24 มีนาคม 2551 16:36 น.
จารุจันทร์
ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อย้ง อายุ 25 ปี ทำงานด้านออกแบบตกแต่งบ้านและสวนผมจะเท้าความให้ฟังนะครับว่าผมได้เจอกับเมียรักของผมได้ยังไง----ผมกับแจงเราเจอกันที่หน้าสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอส ในวันที่ผมต้องไปรับน้องสาวของผมกลับมาจากมหาวิทยาลัย วันนั้นผมเมาค้างเพราะเมื่อคืนดื่มกับเพื่อนๆหนักไปหน่อย วันนี้เลยรุ้สึกคลื่นไส้ อาเจียน เวียนหัว เหมือนคนกำลังแพ้ท้อง
ท่ามกลางสายตาของคนรอบข้างที่มองมาอย่างรังเกียจพร้อมกับนึกในใจว่า
ใครกล้าป่อยให้ไอ้บ้านี่มาอยู่แถวนี้นะ ขณะที่ผมเดินโซเซหาที่นั่งอยู่นั้น สายตาที่พร่าเลือนของผมกลับสะดุดอยุ่ที่หญิงสาวร่างเล็กบอบบาง สวมชุดเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนกับผมยาวสยายถึงกลางหลัง เดินปะปนมากับผู้คน ผมถึงกับหายแฮงค์ไปในทันทีพร้อมกับจ้องมองดวงตากลมโตที่ซุกซ่อนอยุ่ภายใต้แว่นตาสีชาอย่างไม่วางตา จนเธอเดินเข้ามาใกล้ เธอส่งยิ้มให้ผมน้อยๆ พระเจ้าแทนที่ผมจะยิ้มตอบผมดันแหวะออกมาเต็มที่ เธอเหวอไปเล็กน้อยผมคิดว่าเธอคงจะรังเกียจ เธอกลับล้วงเข้าไปในกระเป๋าใบใหญ่แล้วยื่นขวดน้ำกับกระดาษทิชชู่ให้ผม
" ถ้าไม่รังเกียจก็เชิญเลยนะคะ "
ผมเหมือนคนเอ๋อเลยครับพยักหน้าแล้วรับขวดน้ำมาดื่มจนสำลัก เธอก็หัวเราะ
" ดื่มหนักก็แบบนี้แหละ " เธอพูด แล้วเธอก็แนะนำตัว " ชื่อแจงนะคะ ฉันอยู่ห้องถัดจากคุณเพิ่งย้ายมาเมื่อวันก่อนน่ะค่ะ พอดีเมื่อวานว่าจะไปทักทายคุณก็ไม่อยุ่"
เธอพูดผมยิ้มแหะๆ "นี่หล่อนกำลังจีบเราอยุ่แน่ๆ " ผมคิดเข้าข้างตัวเอง พระเจ้าผมนั่งคุยกับเธอนานเป้นชั่วโมงเลยครับ เพราะน้องสาวผมมันโทรมาบอกว่าติดธุระยังมาไม่ได้และแจงเองก็ยังไม่รีบไปไหน เเจงทำงานอยุ่ที่ร้านขายดอกไม้
ข้างๆคอนโดนี่เอง เรารุ้สึกเหมือนรู้จักกันมานานเป็นชาตินึงแล้ว เราแลกเบอร์กันแล้วจากนั้นแจงก็เดินขึ้นรถไฟฟ้าไปพอดีกับที่ยัยฮัวน้องสาวของผมพรวดออกมา มันทำหน้าสงสัยว่าผมโบกมือให้มันทำไม ผมหุบยิ้มแล้วเขกหัวมัน
" ใครโบกมือให้แก ไอ้ฮัว ฉันรอแกมาเป็นชาติแล้วนะ แต่ไม่เป็นไรคราวนี้ฉัน
ฉันยกโทษให้แก " ผมพูดไอ้ฮัวจุ๊ปาก " โถๆๆแววตายังกะคนกำลังมีความรัก
ไปเจอใครมายะ"
" เถอะน่า เร็วๆเลยแกนี่ชักช้า "
ผมเร่งให้ไอ้ฮัวรีบเดินกลับที่พัก วันนี้มันอ้อนจะค้างที่คอนโดของผมเพราะรูมเมทมันพาแฟนมาอยุ่ด้วย " แกรู้มั้ยวันนี้ฉันเจอนางฟ้าด้วยว่ะ โคตรน่ารักเลย "
"แล้วยังไง " ไอ้ฮัวว่า " อีกหน่อยแกก็จะได้อาซ้อแล้วนะเฟ้ย "
" ให้ตายใครจะเอาผู้ชายห่วยๆอย่างเฮียล่ะ นอนก็กรน คออ่อน แถมยังไม่อาบน้ำอีก " มันสาธยายความเลวในตัวผมออกมาต่อหน้าธารกำนัล โอ้นี่เหรอน้องสาวเพียงคนเดียวของพี่ ผมอยากจะบีบคอมันนัก พอกลับมาที่คอนโดก็เลยแอบโทรหาแจงคุยกับเธอนานโข แล้วก็ทำใจกล้านัดเธอไปเที่ยว เอดันตอบตกลงอย่างง่ายดาย ให้ตายสิหรือว่าเราจะเกิดมาคุ่กันจริงๆ