15 กรกฎาคม 2545 14:31 น.
จั่นเจา
หล่อขนาดเรียกว่าอภิชาติบุตร หล่อที่สุดหยุดไม่อยู่กู่ไม่ไหว
หล่อสัตว์ๆสาวกรี๊ดแทบขาดใจ ต้องนำไปพบจิตแพทย์เพื่อฉีดยา
หล่อชนิดเครื่องบินผ่านยังต้องตก แม้แต่นกยังร่วงกลางเวหา
หล่อเหลือเกินแม้ลิงยังตกคา ทั้งพารายากจะหาคนเปรียบเปรย
หล่อลากดินกินขาดกว่าขุนแผน หล่อล่ำแมนแฮนซั่มจริงพี่เอ๋ย
หล่อจริงๆให้ดิ้นตายเถิดทรามเชย เพียงนั่งเฉยปลายังดิ้นตลิ่งพัง
หล่อไปทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ข้ามเขตคามขอบขัณฑ์ทุกแห่งหน
หล่อที่ว่ากู่เทียนเล่อยังเสียคน หล่อเหนือคนทนเหลือรับทั่วโลกา
หล่อเหลาจริงน้องฉินฉิงเอาไปฝัน เพ้อทั้งวันเพ้อทั้งคืนเฝ้าโหยหา
หล่อซะจนชียังต้องสึกออกมา ได้เวลา ตื่นนอนแล้ว..ว้าแย่จัง
15 กรกฎาคม 2545 14:26 น.
จั่นเจา
แม้นใจเจ้าฝากรักพักชายอื่น จักกล้ำกลืนรักยิ่งมิเปลี่ยนผัน
จะรักเจ้าเท่าชีวิดนิจนิรันดร์ ตราบชีวัน สังขารสิ้น ดินกลบตา
15 กรกฎาคม 2545 14:02 น.
จั่นเจา
นั่งเขียนแบบเผางานกลางยามดึก
ให้รู้สึกอยากคึกนึกเล่นเสียว
ไม่รอช้าฉวยคว้าจับหน่อเดียว
เป็นแท่งเรียวมันวับถนัดมือ
ว่าแล้วรีบเร่งคีบลงจุ่มน้ำ
สะบัดตามขนน้อยให้พอเปียก
ถูไถไปไถมาต้องร้องเจี๊ยก
เพื่อนดันเรียก เอาพู่กัน ของมันคืน
15 กรกฎาคม 2545 13:57 น.
จั่นเจา
เจ็บใจจริงจำจากจรจากเจ้า
ด้วยตัวเราช่างเขลาเจ้าจึงหนี
วอนจันทร์เจ้าฝากรักที่เจ้ามี
แต่ก่อนนี้คืนกลับสู่เจ้าไป
13 กรกฎาคม 2545 17:28 น.
จั่นเจา
สักวาว่ากล่าวเมื่อยามตด
ต้องพูดปด ไว้ก่อนถ้าใครถาม
ตดค่อยๆ ผ่อนตูดอย่าวู่วาม
อย่ามากความ ด้านไว้ทำใจเย็น
จงรีบตด ให้หมดอย่ารอช้า
อย่าทำหน้า ส่อพิรุธให้ใครเห็น
ให้ใส่ร้าย ป้ายสีได้หากจำเป็น
ต้องเลือดเย็น แม้แสนเหม็นเซ็งระอา
อันวิชาท่านว่าไว้ให้ตรองตรึก
ให้หมั่นฝึกแม้นยากเป็นหนักหนา
รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
ตดของข้า ตูดของข้า มึงเสือกไร