21 พฤศจิกายน 2550 16:04 น.
จันทร์ไร้เงา
อยู่ใกล้เคียงกายแนบชิด
สนิทยิ่งเกินกว่าใครคนไหน
โอบกอดเอื้มคว้าสุดหัวใจ
แต่ไม่อาจคว้าได้แม้เพียงเงา
9 พฤศจิกายน 2550 15:01 น.
จันทร์ไร้เงา
ว่างเปล่า นั่งเงียบ-เงียบเหงา-เหงาที่นี่
ที่แห่งนี้ที่เราเคยรวมสร้างทางแห่งฝัน
วันนี้เศร้าสร้อยไม่เหลือไว้แม้ร่องรอยความเกี่ยวพัน
เงียบงันจนไม่เหลือเค้าความจำได
ถนนสายเดิมที่เคยผ่าน
ดูรกร้างชอบกลนะรู้ใหม
ต้นไม้ใบหญ้าที่เคยออ้ล้อลมยามผ่านไป
บัดนี้เหลือเพียงซากต่อทิ้งไว้ให้ได้ชม
ร่มคันเดิมดูไร้ค่าหมดความหมาย
เหล่าหนังสือมากมายก็ไม่อาจสร้างความสุขสม
ดนตรีที่เคยฟังแม้มันจะยังคงรื่นรมณ์
แต่ไม่อาจขับไล่ความขื่นขมให้จางไป
ตรงนี้จึงมีแต่ความว่างเปล่า
คอยอยู่เป็นเงาไม่ไปไหน
อยู่รอบ-รอบตัวไม่เคยห่างกันไกล
แทรกซึมอยู่ในซอกหลืบหัวใจในทุกอณู
หน้าส่วนตัว
1024
