง
งานตนงานราษฎร์งานหลวง
คงหน่วงหากปล่อยไร้แสง
สามเส้นพันยุ่งคงแทง
ให้แล้งเรี่ยวแรงเยียวยา
มองหาทางช่วยสิ่งเกิด
กำเนิดเรียบเรียงเรื่องหนา
ช่วยแบ่งแยกแยะกายา
เวลาน้อยนิดติดมี
กระชั้นทุกเรื่องจ่อติด
แทรกชิดแทบอยากหลีกหนี
เหมือนคนสิ้นคิดฤดี
หลบลี้ให้ไกลแสนไกล
ไปอยู่พอมีพอกิน
ไร้ดิ้นแข่งขันผลักไส
ฝังอยู่ธรรมชาติชื่นใจ
ให้ได้ผ่อนคลายสักครา
แต่รู้ยากแท้ชีวิต
ลิขิตก้าวหน้าห่วงหา
ยังอยากเรียนรู้วิชา
แม้ว่าใกล้ชีพอับปาง
ด้วยใจใฝ่รู้ด้วยรัก
หากจักติดข้องติดขวาง
ต้องคิดจนได้ตอบวาง
สรุปอ้างผลเหตุที่มา
เพียงอยากมีบ้างสักหน
ได้พ้นติดพันห่วงหา
อยากอยู่ผ่อนคลายสักครา
กายาได้พักสักที
28 กันยายน 2552 15:30 น.
จิตรำพัน
ก้าวดำเนินต่อเนื่องเรื่องชีวิต
กงเกวียนติดหมุนล้อในอีกหน
คนทำผิดจับแล้วสิ้นกังวล
แต่กลับพ้นห้องขังด้วยพ่อมี
สี บนอก ดาว บนบ่าน่าสังเกต
ลางบอกเหตุหัวหน้าใหญ่ใช่หลีกหนี
เจอในข่าวบ่อยหนหามีดี
อิทธิพลชี้หย่อมหญ้าแทบแหลกราญ
ตัวพ่อช่วยลูกพ้นจากห้องขัง
เสริมพลังตามติดด้วยอาญหาญ
ยศนายพลชนครูย่อมเบิกบาน
ลูกสราญใจเถิดไม่ยากเกิน
คำดูถูก "แค่อีสานขับแท๊กซี่"
จะศักดิ์ศรีแค่ไหนอย่ามัวเขิน
แสนสองแสนฟาดไปแล้วได้เพลิน
เรื่องเผชิญสิ้นสุดหยุดความนาน
ญาติพี่น้องได้ยินดังคำกล่าว
จะต่อยาวความสุดไปถึงศาล
คนเหมือนกันดูถูกในสันดาน
ขอสักครั้งรวมไม้ซีกไม่กลัวเกรง
เขาอาศัยยศสูงบรรดาศักดิ์
เขาเอาหลักเจ้านายหมายข่มเหง
ลูกฆ่าคนอาสัญใจนักเลง
ยังอวดเบ่งเชิดหน้ากล้าสังคม
เอากฏหมายหมายขู่ครูบ้านนอก
การเมืองบอกอิทธิพลใกล้ทับถม
ฝ่ายของเขาทั่วเมืองเถื่อนนิยม
ผิดยังข่มยุติไร้โทษทัณฑ์
มีคำเตือนจากเพื่อนเคยเป็นครู
ที่เปลี่ยนสู่การเมืองทางเดินหัน
ให้ระวังพี่น้องที่รักกัน
อาจโดนบั่นด้วยเราแข็งไม่ยอม
เขายศหนาพาทำได้หลายหลาก
ไม่ใช่ยากทำลายไร้ยาหอม
วาจาหวานใจขมยามดมดอม
ขอเพื่อนน้อมอย่าแข็งต่อนานไป
ครูบ้านนอกหนักใจเรื่องราวผ่าน
หากพบพานอิทธิพลเรื่องอับใส
ทั้งพ่อ แม่ พี่ น้อง ทำฉันใด
แต่ฉันไม่ยอมล้มในเรื่องจริง
14 กันยายน 2552 22:14 น.
