12 มกราคม 2552 23:37 น.
จิตจวง3
ลมเอ๋ยลมหนาว
สุดรวดร้าว ผ่านผิว ไปถึงหนัง
ช่างหนาวเหน็บ เย็นเยือก เข้าประดัง
เหมือนฟ้าสั่ง ลงโทษ ทรมาน
ผิวก็แตก ปากก็ลอก ช่างแสบแสน
ขนที่แขน พร้อมชูชัน สมัครสมาน
ห่มผ้าหนา หาหมวกใส่ คลุมกบาล
ยังต้องหาญ สู้กับน้ำ ยามอาบตัว
เมื่ออาบเสร็จ รับวิ่ง เข้าผ้าห่ม
แล้วนอนกลม คลุมโปง ไปถึงหัว
ทั้งร่างกาย สั่นไหว ร้าวระรัว
พยายาม ทำให้ตัว อุ่นสบาย
หน้าหนาวนี้ นหนาวนาน กว่าปีก่อน
ลองนับย้อน แป๊บเดียว เดี๋ยวก็หาย
ขอให้เพื่อน ระวัง สุขภาพกาย
วอนโรคร้าย อย่าเกิด กับเพื่อนเอย
12 มกราคม 2552 15:47 น.
จิตจวง3
ขอขอบคุณ จากหัวข้อ" มีปัญหา"
ของจิตจวง ปรึกษา เพื่อนหลากหลาย
ได้ไมตรี คำบอก อย่างมากมาย
และทิ้งท้าย ส่งมอบ กำลังใจ
ส่วนจิตจวง จะพยายาม แก้ปัญหา
ดั่งผู้ให้ คำปรึกษา ช่วยแก้ไข
คงหวังว่า จะตอบรับ เพื่อนผองได้
ตอบโต้ใน แสดงความ คิดเห็นทุกคน
8 มกราคม 2552 21:42 น.
จิตจวง3
อันตัวเรา ก็ได้อ่าน กลอนผู้อื่น
อ่านแล้วเสร็จ สดชื่น และสดใส
อยากจะบอก ความคิดเห็น มาจากใจ
แต่ก็พิมพ์ ไม่ได้ เราแสนงง
กดแสดง ความคิดเห็น มันไม่ขึ้น
ไม่มีกึ๋น แก้ปัญหา เรื่องขี้ผง
เลยไม่ได้ บอกเล่า จึงต้องปลง
ใครก็ได้ ช่วยบ่ง ชี้แนวทาง
8 มกราคม 2552 02:05 น.
จิตจวง3
มีวันหนึ่ง ตะลึงงัน กับหญิงสวย
ใจระทวย แอบมอง แอบนึกฝัน
วาดหวังไว้ อยากจะได้ ร่วมเคียงกัน
ถึงวันนั้น ฉันคงสุข สดชื่นใจ
ณ ตอนนั้น เวลาผ่าน ห้าวินาที
ดัชนี ของหญิงสวย ล่วงหล่นหาย
มือขวาเธอ ถือกระเป๋า มากลวดลาย
แต่มือซ้าย ถือบุหรี่ หมดความงาม
ด้านหลังเธอ มีหญิงเดิน ไม่สง่า
ทั้งท่วงท่า รูปลักษณ์ น่าเกรงขาม
เทียบไม่ติด กับหญิงที่ เธอเดินตาม
สุดหักห้าม ความคิด ที่ขบขัน
แต่ทว่า มีคุณป้า ท่านหกล้ม
หญิงสาวสวย หยุดที่ร่ม แล้วขบขัน
หญิงขี้เหร่ รีบวิ่งไป อย่างฉับพลัน
ป้าคนนั้น ถูกช่วยเหลือ เป็นอย่างดี
เมื่อเหตุการณ์ ครั้งนั้นผ่าน ฉันได้คิด
ว่าชีวิต อย่าดูผิว ที่สดสี
ควรไตร่ตรอง มองลึก ถึงฤดี
ด้วยการณ์นี้ มุมมองฉันจึงเปลี่ยนไป
7 มกราคม 2552 09:25 น.
จิตจวง3
อยู่ปีสี่ มีอะไร ให้ปวดหัว
ต้องเตรียมตัว หางาน ช่างสับสน
เตรียมTOEIC รื้อตำรา มาฝึกตน
แล้วต้องทน กับโปรเจค แสนวุ่นวาย
ต้องเตรียมอ่าน หนังสือ เพื่อเขียนสอบ
ซึ่งต้องกอบ ต้องโกย ให้มากหลาย
ใช้ชีวิต ให้คุ้มค่า ทั้งใจกาย
ปีสุดท้าย ขอไว้ลาย เพื่อฝั่งฝัน
หน้าส่วนตัว
1093