จิตรำพัน
ในกาลเคลื่อนเดือนคล้อยรอยความฝัน
ผ่านคืนวันเราสองต้องห่างเหิน
ช่างอ้างว้างร้างจิตชิดดำเนิน
ต้องเผชิญความเศร้าเคล้าอุรา
ใจโหยหาคราที่มีบรรจบ
สองเราพบสบพักตร์พักห่วงหา
แม้นหน้าที่ชี้ทางร่างกายา
ขอเวลาครานี้พี่อยู่เคียง
แม้นได้ยินสำเนียงเคียงข้างแก้ม
ให้แต่งแต้มปรุงฤทัยด้วยถ้อยเสียง
ใยจะเหมือนกายใกล้ให้ได้เคียง
แม้สำเนียงน้อยนิดก็อุ่นใจ
เฝ้าคิดถึงคนซึ่งอยู่ไกลห่าง
อย่าปล่อยร้างน้องนี้ที่หวั่นไหว
ยังคงรักกันอยู่หรืออย่างไร
ช่วยบอกให้ยืนยันความมั่นคง
ที่ตรงนี้กลางใจวางชายหนึ่ง
ที่ลึกซึ้งตรึงใจไม่ลุ่มหลง
ที่ของพี่ที่รักและซื่อตรง
ที่ยังคง รักพี่ ไม่เสื่อมคลาย
3 กันยายน 2552 19:52 น.
จิตรำพัน
เหนื่อยไหม...หากจะทำ เพื่อสิ่งฝัน
เหนื่อยไหม...หากมุ่งมั่น ฝ่าขวากหนา
เหนื่อยไหม...เติมแรงใจ ด้วยศรัทธา
เหนื่อยไหม...หากพบว่า ต้องอดทน
พยายาม ฝืนใจ ให้แข็งสู้
พยายาม เติมรู้ คู่ฝึกฝน
พยายาม หักห้าม คราวกวน
พยายาม ผ่านพ้น สิ่งยั่วยวน
อนาคต สดใส ใคร่สัมผัส
อนาคต ยืนหยัด ก้าวไป่หวน
อนาคต แน่วแน่ เร่งแรงกวน
อนาคต เรรวน หากรวนเร
สิ่งอยากทำ ต้องทำ หาเหมือนไม่
หน้าที่ไซร้ รู้ซึ้ง ตรึงจิตเขว
ต้องเตือนตน อดทน ก่อนพังเพ
ขอทุ่มเท สักครั้ง ก็พอใจ
หากทำแล้ว ไม่สม ภิรมย์หวัง
แต่ก็ยัง ภาคภูมิ กล่าวเสียงใส
ฉันทำแล้ว เต็มที่ ทุ่มเทไป
ไม่อายใคร เพราะฉัน ได้ทำจริง
30 กรกฎาคม 2552 08:33 น.
จิตรำพัน
ทางเดินกว้างสบขวากย่อมมีมาก
ทางทุกข์ ยาก สุข ง่าย มีหลากสรร
ทั้งกำแพง แสงกั้น ชั้นกำนัล
ต้องบากบั่น ฟันฝ่า ชีวาเดิน
หากครานี้ มีที่ กำแพงผุด
เวลารุดเร็วรวดอย่ามัวเขิน
ประตูผ่านพิสูจน์ทางดำเนิน
สมรรถนะเชิญผ่านได้หากเชี่ยวชาญ
ต้องพกพา ความรู้ ความสามารถ
ต้องมาวาด ชั้นเชิง บริหาร
แต่เรานี้ ยังด้อย ประสบการณ์
คงอีกนาน สะสม ข้ามเส้นแดง
แต่อยากลอง ภูมิรู้ คู่สามารถ
ใจขยาด ใจสู้ สลับแสง
ได้แต่ปลอบ ใจเอ๋ย อย่าหมดแรง
ยังไม่แล้ง กำลังใจ ฉันมอบเธอ
ปลอบตัวเอง ให้สู้ ให้ฟันฝ่า
ครองปัญญา ด้วยสติ อย่ามัวเผลอ
คราวิเคราะห์ สังเคราะห์ เรื่องที่เจอ
ใจสู้เกลอ เพื่อนฉัน นั้นตัวเรา
สิ่งแวดล้อม ทำใจ ยากได้ตัด
อุปสรรค นอกจัด อย่าอับเฉา
เพื่อวันหน้า พาสุข ช่วยบรรเทา
เมื่อมีเศร้า รู้สุข ล้ำเพียงใด
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
หน้าส่วนตัว
2369
